Στα γρήγορα: Ο μπασίστας (Joe Lally) και ο ντράμερ (Brendan Canty) των Fugazi συναντούνται για πρώτη φορά μετά το 2002 και μαζί με τον Antony Pirog, εξέχοντα κιθαρίστα της σκηνής της Washington κυρίως σε jazz και experimental σχήματα, φτιάχνουν τους Messthetics, κυκλοφορώντας το ομώνυμο ντεμπούτο τους στην Dischord.
Την ακούσαμε: Τα 2/4 των Fugazi αποδεικνύουν από τα πρώτα δευτερόλεπτα του opening track “Mythomania” ότι μπορούν να υπάρξουν ρυθμικοί στυλοβάτες, ακόμη και σε έναν ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο όπως αυτός. Ο Antony Pirog, όσο κι αν τιμά την σόλο αναρρίχηση στα τάστα της κιθάρας, κάνοντας εμφανή την πιο κλασική του παιδεία, δεν γίνεται ποτέ φλύαρος. Είτε σουλατσάρει μανιωδώς στην κιθάρα (“Serpent Tongue”, “Quantum Path”) είτε κινείται στην αργόσυρτη post μελαγχολία (“The Inner Ocean”), μένει πάντα εντός μίας πολύ σφιχτής και συγκροτημένης δομής. Στο σύνολο, μοιάζει σαν οι πιο ανοιχτές αναφορές της μουσικής των Fugazi να πήγαν ένα βήμα παραπέρα, σε πιο κλασικά κιθαριστικά χωράφια..
Τρέξε μακριά: Αν έχεις αλλεργία στα κιθαριστικά σόλο.
Τ’ είπες τώρα; «Το Messthetics είναι μία ξέγνοιστη και χαλαρή προσπάθεια για τους συμμετέχοντες.» –Pitchfork
Να τ’ αφήσω; “Last Chance for a Slow Dance” που έλεγε κι ο Picciotto.