Όλοι έχουμε μεγαλώσει ακούγοντας παραμύθια. Τώρα, πολλοί από εμάς, διαβάζουν παραμύθια στα δικά τους παιδιά. Τότε τα περισσότερα παραμύθια είχαν ως κεντρικούς χαρακτήρες πριγκίπισσες, ιππότες και δράκους. Τώρα, οι περισσότεροι γονείς αναζητούν παραμύθια που ναι μεν κεντρίζουν τη δημιουργική φαντασία του παιδιού αλλά ταυτοχρόνως μπορούν να ακουμπούν στους ήρωες της καθημερινότητας. Και γιατί αυτοί οι ήρωες να μην είναι τα ίδια τα παιδιά;
Η Βιργινία Χατζηκωνσταντινίδου σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και κατόπιν ολοκλήρωσε της μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου της Σκωτίας. Εκεί εξειδικεύτηκε στην εκπαίδευση παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και στην Συμβουλευτική Ψυχολογία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα εργάστηκε σε σχολεία και σε ειδικά σχολεία στην υποστήριξη παιδιών μέσα στην τάξη.
«Προσπαθούσα να βρω ευφάνταστους τρόπους προκειμένου να βοηθήσω τα παιδιά να αισθανθούν μοναδικά, ξεχωριστά, να πιστέψουν στον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους. Μου άρεσε έτσι κι αλλιώς να γράφω παραμύθια και αξιοποίησα την ιδέα του προσωποποιημένου παραμυθιού, που υπήρχε ήδη στο εξωτερικό, για να δώσω στο παιδί τη δυνατότητα να δει τον εαυτό του μέσα στο παραμύθι και να του περάσω κάποια μηνύματα. Στο εξωτερικό οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν πολύ τα παραμύθια για να «δουλέψουν» πάνω σε δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά», εξηγεί η Βιργινία πώς ξεκίνηση η ενασχόλησή της με το προσωποποιημένο παραμύθι.
Η Βιργινία Χατζηκωνσταντινίδου με την μικρή Ολυμπία.
Τι σημαίνει όμως προσωποποιημένο παραμύθι και πώς ένα παιδί μπορεί να κρατήσει στα χέρια του ένα βιβλίο παραμυθιού που απευθύνεται μόνο σε αυτό; «Στο προσωποποιημένο παραμύθι το ίδιο το παιδί γίνεται ο πρωταγωνιστής της ιστορίας. Το παραμύθι εικονογραφείται σύμφωνα με τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά όπως για παράδειγμα το χρώμα των μαλλιών του και των ματιών, χρησιμοποιούνται στην ιστορία στοιχεία της καθημερινότητάς του όπως το όνομά του και τα ονόματα των γονιών του, μπαίνει επίσης η αφιέρωση του ανθρώπου ή των ανθρώπων που ζήτησαν να φτιαχτεί το παραμύθι για το παιδί· συνήθως είναι οι γονείς, θείοι και θείες, νονοί και νονές», απαντά η Βιργινία και συνεχίζει «ουσιαστικά στο Παραμύθι με Όνομα βρίσκουμε τρόπους το παιδί να ταυτιστεί με όσα συμβαίνουν στο παραμύθι γιατί αυτό είναι το ζητούμενο».
Ποιο είναι το όφελος που προκύπτει από ταύτιση; «Εάν το παιδί δει τον εαυτό του μέσα στο παραμύθι του κινείται περισσότερο το ενδιαφέρον για την ανάγνωση και την μάθηση. Συγκεκριμένα στο Παραμύθι με Όνομα το παιδί μαθαίνει πώς προκύπτει το όνομά του γιατί το παραμύθι σχηματίζεται με τα γράμματα του ονόματός του. Συνεπώς η ίδια διαδικασία της εκμάθησης των γραμμάτων γίνεται πιο οικεία και ενδιαφέρουσα. Από εκεί και πέρα, θέλουμε μέσω των παραμυθιών να ενδυναμώσουμε την πίστη των παιδιών στον εαυτό τους και στις δυνατότητες του, θέλουμε το παιδί να νιώσει ότι είναι μοναδικό και αυτό είναι σημαντικό. Θέλουμε να περάσουμε στο παιδί το μήνυμα ότι όπως μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού έτσι μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής στη ζωή του και ότι όλα είναι δυνατά αρκεί να αναλάβει δράση ως ο ήρωας της ζωής του».
Στο προσωποποιημένο παραμύθι το ίδιο το παιδί γίνεται ο πρωταγωνιστής της ιστορίας.
Τα υλικά των βιβλίων με τα παραμύθια είναι απολύτως φιλικά προς το παιδί και το περιβάλλον και αυτό, όπως εξηγεί η Βιργινία, είναι προτεραιότητα γιατί «θέλουμε το παιδί να καταλάβει ότι περιβάλλον είναι κάτι πολύτιμο και πρέπει να το προστατεύουμε και γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε το ίδιο το παιδί από βλαπτικές χημικές ουσίες γι’ αυτό τα υλικά μας δηλαδή τα χρώματα και το χαρτί είναι βιολογικά και ανακυκλώσιμα».
Εν όψει εορτών υπάρχει και η χριστουγεννιάτικη έκδοση του προσωποποιημένου παραμυθιού «Δώρο Έκπληξη» και η ιδιαιτερότητα έγκειται ότι στο τέλος του βιβλίου εικονογραφείται και αυτός που ζήτησε να φτιαχτεί το παραμύθι για το παιδί, πχ η μαμά του γιατί και στην ιστορία αποκαλύπτεται ότι ο μυστηριώδης αποστολέας του δώρου-έκπληξη είναι το ίδιο πρόσωπο.
Για περισσότερες πληροφορίες για το Παραμύθι με όνομα μπείτε εδώ