Τι θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία; Κάποιοι τα σπασμένα τους παιχνίδια, άλλοι τα μεγάλα τραπέζια που άλλοτε προσπαθούσαμε να βρεθούμε στο επίκεντρο της προσοχής κι άλλοτε να ξεφύγουμε απ’ αυτό, σε κάθε περίπτωση τα οικογενειακά βιώματά μας είναι που καθορίζουν συνήθως τις αναμνήσεις. Έτσι και ο Ταφ Λάθος, ή Ταυτισμένος Λάθος ή κατά κόσμον Παναγιώτης Κυριακού, θυμάται το hip hop μέσα από το ίδιο του το σπίτι, εκεί που ο αδερφός του τού «κόλλησε» το μικρόβιο. Έκτοτε, ο Ταφ παρέμεινε ξενιστής του μκροβίου κι από τους Ψυχόδραμα 07 στην Bashment Records και τη σόλο καριέρα, δεν σταματά να κάνει hip hop. Πάντα με ευαισθησία.
Και πριν ανέβει στην σκηνή του Piraeus 117 Academy το προσεχές Σάββατο, 28 του μήνα, με νέο δίσκο στα σκαριά, πέρασε μία βόλτα από την Popaganda για να μας μιλήσει για όλα – μέχρι και για τον Michael Jackson. Beat it!
Πόσο εύκολο είναι να κυκλοφορείς hip hop στην Ελλάδα; Η δισκογραφία γενικότερα έχει πεθάνει, δεν υπάρχει πια με την στενή έννοια της δισκογραφικής εταιρείας.
Ναι, αλλά πριν μερικά χρόνια ίδρυσες την Bashment Records. Αυτή ήταν μία αναγκαστική ή συνειδητή επιλογή; Συνειδητή. Είχα το στούντιο κι έρχονταν διάφορα παιδιά που έγραφαν, ήταν μάλιστα πολύ καλοί κι αφού είχα ήδη φτάσει σε ένα σημείο αναγνωρισιμότητας τόσο με τους Ψυχόδραμα όσο και σαν σόλο καλλιτέχνης, είπα ότι θα τα πάρω αυτά τα παιδιά κι όσο μπορώ θα τα προωθήσω.
Γενικότερα, πώς βλέπεις την hip hop σκηνή στην Ελλάδα; Έχει άλλαξει μέσα στα χρόνια; Η μεγαλύτερη μερίδα, συνήθως, ακολουθεί ό,τι γίνεται στην Αμερική. Όμως, το ίδιο θεωρώ ότι συμβαίνει και στις υπόλοιπες χώρες. Ναι, έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το hip hop στην Ελλάδα, αλλά γίνεται καλή μουσική και πάλι.
Πώς σχολιάζεις ότι ο ελληνικός στίχος «δεν κόλλησε» στο indie και στην κιθαριστική μουσική, αλλά «ταίριαξε» πολύ καλά στο χιπ χοπ; Χμμ, καλή ερώτηση…Κοίτα, γενικότερα ο αγγλικός στίχος «κολλάει» πολύ πιο εύκολα σε όλα τα είδη της μουσικής σε σχέση μετα ελληνικά, δεν είναι αναγκή να σκεφτείς να πεις τρομερά πράγματα για να ακουστεί ωραία. Τώρα, στο hιp hop ίσως ο ελληνικός στίχος έδεσε επειδή δεν έχει τόσες μελωδικές γραμμές. Επειδή στηρίζεται περισσότερο στην απαγγελία.
Το 2016 ήταν η χρονιά της μαύρης μουσικής, με καλλιτέχνες όπως o Kanye West, η Beyonce και ο Frank Ocean να φιγουράρουν στο τέλος της χρονιάς στις κορυφές των λιστών ακόμα και σε προσανατολισμένα στο indie μέσα. Αυτό συμβαίνει γιατί το hip hop και η μαύρη μουσική έχουν πάρει μία άλλη κατεύθυνση ή αναγνωρίστηκαν από πιο ευρύ κοινό; Νομίζω πως πάντα ήταν γνωστό το hip hop. Θεωρώ πως με τη μουσική γενικότερα έχει υπάρξει ένα «ταβάνι». Όταν, πλέον, έχουν παιχτεί σχεδόν όλες οι μουσικές και έχουν παιχτεί πολύ καλά, μετά το πράγμα πάει πιο πολύ στο experimental. Π.χ. ο Kanye West που μου ανέφερες, το έχει ρίξει εκεί επειδή, θεωρώ ότι, στο hip hop έχει κάνει πολλά πράγματα ο τύπος, οπότε ψάχνεται διαφορετικά. Όταν τελειώσει και το πείραμα, μετα η μουσική επιστρέφει πίσω στην αρχή. Η μουσική κάνει κύκλους, συνεχώς.
Στους δύο δίσκους σου, Μόνο με Χρώμα κι Ελπίδα, αν και βλέπουμε αρκετό πόνο (sic) στους στίχους, η μουσική έχει μία πιο ευχάριστη και feelgood αίσθηση. Πώς προκύπτει αυτή η αντίφαση; Όταν γράφεις, όλα είναι βιώματα. Αν περνάς δύσκολα μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αυτό θα γράψεις. Δεν θεωρώ ότι έχει τόσο πολύ πόνο στιχουργικά το όλο θέμα, πιο πολύ ελπιδοφόρο το ακούω. Ξέρεις, δεν είναι σαν να κλαίγομαι, δεν έχει αυτή την έννοια του πόνου, αλλά, γενικότερα, όταν θίγω ένα ζήτημα, πάντα ψάχνω και τη λύση του. Δεν αφήνω τον άλλο με τον προβληματισμό μόνο. Όσο μπορώ, ψάχνω και την απάντηση.
Νιώθεις ότι γράφοντας έτσι βιωματικά, εξιλεώνεσαι κατά μία έννοια και πας παρακάτω με αυτό τον τρόπο; Εννοείται, ναι.
Και πώς ο Ταφ Λάθος κάνει «τη μέρα του όμορφη κι αυτός την καθορίζει»; Έχοντας κοντά μου τους αγαπημένους μου ανθρώπους κάθε πρωί που ξυπνάει, έτσι ξεκινάει όμορφα η μέρα μου.
Ξεκίνησες με τους Ψυχόδραμα τους οποίους έφτιαξε ο αδερφός σου. Επομένως, το hip hop ήταν μέσα στο σπίτι σου… Ο αδερφός μου τους έφτιαξε μαζί με τον ΔΠΘ και τον Άγνωστο Χειμώνα. Η αλήθεια είναι ότι όχι, δεν το έψαξα νωρίτερα, από τον αδερφό μου ήρθε στα αυτιά μου, όπως κι από τα άλλα δύο παιδιά που σου είπα, από εκεί ξεκίνησε το hip hop για μένα. Δεν ψάχτηκα, το hip hop ήρθε από μόνο του.
Ποιός είναι ο πρώτος hip hop δίσκος που αγόρασες; Cypress Hill, III: Temples of Boom
Και το πρώτο συναίσθημα που σου έρχεται όταν ακούς τη λέξη Ψυχόδραμα 07; Αγάπη, παρέα, δύναμη.
Γράφεις πρώτα τους στίχους ή τα beats; Δεν υπάρχει κανόνας, γίνονται και τα δύο. Π.χ. τώρα τον τελευταίο δίσκο έχω αρχίσει και τον γράφω χωρίς μουσική. Δηλαδή, περπατάω και γράφω τους στίχους την ώρα που περπατάω.
Και για να φτιάξεις τα beats, ψάχνεσαι ψηφιακά ή «ξεσκονίζεις» τα βινύλια στα δισκάδικα; Και τα δύο.
Στη μουσική σου είναι διάχυτη η ευαισθησία. Τελικά, το hip hop είναι macho και σκληρό ή είστε ευαίσθητα παιδιά; Αυτό εξαρτάται από το χαρακτήρα του καθενός και τα βιώματά του.
Τελικά, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία; Εύκολα, ναι.
Ποιός ήταν ο τελευταίος, εκτός hip hop, δίσκος που κόλλησες μαζί του; Και ποιός ο τελευταίος εντός; Με τον Michael Jackson έχω φάει πολύ κόλλημα τον τελευταίο καιρό, έχω αγοράσει τους δίσκους του. Ακόμα και οι φίλοι μου μου φέρνουν δώρα από Michael Jackson, πειδή θέλω να ολοκληρώσω τη συλλογή του. Κι από hip hop τι αγόρασα τελευταίο; Το Αυτόνομο Αγκάθι που βγάλαμε τώρα και το CD.
Tελικά, ποιός είναι ο Ταφ Λάθος και ποιός ο Παναγιώτης Κυριακού; Ένα και το αυτό είναι. Aυτό που βλέπεις αυτό είμαι.
Τα επόμενα σχέδιά σου; Ψυχόδραμα και ταυτόχρονα, καινούργιος σόλο δίσκος. Κι άλλο ένα project που σιγά σιγά το ετοιμάζουμε για εξωτερικό.
Τι να περιμένουμε στο live σου στις 28 του μήνα; Ό,τι μας ζητήσει ο κόσμος. Αυτή είναι η αλήθεια, ό,τι μας ζητήσει ο κόσμος.