Από τις 10 μέχρι και τις 17 Οκτωβρίου θα διαρκέσει η Έκθεση Φωτογραφίας «Grey Out», στα πλαίσια των παράλληλων εκδηλώσεων «Τέχνη και Τρέλα», που οργανώνουν η εταιρεία μελέτης πολιτισμικής ετερότητας σε συνεργασία με τον Δήμο της Αθήνας. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα της φωτογραφικής ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης «18 άνω» και θα λάβει χώρα στο «Metapolis» στο Μοναστηράκι.
Ο Παύλος Φυσάκης, φωτογράφος και εκπαιδευτής της ομάδας του φωτογραφικού εργαστηριού του «18 άνω», μίλησε στη popaganda για την έκθεση “Grey Out” και τους ταλαντούχους μαθητές του και επίδοξους φωτογράφους.
Πες μας μερικά λόγια για εσένα. Πως βρέθηκες να διδάσκεις φωτογραφία στο «18 άνω»; Γεννήθηκα το 1969. Άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά με τη φωτογραφία από το 1989 ενώ από το 1995 εργαζόμουν σε περιοδικά και εφημερίδες όπως η Καθημερινή και το Έψιλον. Εκείνο όμως που με συγκινούσε περισσότερο ήταν η καλλιτεχνική, η προσωπική φωτογραφία. Από το 1994 μέχρι σήμερα διδάσκω φωτογραφία στο εργαστήρι της μονάδας απεξάρτησης «18 άνω». Ένα εργαστήρι ολοκληρωμένο, με τον απαραίτητο εξοπλισμό και τις κατάλληλες υποδομές για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα, μια σημαντική δουλειά. Η φωτογραφία και κάθε άλλη μορφή τέχνης, λειτουργεί σαν θεραπεία, σαν φάρμακο για την ψυχή ανθρώπου. Πόσο μάλλον σε μια δύσκολη διαδικασία, σαν εκείνη της απεξάρτησης. Είναι ένα βασικό εργαλείο για να ολοκληρώσει κανείς με επιτυχία το πρόγραμμα του «18 άνω».
Υπήρχε άμεση ανταπόκριση από τα μέλη της μονάδας; Έδειξαν ενδιαφέρον για την καλλιτεχνική φωτογραφία; Είχε ανταπόκριση. Όχι τόσο μεγάλη, όσο το θέατρο, η ζωγραφική και η μουσική. Ωστόσο τα παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη φωτογραφία. Υπάρχουν τρεις φάσεις στο «18 άνω». Στην δεύτερη φάση, εκείνη της ψυχολογικής απεξάρτησης, το μάθημα της φωτογραφίας είναι υποχρεωτικό. Τότε έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το αντικείμενο. Στην τρίτη και τελευταία φάση του προγράμματος, εκείνη της κοινωνικής επανένταξης, γνωρίζουν ήδη κάποια βασικά πράγματα, δεν τους είναι άγνωστο το αντικείμενο. Άλλοι το αγαπούν, το σπουδάζουν και το κυνηγούν, άλλοι το έχουν σαν ένα επιπλέον εφόδιο στη ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση είναι ένας γνώριμος χώρος έκφρασης, ένα απελευθερωτικό μέσο, μια μορφή ψυχοθεραπείας.
Τι συμβολίζει ο τίτλος της έκθεσης «Grey Out». Το «Grey Out» είναι μια τριλογία από εκθέματα της ομάδας φωτογραφίας του «18 άνω». Το Πρώτο μέρος της τριλογίας αυτής έλαβε χώρα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, τον Φεβρουάριο του 2014. Εκεί μαζί με την ομάδα μου, παρουσιάσαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι οποίες περνούσαν μπροστά στα μάτια των θεατών, σαν βίντεο. Τα πορτρέτα, απογυμνωμένα, χωρίς να μπορούν να πιαστούν από πουθενά, με θολά πάντα πρόσωπα, θέλοντας να αναδείξουν την σημασία των ορίων, αλλά και την αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας. Το δεύτερο μέρος της έκθεσης, παρουσιάστηκε στο κοινό, τον Ιούνιο του 2014, στο κτίριο «Μηχανουργείο» της Τεχνόπολης, στο Γκάζι. Οι επίδοξοι φωτογράφοι τόλμησαν να εκφραστούν, να αποτυπώσουν και να παρουσιάσουν μια νέα δουλειά τους, ακόμα πιο εσωτερική από την προηγούμενη. Η έκθεση περιελάμβανε αυτοπορτρέτα, φωτογραφημένα σε έναν κλειστό μουντό χώρο με γκρι φόντο, σε μια ακόμη προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της «ταυτότητας» τους. Το Τρίτο και τελευταίο μέρος της «γκρίζας τριλογίας», η έκθεση «Grey Out», που έχει τα εγκαίνιά σήμερα, περιλαμβάνει πορτρέτα των παιδιών μέσα στην πόλη, σε αστικό και όχι σε κλειστό περιβάλλον. Το γκρι χρώμα κυριαρχεί για άλλη μια φορά στις εικόνες της ομάδας ενώ, το οικείο περιβάλλον ενός σπιτιού, μιας πλατείας, του πάρκου, του δρόμου, δίνουν μια άλλη δυναμική στο project. Τα πρόσωπα ωστόσο δεν παύουν να είναι θολά. Και αυτό κρύβει ένα μεγάλο ερωτηματικό, μια απορία. Για την παρουσία και την απουσία. Για τα όρια και την ταυτότητα, για την αναζήτηση του εγώ. Κάτι που απασχολεί όλα τα μέλη της ομάδας αλλά και όλους μας ανεξαιρέτως.
Είναι η φωτογραφία και η τέχνη γενικότερα ένας τρόπος ομαλής επανένταξης στην κοινωνία, για εκείνους που παλεύουν σκληρά ενάντια στις εξαρτήσεις; Όταν μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε, να ανοίξουμε την καρδιά μας, να εκφράσουμε την απογοήτευση, τη θλίψη ή την χαρά μας, νιώθουμε μεγάλη ανακούφιση. Πόσο μάλλον τα μέλη της μονάδας του «18 άνω». Έχει άλλη ανταπόκριση και άλλη ποιότητα το έργο τους. Όταν αποφασίζουν να ‘’μιλήσουν’’ είναι ακόμα πιο απελευθερωμένοι. Με την ευκαιρία που τους δίνεται, μέσω αυτής έκθεσης, νιώθουν ελεύθεροι και δυνατοί. Είναι σπουδαίο να προβάλλονται, να διηγούνται και να αποκαλύπτουν τον εσωτερικό τους κόσμο, μέσα από την εικόνα. Πάντα βρίσκονταν στην σκιά, δεν ήταν ποτέ πρωταγωνιστές. Οπότε ναι, είναι ένας ομαλός τρόπος να επανενταχθούν στην κοινωνία. Η Τέχνη είναι μια μορφή απελευθέρωσης για τους ανθρώπους που κάνουν μια τόσο σημαντική προσπάθεια όπως είναι η απεξάρτηση από τις ουσίες.
Έχεις ανακαλύψει ταλαντούχους φωτογράφους στην ομάδα σου όλα τα χρόνια που εργάζεσαι στο «18 άνω»; Η ομάδα μας δεν προβάλλει δεξιότητες, είναι μια ομάδα που εκθέτει σαν σύνολο. Εμφανίζονται μπροστά τους άπειρα κουμπιά αλλά τα πατάνε πάντοτε όλοι μαζί. Κανείς μόνος του. Φυσικά πολλές φορές έχω συναντήσει μέσα στην ομάδα ανθρώπους με φοβερό ταλέντο. Τους προτρέπω να το εκμεταλλευτούν και τους βοηθάω να εξελιχθούν. Η focus, όπου και εργάζομαι ως καθηγητής, δίνει κάθε χρόνο υποτροφίες σε εκείνους που δείχνουν αγάπη και εργάζονται σκληρά πάνω στην φωτογραφία. Έχω δει παιδιά από το «18 άνω» να εξελίσσονται σε σπουδαίους φωτογράφους.
Η έκθεση είναι ανοιχτή στο κοινό Τρίτη εώς Παρασκευή από τις 6μ.μ. εώς τις 9μ.μ. αλλά και το Σάββατο 10π.μ. με 1μ.μ. και 6μ.μ. μέχρι και τις 9μ.μ. στο “Metapolis”, Αιόλου 48-50 και Κολοκοτρώνη, Μοναστηράκι. Η είσοδος είναι δωρεάν.
Επιμέλεια:Ανδρέας Πλιάτσικας, Κοσμάς Σταθόπουλος, Παύλος Φυσάκης
Ιδέα, Οργάνωση Εκδήλωσης: Φώτης Καγγελάρης
Πληροφορίες: info@metapolis.gr
Τηλ. Επικοινωνίας : 210.32.53.550
site: www.metapolis.gr
Εταιρεία Μελέτης Πολιτισμικής Ετερότητας:
Site: www.empealterity.com
blog: www.empe-alterity.blogspot
facebook: www.facebook.com/
