Μια απ’ τις πλέον πολυαναμενόμενες ελληνικές ταινίες του ερχόμενου χειμώνα, το Σύμπτωμα του Άγγελου Φραντζή, ετοιμάζεται για την πρώτη, ανεπίσημη πρεμιέρα του, στην πλατεία του νησιού που φιλοξένησε τα γυρίσματά του: λίγες μέρες πριν την επίσημη πρώτη του στις Νύχτες Πρεμιέρας, το Σύμπτωμα θα προβληθεί στην πλατεία της Αμοργού, το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη στις 21.00. Με την ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων της ταινίας στα μάτια των ανθρώπων που βοήθησαν να γυριστεί, ο σκηνοθέτης εξομολογείται στην Popaganda την ιδιαίτερη αγάπη του γι’ αυτό το νησί, που πρωτογνώρισε ως μαθητευόμενος στο μνημειώδες The Big Blue / Απέραντο Γαλάζιο (1988) του Λικ Μπεσόν.
«Υπάρχουν μερικά μέρη που κατά την διάρκεια της ζωής σου γίνονται σημεία αναφοράς. Η Αμοργός είναι για μένα ένα από αυτά. Η ιδέα να γυρίσουμε το Σύμπτωμα ήρθε παράλληλα με την επιθυμία να γυρίσουμε μια ταινία το χειμώνα στην Αμοργό. Πρωτοήρθα εδώ σαν μαθητευόμενος στην ταινία του Μπεσόν Απέραντο Γαλάζιο. Πήγαινα Λύκειο ακόμη. Ήταν ένα απ’ τα πρώτα γυρίσματα που συμμετείχα, έστω και φτιάχνοντας καφέδες. Αργότερα είδα την ταινία. Δεν μ’ άρεσε. Η Αμοργός γέμισε Γάλλους. Ήρθα πολλές φορές από τότε και πάντα είχα την επιθυμία να γυρίσω κάτι που δεν θα έμοιαζε με το Απέραντο Γαλάζιο εδώ.
»Για κάποιο λόγο πάντα το σκεφτόμουν χειμώνα. Κάθε ταξίδι στην Αμοργό είναι σαν να ένα δώρο. Μια μικρή αποκάλυψη. Δεν είναι μόνο η απέραντη ομορφιά της. Είναι η σεμνότητα και το βάθος που έχει αυτό το νησί. Σήμερα επιστρέφουμε στην Αμοργό για μια προβολή της ταινίας για όλους τους φίλους που μας βοήθησαν στα γυρίσματα. Και είναι πολλοί. Και όλοι τους μας αγκάλιασαν με τον πιο ζεστό τρόπο. Περπατάμε στη Χώρα με την Κάτια και βλέπουμε αφισάκια της ταινίας που έχουν βάλει παντού τα παιδιά από το Γιασεμί. Στα ίδια μέρη που το Φεβρουάριο γυρίζαμε. Σε ένα από αυτά τα μέρη θα γίνει απόψε η προβολή. Με ένα προτζέκτορα σε ένα λευκό κυκλαδίτικο τοίχο. Με πλαστικές καρέκλες από τον σύλλογο Σημωνίδη και κουρελούδες για να κάτσουν όσοι δεν χωράνε. Η ταινία είναι παράξενη. Ελπίζω να μην τους απογοητεύσει. Αμοργό σου είμαστε ευγνώμονες».
