Δύο χρόνια αφότου η Στέλλα Χρονοπούλου κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο της που με αιχμή του δόρατος το single “Picking Words” την έβαλε για τα καλά στο παιχνίδι ακόμη και του ραδιοφωνικού heavy rotation, επιστρέφει με το Works For You (Inner Ear, φυσικά). «Το δεύτερο album ήθελα να μην είναι εφετζίδικο, να είναι λίγο πιο basic. Ένιωθα πιο ψύχραιμη όταν το έκανα, το διασκέδασα περισσότερο», λέει στην Popaganda. «Η λέξη “professional” με τη στενή έννοια δεν μου ταιριάζει, για να είναι κάτι σωστό στα δικά μου αυτιά δεν έχει να κάνει καθόλου σε ποιο στούντιο θα το ηχογραφήσω κλπ., αρκεί να ακούγεται ωραία στα αυτιά μου. Σε μεγάλο βαθμό έγραψα τα τραγούδια στο σπίτι μου, σαν demo, και τα πήγα στον Γιώργο (Μπακαλάκο aka Nteibint) που κάναμε την παραγωγή μαζί και τα σουλουπώσαμε κάπως, ήρθαν όλα μαζί ωραία. Οπότε, θα έλεγα ότι είναι αρκετά homemade φάση. Επέλεξα αυτόν τον τίτλο αφενός γιατί απλά μου άρεσε πολύ σαν τίτλος και αφετέρου επειδή κάπως τελικά “δούλεψε για μένα” όλο αυτό. Όταν ήρθε η στιγμή να κάνουμε το εξώφυλλο, σκέφτηκα να πάρω μαζί μου στη φωτογράφιση τα αγαπημένα μου πράγματα, το οποία τυχαίνει να είναι η στολή νίντζα και η μπάλα ποδοσφαίρου. Μικρή ντυνόμουν συχνά νίντζα και έπαιζα ένα παιχνίδι που λεγόταν “Σαμποτέρ”, έπαιζα και πολύ ποδόσφαιρο, ήμουν καλή! Μου αρέσει πολύ η μπάλα ποδοσφαίρου σαν αντικείμενο, έχει κάτι “γλυπτικό”. Όταν είδα τη φωτογραφία είπε “Wow, αυτό είναι!”»
Με τα τραγούδια και των δύο δίσκων της θα φτάσει τον Μάρτιο στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, για να τα παρουσιάσει ζωντανά στο φεστιβάλ South By Southwest, στο Austin. «Το South By Southwest ήταν πολύ απρόσμενο για μένα. Έκανα αίτηση μέσω του site Sonicbids μία εβδομάδα πριν λήξει η προθεσμία. Το έκανα χωρίς να πιστεύω ότι θα λάβω απάντηση. Κι όμως, στις 11 Ιανουαρίου ήρθε το e-mail: “Congratulations, you are invited!” Κοιτούσα το κινητό μου και έλεγα “δε γίνεται!”. Nιώθω κυρίως χαρά, δεν είμαι τόσο αγχωμένη. Εκτός κι αν μας διώξει ο Trump από τη χώρα!».
Λίγο πριν ετοιμάσει τις βαλίτσες της για αυτό το μεγάλο ταξίδι, ακούσαμε μαζί της προσεκτικά όλα τα τραγούδια του νέου της δίσκου. Τα σχόλια δικά της.
Come Collect: «Έχει να κάνει με τα συναισθήματα που είχα τότε. Ήμουν σε ένα σχετικά ερωτικό mood, όποτε αυτό το κομμάτι περιγράφει τη σχέση μου με κάποιο άτομο που το μισό ήταν στο μυαλό μου και το μισό ήταν αλήθεια και έχει να κάνει με το “αν θέλει κάποιος να πάρει κάτι”».
Nest: «Έχουμε μεγαλώσει κατά βάση μέσα σε μια “φωλιά” και μετά σαν ενήλικες βρίσκουμε άλλες “φωλιές” που μπορεί να μοιάζουν με εκείνη στην οποία μεγαλώσαμε».
Watch Me Dive: «Ήταν μία φάση που συναισθηματικά ήμουν από το πολύ χαμηλό στο πολύ ψηλό και αυτό συνέβαινε πάρα πολύ έντονα μέσα μου. Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει να κάνει με αυτή την συναισθηματική εναλλαγή».
One Toy: «Έχει να κάνει πολύ με την παιδική μου ηλικία, σκεφτόμουν πως ήμασταν μικροί και τι κάναμε, πως μου φερόντουσαν τα άλλα παιδιά…»
I’ll Never Be: «Είναι ένα κομμάτι για κάποια πράγματα που σκέφτομαι ότι δεν τα είχα ή μπορεί να μην τα έχω ποτέ.»
Walk Like I Told You: «Σκεφτόμουν κατά πόσο εμείς οι άνθρωποι εκεί που πηγαίνουμε, αν το πάμε εμείς ή μας πάει κάποιος άλλος, που πολλές φορές συμβαίνει, μπορεί να έχει να κάνει και λίγο με τη μοίρα.»
Works For You: «Ήμουν τσαντισμένη με ένα άτομο που είχα σχέση και δεν μπορούσα να καταλάβω τι λειτουργεί για τον άλλο και τι για μένα. Έχει να κάνει με το τι δουλεύει και τι όχι σε μία σχέση.»
Way To Go: «Μιλάει για ένα αγόρι που φοράει κολάν, για ένα κορίτσι που φοράει γραβάτες και δείχνει ότι είναι ok όλα αυτά κι ότι ο καθένας παίρνει το δρόμο που θέλει να πάρει. Είναι το μόνο κομμάτι που φτιάχτηκε εξ’ ολοκλήρου στο στούντιο live»
Running Slow: «Ήταν ένα καλοκαίρι που είχα συνέχεια ζαλάδες, γι’ αυτό το κομμάτι ξεκινάει με τον στίχο: “Tonight I’m running slow, my head will spin for a minute”».
Story Telling: «Είναι από τα παλαιότερα κομμάτια του album. Περιγράφει μία ιστορία στην οποία είχα προσπαθήσει πολύ για να κατακτήσω κάτι».
Piano Stool: «Αυτό είναι το παλιότερο κομμάτι του δίσκου. Έχει να κάνει με ένα τέλος που είχα στη ζωή μου, γι’ αυτό το έβαλα τελευταίο. Και μου άρεσε να κλείσω με μία μπαλάντα.»