Ο Hedi Simane ανακάλυψε την φωτογραφία στα 11 του. Ήταν τότε που έπιασε για πρώτη φορά κάμερα στα χέρια του και άρχισε να μαθαίνει ασπρόμαυρο printing στον σκοτεινό θάλαμο. Στα 16,χωρίς να έχει τη μόδα στο μυαλό του, αρχίζει να σχεδιάζει τα δικά του ρούχα, εμπνευσμένα από τους ήρωες των εφηβικών του χρόνων – που αργότερα έμελλε να τους ντύσει ο ίδιος – David Bowie, Mick Jagger, Mick Jones. Όπως ο ίδιος έχει πει σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, η μουσική ήταν το καταφύγιο και η διέξοδος του από δύσκολες καταστάσεις καθώς είχε πέσει πολλάκις θύμα bullying εξαιτίας του «κοκαλιάρικου» παρουσιαστικού του. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο École du Louvre και από εκεί και έπειτα διέγραψε μια λαμπρή πορεία στο χώρο της μόδας.
Από το 2000 έως και το 2007 ήταν creative director για την Dior Homme. Όταν έληξε το συμβόλαιό του αποφάσισε να αφιερωθεί αποκλειστικά στη φωτογραφία και μετακόμισε στο L.A., γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του blog Hedi Slimane Diary στο οποίο καταγράφει τις ζωές γνωστών μουσικών (ήταν εκείνος που έκανε γνωστό τον Pete Doherty) αλλά κυρίως άγνωστων συγκροτημάτων που παίζουν σε διάφορες μικρές σκηνές της Πόλης των Αγγέλων. Ο Slimane έχει ζήσει σε Βερολίνο και Λονδίνο αλλά, όπως λέει , δε θα άφηνε με τίποτα το L.A.
Η ωμότητα, η άγρια ομορφιά του να είσαι πολύ νέος για να νoιαστείς για οτιδήποτε αποτυπώνονται με μαεστρία στο φακό του Slimane που (αν και φωτογράφος μόδας) αποτάσσεται το «στημένο», αποκηρύσσει αυτό που οι άλλοι αποκαλούν στυλ και φέρνει στην επιφάνεια φακίδες, ρυτίδες, ιδρώτα, προχειροχτυπημένα tattoo και οτιδήποτε άλλο υπενθυμίζει την δραματική ομορφιά της θνητότητας.
Σήμερα πέρα από φωτογράφος είναι creative director του Saint Laurent Paris.