Το The New Pope, η συνέχεια του The Young Pope, βγήκε μέσα στον Ιανουάριο και ολοκληρώθηκε αρχές Φεβρουαρίου. Για κάποιο λόγο, βασικά γιατί έβλεπα ξανά και τις επτά σεζόν του Mad Men, δεν το είδα με το που ήταν διαθέσιμο στη συνδρομητική πλατφόρμα.
Έκατσα να το δω το πρώτο, ουσιαστικά, Παρασκευοσαββατοκύριακο της καραντίνας δηλαδή όταν ξεκινούσε η κάθοδος στην κόλαση για τη βόρεια Ιταλία και η καμπάνα του γειτονικού προφήτη Ηλία χτυπούσε καλώντας τον κόσμο να κολλήσει κορονοϊό με θρησκευτική κατάνυξη.
Κι έτσι λοιπόν έκατσα να δω μια σειρά φουλ σε εκκλησίες και Ιταλία.
Τι σας περιμένει στο The New Pope; Πολλά γυναικεία στήθη, τα βυζιά είναι για το Σορεντίνο ότι οι πατούσες για τον Ταραντίνο, μια έρημη Βενετία -όχι λόγω κορονοϊού προφανώς αλλά επειδή όπως λέει και ένας από τους χαρακτήρες «τον χειμώνα οι τουρίστες είναι ελάχιστοι και οι ντόπιοι έχουν έτσι κι αλλιώς φύγει»- ένας υπέρκομψος Τζον Μάλκοβιτς που φορά μολύβι ματιών και αν και πάπας κοουτάρει Νίτσε «Η απόφαση των χριστιανών να βλέπουν τον κόσμο άσχημο και διαβολικό έκανε τον κόσμο άσχημο και διαβολικό», ένας γοητευτικός Τζουντ Λο να παίζει στα όρια μεταξύ Χριστού και Αντίχριστου, η Σάρον Στόουν και ο Μέριλιν Μάνσον που υποδύονται τους εαυτούς τους σε γκεστ εμφανίσεις με καυστικό χιούμορ. Κυρίως όμως σε περιμένει ο Σίλβιο Ορλάντο, σε διπλό μάλιστα ρόλο αλλά γι’ αυτόν θα τα πούμε πιο μετά.
Οι προθέσεις του Σορεντίνο μοιάζουν ξεκάθαρες από τις πρώτες κιόλας σκηνές όπου ο Τζουντ Λο ως Πάπας Πίος XIII βρίσκεται σε κώμα στη Βενετία και η καλόγρια που τον φροντίζει πέφτει στο ράντζο του ίδιου δωματίου για να κοιμηθεί αλλά πρώτα φροντίζει να ικανοποιήσει τον εαυτό της. Αμέσως μετά ένα τάγμα από καλόγριες στο Βατικανό πέφτει, επίσης για ύπνο, αλλά μόλις η Ηγουμένη φεύγει από τον θάλαμο εκείνες σηκώνονται και άλλη βάζει κραγιόν, άλλη άρωμα, άλλη φοράει τα ψηλοτάκουνα της, μια άλλη καπνίζει –ενώ αργότερα θα περάσουν και μηνύματα γυναικείας αλληλεγγύης και μαχητικότητας στην εξέλιξη της ιστορίας.
Τίτλοι αρχής και οι καλόγριες χορεύουν σέξι μπροστά από έναν τεράστιο σταυρό το μπιτάτο “Good Time Girl”, που είναι πολύ ωραίο, τώρα το ανακάλυψα και το χόρεψα ήδη μόνη μου μες στο σαλόνι μου.
Ο Σορεντίνο αγαπά τις σκηνές των πάρτι, ένα πάρτι γίνεται ακόμη κι εδώ λοιπόν στο Βατικανό. Ένα πάρτι κιτς, ένα πάρτι γεμάτο ωραίες γκόμενες αλλά και ανταγωνιστικούς ιερείς. Γιατί ένα άλλο πάρτι γεμάτο ένταση είναι και το κονκλάβιο απλώς οι δολοπλοκίες εκεί δεν προκύπτουν από τα γκομενικά (ή έστω πολύ λιγότερο από αυτά) αλλά από το ποιος θα φάει τις ψήφους του άλλου.
Η λύση έρχεται από το εξωτερικό με τη μορφή ενός φλεγματικού, Άγγλου αριστοκράτη του Τζον Μάλκοβιτς που ζει μέσα σε ένα αρρωστημένο οικογενειακό περιβάλλον. Εκλέγεται νέος Πάπας, ο Πίος βρίσκεται σε κώμα όπως είπαμε, κανείς δεν περιμένει να βγει από αυτό.
Και ενώ η περσόνα του Μάλκοβιτς θα μπορούσε να φτάσει σε μεγάλες κορυφώσεις, αλλιώς γιατί τον βάζεις στο παιχνίδι;, ο Σορεντίνο προτιμά να τον κρατήσει σε χαμηλή πτήση ειδικά από τη στιγμή που ως Πάπας βγάζει στον αέρα και τις προσωπικές του αδυναμίες. Κρίμα γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι να δούμε μια προσωπικότητα larger than life όπως ακριβώς ήταν η προσωπικότητα του Τζουντ Λο στο The Young Pope.
Τι θέλω να πω; Ότι μοιάζει ο ίδιος Σορεντίνο να είχε φανατισμό και τυφλή πίστη μόνο για την πρώτη σεζόν, στοιχεία που ζητούσε ο Τζουντ Λο στην έξοχη σκηνή του πρώτου κηρύγματος του προς τους καρδινάλιους εκεί που του είχε γυρίσει το μάτι, εκεί που σε μια παράφορη κρίση παροξυσμού απαιτούσε αγάπη και απόλυτη αφοσίωση προς την εκκλησία, όπως ακριβώς απαιτούμε τον φανατισμό στον έρωτα.
Στο The Young Pope κυριαρχούσε η διφορούμενη ατμόσφαιρα όπου η πολιτική ορθότητα πήγαινε περίπατο και τα πάντα μπορούσαν να σε συγκινήσουν και ταυτόχρονα να σε εκνευρίσουν. Παράλληλα υπήρχε μια έξαρση αισθήσεων, μια σχεδόν trance κατάσταση σαν αυτή που υποτίθεται ότι καταλαμβάνει τους πιστούς που μπορούσε να πείσει για τα πάντα, είτε συμφωνούσες είτε διαφωνούσες, είτε καταλάβαινες είτε όχι.
Αυτό το στοίχημα με την αισθητική εδώ ο Σορεντίνο το χάνει σε μεγάλο βαθμό, όχι γιατί δεν υπάρχει αισθητική αλλά γιατί δεν μας κάνει να φανταζόμαστε πίσω από αυτήν, δεν κρύβει μια ίσως μυστηριακή αλήθεια. Αντιθέτως, αν και πολλές οι πλούσιες και έντονες εικόνες είναι τόσο έντονες γιατί μάλλον είναι κενές, δεν συγκινούν γιατί δεν υπόσχονται τίποτα.
Κρατούν όμως το ενδιαφέρον γιατί ο Σορεντίνο ξέρει να παίζει με το μυαλό μας και γιατί έχουμε ακόμη στο παιχνίδι τον Σίλβιο Ορλαντο, τον μόνο που δείχνει ότι βρίσκεται με το ένα πόδι στην πραγματικότητα και με το άλλο σε ένα δικό του φαντασιακό κόσμο, τον μόνο που μπορείς να αγαπήσεις και να σιχαθείς μαζί.
Και γιατί έχουμε την ιστορία της Έστερ και των παραμορφωμένων εραστών της, τη μόνη ιστορία που μιλά με τρυφερότητα, κυνισμό, σκληρότητα και ονειρική, υπερβατική ματιά για την πολυπλοκότητα του σεξ, του έρωτα και της αγάπης, της Αγίας Τριάδας όπου κάθε υλικό της πολεμάει το άλλο.
Αν και δεν φτάνει στα οργασμικά ύψη του The Young Pope, ίσως κι επειδή ο Τζουντ Λο έχει τόσο μικρό ρόλο, το The New Pope είναι μια καλή περίπτωση να περάσετε τις μέρες και τις νύχτες της καραντίνας και όχι μόνο επειδή προτιμά να δείξει την καθολική εκκλησία πιο ανθρώπινη μέσα από τη βρωμιά και τα αμαρτήματά της που παραμένουν εκεί μέχρι τέλους σε αντίθεση με το Two Popes που λειτούργησε ως διαφημιστική καμπάνια του Βατικανό που ζητά συγχώρεση για τα αμαρτήματά του. Φχαριστώ, δεν θα δώσω.
Μέσα από την υπηρεσία COSMOTE TV PLUS, οι τηλεθεατές έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν από την αρχή, όλη την ιστορία του The Young Pope.