Στα γρήγορα: Δισκογραφική επιστροφή μετά από 19 χρόνια και το Munki (1998) για τους αδερφούς Reid, σε παραγωγή του Youth (Killing Joke).
Την ακούσαμε: Με το μισό περίπου υλικό του album να προέρχεται από το παρελθόν και από άλλα projects, τα κομμάτια ακούγονται με μία ευχάριστη συγκαταβατικότητα και οι στίχοι δείχνουν μία αχρείαστη τσαντίλα, κάτι που μάλλον δεν είναι υπέρ σου όταν είσαι 50+ και βγάζεις album μετά από σχεδόν μία εικοσαετία.
Τρέξε μακριά: Αν προτιμάς να τους θυμάσαι “just like honey” σε “darklands”.
Τ’ είπες τώρα; «Όσο περισσότερο παίρνεις από αυτούς, τόσο λιγότερο δυναμικοί φαίνονται. Είναι πολύ καλύτερο από αυτό που μπορεί να ήταν, αλλά όχι τόσο καλό όσο κάποιος μπορεί να ήλπιζε.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 70/100 –Metacritic