Κυριακή 28 Σεπτέμβρη, 7 το απόγευμα και δίνουμε το τελευταίο ραντεβού με τις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας στην Όπερα. Μελαγχολικό το κλίμα, όπως σε κάθε τέτοιο γεγονός, αλλά υπάρχει ένας απώτερος σκοπός για την παρουσία μας εδώ. Να μάθουμε από πρώτο χέρι ποιες ήταν οι ταινίες που η φετινή κριτική επιτροπή ξεχώρισε και για ποιους λόγους.
Το πρόγραμμα πάει λίγο πίσω χρονικά και η Αίθουσα 1 γεμίζει σιγά-σιγά. Με συνοπτικές διαδικασίες τα μέλη του φεστιβάλ εμφανίζονται μπροστά από το λευκό πανί και μας καλωσορίζουν στην τελετή. Ευχαριστίες απευθύνονται στους χορηγούς και, χωρίς άλλη καθυστέρηση, περνάμε στις βραβεύσεις.
Το βραβείο της Φωτογραφικής Ομάδας για τη φωτογραφία που κατάφερε να αποτυπώσει καλύτερα απ’ όλες τις φετινές Νύχτες ανήκει στη Μαρία Σαλταούρα ενώ το βραβείο «Σκηνοθετώντας Για Την Ελλάδα» δίνεται στον Μιχάλη Μιχαλάκου για τη δημιουργία του, Λάζαρος.
Συνέχεια με το τμήμα του Διεθνούς Διαγωνιστικού. Ποιές από τις 11 φετινές ταινίες του Διαγωνιστικού βραβεύτηκαν, με ποιο βραβείο και για ποιο λόγο η καθεμία; Το κοινό ανέδειξε ως νικητή του Βραβείου Κοινού το βραζιλιάνικης παραγωγής Σήμερα Θέλω Να Γυρίσω Μόνος. Το Βραβείο Σεναρίου απονέμεται στο νορβηγικό Στο Σκοτάδι και τον δημιουργό του, Eskil Vogt, «για την ιδιαιτερότητα γραφής του σεναρίου και την περίτεχνη πολυπλοκότητα δράσης και χαρακτήρων» και το Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών στον Jonas Arnby με την «άρτια ανάδειξη του θέματος και την ιδιαίτερη και μοναδικά ειπωμένη δημιουργία εικόνων».
Το Μεγάλο Βραβείο της Χρυσής Αθηνάς δέχεται αυτοπροσώπως ο παραγωγός Angus Lamont, ο οποίος παρευρισκόταν στην τελετή, αντί του απόντα Yann Demange για το ’71. Με βαριά σκωτσέζικη προφορά ευχαριστεί την κριτική επιτροπή για το «καλό της γούστο» και δηλώνει πως υποστηρίζει τον Παναθηναϊκό, αφού μοιράζεται το ίδιο σήμα με την αγαπημένη του ομάδα, τη Σέλτικ. Ο ίδιος ο δημιουργός (όπως και όλοι οι βραβευμένοι) μας ευχαριστεί μέσω βίντεο.
η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του διαγωνιστικού για το Μουσική και Φιλμ, Briony Hanson στα δεξιά
Περνάμε στα βραβεία Μουσική και φιλμ. Η Briony Hanson, πρόεδρος της επιτροπής, παίρνει τη σκυτάλη για να δηλώσει πως μια ταινία έφτασε τόσο κοντά στο να βραβευθεί που η επιτροπή θεώρησε άδικο να μην τη βραβεύσει με μια Ειδική Μνεία. Η ταινία αυτή ακούει στο όνομα Pulp: Μία Ταινία για τη Ζωή, το Θάνατο και τα Σουπερμάρκετ, ο Florian Habicht παραλαμβάνει το βραβείο του και συμβουλεύει το κοινό να κοιτάξει το φεγγάρι απόψε ενώ θα γυρνάει σπίτι του. Αινιγματική δήλωση. Και τη Χρυσή Αθηνά του Μουσικού Τμήματος, αναμενόμενα, αποσπούν οι 20.000 Μέρες Στη Γη οι δημιουργοί του οποίου, Iain Forsyth και Jane Pollard μας ευχαριστούν μέσω βιντεομηνύματος.
ο τρομερος νεοζηλανδός σκηνοθέτης Florian Habicht που απέσπασε ειδική μνεία για το ντοκιμαντέρ των Pulp έκλεψε γενικά την παράσταση με την φαντεζί παρουσία του
Τελευταίος στη σειρά και υποκλινόμενος ταπεινά, ο Ορέστης Ανδρεαδάκης. Ο λόγος της υπόκλισής του; Η φαντασία, η δημιουργικότητα και η ικανότητά της βασικής ομάδας του φεστιβάλ να τον ανέχεται. Τα φώτα της αίθουσας χαμηλώνουν και, σε αποκλειστική πανευρωπαϊκή πρεμιέρα, ξεκινά Το Κορίτσι Που Εξαφανίστηκε του David Fincher. Γι’ αυτήν, όμως, θα μιλήσουμε σε λίγες μέρες. Αρκεί να σας προϊδεάσουμε με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ο κύριος Ανδρεαδάκης μας κέντρισε την περιέργεια στη συνέντευξη τύπου: ήταν άκρως ενδιαφέρουσα.
Εις το επανιδείν, λοιπόν. Ήδη ανυπομονούμε για την επόμενη διοργάνωση.
