Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου. Με είχαν καθηλώσει οι ευγενέστεροι, ανδρικοί και γυναικείοι, χαρακτήρες που ανέδειξε η νεοελληνική πεζογραφία. Δεν διστάζω να χαρακτηρίσω την Πηνελόπη Δέλτα ως την κορυφαία Ελληνίδα μυθιστοριογράφο. (Και ο χαρακτηρισμός αυτός δεν περιλαμβάνει μόνον τις γυναίκες ομοτέχνους της.) Και δίπλα στους αξεπέραστους ήρωές του- πόσους τέτοιους κατάφερε άραγε να πλάσει η γραμματεία μας;- ένα πατριωτικό μυθιστόρημα δίχως ίχνος μισαλλοδοξίας και μεροληπτικής αλαζονείας. (Η πομπή με τους τυφλωμένους Βουλγάρους αιχμαλώτους που τους οδηγεί ο μονόφθαλμος συμπατριώτης τους. έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου.)
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου. Δεν χόρταινα να το διαβάζω και να το ξαναδιαβάζω, κάνοντας χάρη πρώτα στον εαυτό μου κι ύστερα στον πολύ μικρότερο αδελφό μου, που είχα αναλάβει να τον διαπαιδαγωγήσω, κι εν συνεχεία στον αγαπημένο μου γιό.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Να πιστεύω ακόμα και τα πιο απίστευτα πράγματα από όσα βιβλία μού άρεσε να διαβάζω. Ανόητο; Όχι και τόσο, εδώ που τα λέμε. Την αναστολή της δυσπιστίας ζητούν πάντα τα παραμύθια.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Διαβάζοντας τα κομψότατα βιβλία του Ρ. Ντόκινς, ο πειρασμός ήταν μεγάλος να το γυρίσω, έστω και πολύ καθυστερημένα, στη βιολογική/ ηθολογική έρευνα. Πριν όμως από αυτό, οι αρχιμάγειροι Louis Blanc και Alain Chapel μου είχαν δώσει τροφή για μιαν άλλη έμμονη ιδέα: ν’ ανοίξω το δικό μου εστιατόριο με πρώτες ύλες από το μποστάνι και το κοτέτσι μου, κατά περίσταση δε και από τη βάρκα μου του ψαρά. Ενώ και μετά από τον Επίκουρο, ο Herman Hesse με είχε κάνει να θέλω να γίνω… κηπουρός.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Άννα Καρένινα. Και η αναφορά μου εδώ δεν είναι μόνο στην ταραχώδη ηθική σταδιοδρομία της συναρπαστικής ηρωίδας του έργου, αλλά και στις παράλληλες, εντελώς συμπληρωματικές αναζητήσεις της ισορροπημένης και ατάραχης ζωής τού Κονσταντίν Λέβιν. Διακρίνουμε κυρίως σ’ αυτόν τον σεβασμό και το δέος εμπρός στα ευπόριστα φυσικά και κοινωνικά αγαθά.
Το βιβλίο του Δημήτρη Ποταμιάνου, «Αμφιθέατρο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.