φωτ. Γιάννης Καραμπάτσος.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Σίγουρα δεν είχα αγαπημένο βιβλίο, μιας που αντιμετώπιζα τη λογοτεχνία με έναν, θα έλεγα, αμήχανο τρόπο, προσπαθούσα να σχηματοποιήσω μέσα μου τι ακριβώς είναι λογοτεχνία, τι θα πρέπει να μου αρέσει και τι όχι, με μια δόση ψυχαναγκασμού, αλλά την ίδια ώρα και ενός παράδοξου αυθορμητισμού. Πάντως είχα περάσει από πολλά ύφη, από τη Ρωσική κλασική λογοτεχνία, μέχρι τα βιβλία της εποχής, τα μυθιστορήματα της Ευγενίας Φακίνου και του Παύλου Μάτεσι. Διάβαζα όμως και κόμικς, κυρίως Αστερίξ.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Το Κάτω από τη Γη, του Μικ Τζάκσον και Το Ημερολόγιο μιας μεγαλοφυΐας του Σαλβαντόρ Νταλί, δύο κείμενα τόσο διασκεδαστικά και γεμάτα διάνοια και παρέκκλιση. Το πρώτο πρόκειται για την ιστορία του Ε’ Δούκα του Πόρτλαντ, μια απολαυστική ιστορία ενός ξεχωριστού συγγραφέα που προτάθηκε για το Booker το 1997. Το δεύτερο είναι το πραγματικό ημερολόγιο του Ισπανού ζωγράφου.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Δε θα ήταν και πολύ πρωτότυπο, αφού συνεχώς κάνω ανόητα πράγματα. Πάντως, θυμάμαι ότι μία συγκεκριμένη εποχή η ανάγνωση κάποιων βιβλίων με ωθούσε σε συγκεκριμένες συμπεριφορές, διάβαζα, ας πούμε, ένα κλασικό αγγλοσαξονικό μυθιστόρημα και για το επόμενο διάστημα συμπεριφερόμουν σαν λόρδος, διάβαζα κάτι κωμικό και είχα την τάση να είμαι αστείος, κατά κάποιο τρόπο έκανα βουτιά μέσα σε κάθε βιβλίο, αλλά με έναν παράδοξο και μάλλον ανορθόδοξο τρόπο, σε γενικές γραμμές η κατάσταση ήταν απερίγραπτα γελοία.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Κανένα βιβλίο δε με ενέπνευσε να γίνω συγγραφέας. Η ιδιότητα του αναγνώστη με αυτή του συγγραφέα δεν έχει, κατά τη γνώμη μου, καμία διανοητική σύνδεση, είναι δύο ρόλοι αποκομμένοι ο ένας από τον άλλον, με απόλυτη σαφήνεια. Αν διαβάζω ως συγγραφέας, δεν μπορώ να απολαύσω σχεδόν τίποτα, προτιμώ να διαβάζω απαγκιστρωμένος από το βάρος της κρίσης και της ενδοσκοπικής ματιάς σε ένα κείμενο. Αν προσπαθήσω, ωστόσο, να δώσω μια απάντηση, θα πω αντίθετα, ότι μάλλον τα κακά βιβλία με ώθησαν να γίνω συγγραφέας, ένα κακό βιβλίο σε παρακινεί να γράψεις ένα καλύτερο.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Ίσως κάτι από όσα έγραψε ο Τζόναθαν Σουίφτ, ίσως ο Μπέρνχαρντ ή τα μανιφέστα των σουρεαλιστών, δεν ξέρω πραγματικά, μου αρκεί που κάποιος τα έγραψε, αυτό δεν είναι το σημαντικότερο; Η συγγραφή ενός βιβλίου απαιτεί μία πολύ συγκεκριμένη ψυχολογική διαδικασία, συνεπώς δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να γράφει ένα μυθιστόρημα, με του οποίου τον ψυχισμό και την πρώτη έμπνευση, ποτέ δεν συναντήθηκα. Θεωρώ ότι ένας συγγραφέας θα μπορούσε να γράψει μόνο τα βιβλία που τελικά έγραψε.
Η ανάσταση του Μάικλ Τζάκσον του Δημήτρη Σωτάκη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.