Μπορεί να μην έχετε ακούσει ως τώρα το όνομα Tfatfy αλλά σίγουρα ξέρετε τα μέλη του από άλλα σχήματα. Ο Μηνάς Λιάκος (κιθάρα), ο Σπύρος Μάνεσης (πλήκτρα), ο Στέλιος Προβής (μπάσο) και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (ντραμς) βρίσκον
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, Well, Excuse Me και καταπιάνονται με τη funk και τη jazz με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Ανάμεσα σε τζαμαρίσματα και ατελείωτες πρόβες, βάλαμε τον Σεραφείμ Γιαννακόπουλο στο μικροσκόπιο, σκαλίζοντας μνήμες αλλά και φανταστικές μουσικές στιγμές.
Ποιός είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Τι μου θύμισες τώρα; Ήταν το ’92 θυμάμαι. Είχα μόλις βγει από μία μακροχρόνια σχέση, λίγο πριν περάσουμε στο επόμενο στάδιο και είχα ανάγκη ένα κύμα μουσικής να απαλύνει την ψυχή μου. Έτσι αγόρασα το OST του Bodyguard σε CD, με δικά μου λεφτά, γιατί ήδη δούλευα ταξί. Πήγα σπίτι, το άκουσα, αλλά κάτι έλειπε. Τότε έτρεξα πίσω στο δισκοπωλείο και το αγόρασα σε βινύλιο. Δεν είχα πικάπ σπίτι, αλλά αμέσως η ζεστασιά του βινυλίου, όταν το έριξα στο τζάκι, έκανε την ψυχή μου να γαληνέψει.
Ποιός είναι ο τελευταίος; Το ντεμπούτο των TFATFY με τίτλο Well, excuse me. Ήταν τόσο καλό που αγοράσαμε 500 αντίτυπα. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Γενικά αγοράζω μόνο δίσκους στους οποίους εμπλέκομαι εγώ ο ίδιος. Έτσι δημιουργώ μία κατάσταση πλασματικής ζήτησης στην αγορά και σύντομα οι δίσκοι γίνονται πολλαπλά πλατινένιοι. Πρόσφατα νοίκιασα και ένα τεσσάρι διαμπερές, για να μην πιάνει υγρασία και τους φυλάω εκεί για να μην παιδεύονται οι μελλοντικοί αρχαιολόγοι.
Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Μόνο έναν έχω. Ο χειρότερος δίσκος που αγόρασα ποτέ. Charles Webster – Born on the 24th of July. Με ξεγέλασε το εξώφυλλο. Από τότε, ζητάω στα δισκοπωλεία να μου δίνουν τους δίσκους χωρίς packaging, ώστε η διαδικασία επιλογής να είναι διαφανής. Κατανοώ ότι τέτοιες κινήσεις μπορεί να προκαλέσουν αναταραχές στον κλάδο της γραφιστικής, αλλά ζούμε στο 2018 και οι δίσκοι πρέπει να πωλούνται χύμα, όπως οι ελιές, ή η λακέρδα. Να μιλάει η πρώτη ύλη από μόνη της. Τώρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, αυτοί θα έπρεπε να είναι οι τρεις πρώτοι των Abysmal Guys from the Southern Balkans.
Ποιούς δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ; Μία φορά είχα δανειστεί το DVD The Battle of Mexico City των Rage Against the Machine από το βίντεο κλαμπ. Από κάτω είχε μία ταινία πορνό, την οποία δεν επέστρεψα ποτέ. Δεν επέστρεψα ποτέ επίσης το παιχνίδι Desperados: Wanted Dead or Alive, αλλά και το A.I του Σπιλμπεργκ, γιατί δεν το είχα δει και φοβόμουν μήπως η πωλήτρια με ρωτήσει πώς μου φάνηκε. Ακόμη βλέπω εφιάλτη ότι τα επιστρέφω στο βίντεο κλαμπ και μου λένε ότι χρωστάω 5.723 ευρώ.
Ποιά είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Με γιγαντιαία απόσταση οι Nine Inch Nails στο Θέατρο Βράχων.
Ποιό είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); Όταν σκέφτομαι sex το «Αγνή Παρθένε Δέσποινα» εκτελεσμένο από τον Πέτρο Γαϊτάνο. Ναρκωτικά: Χρήστος Σαντικάι – «Άγια Νύχτα». Rock ‘n’ roll: το “Runaway” του Del Shannon.
Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; Δε βγαίνω ποτέ Σάββατο. Το Σάββατο τρώω. Δεν έχω ποτέ πονοκέφαλο και ούτε στομαχικά θέματα από το αλκοόλ. Επίσης θυμάμαι τα πάντα σε σημείο εξωφρενικών λεπτομερειών. Αυτό είναι ένα κόλπο που ανακάλυψαν οι άνθρωποι για να τη σκαπουλάρουν, μαζί με το «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Παρ’όλα αυτά θα ακούσω το “Waltz for Debby” του Bill Evans.
Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Έχει μιλήσει ο Τζόνι Ντεπ γι’αυτό. Προσωπικά δε θα μου καιγόταν καρφί. Εκτός αν έφερνε και τον παπαγάλο του μαζί. Έτσι αλλάζει. Πάντοτε ήθελα έναν παπαγάλο. Θα τον έλεγα Άρη, ή Γιάννη, ή Παύλο ή Κωνσταντίνο.
Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; David Bowie.
Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; Ποτέ. Η μουσική, η κοπέλα μου, οι φίλοι μου, η οικογένεια μου, τα ζώα και το φαγητό είναι ο λόγος που υπάρχω. Ευχαριστώ και την ακαδημία.
Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται; Το “You give me something” των Jamiroquai.
Τι μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Οι γείτονες μου ακούνε πολύ δυνατότερα μουσική απ’ ότι εγώ. Τους χαίρομαι τους μπαγάσες. Έχουν πιάσει τη ζωή από τα αχαμνά και τη στύβουν.
Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1968 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Σε καμία από όλες αυτές. Θα ήθελα να μεταφερθώ στη μεταβατική περίοδο από το bebop στην cool jazz. Να είμαι κάθε μέρα σε άλλο μαγαζί και να ακούω όλους τους μεγάλους, ενώ οι ίδιοι πατούν μόνο με το ένα πόδι στη γη. Και για ποπ διασκέδαση να πηγαίνω στον Σινάτρα.
Ποιά μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Οι Jamiroquai μαζί με τους Kooks και τους Τακίμ.
Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς.
Είναι τελικά ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Ο Morissey μπορεί να τσιμπήσει ένα αρχ…. Όπως είπε ο Λάκης στη Φανή όταν της έκρυψε αμελέτητα μέσα σε μία μπουκιά ψωμί, την Κυριακή του Πάσχα και όταν το έφαγε αναφώνησε αυτή τη μεγαλειώδη φράση.