O Σταύρος Κιουτσιούκης μας έρχεται από τη Θεσσαλονίκη και για να δικαιώσει τον γλαφυρό χαρακτηρισμό της ως «ερωτικής πόλης» μας παραδίδει μια σειρά από σούπερ ερωτιάρικα κόμικ με έναν ερωτισμό σκανδαλιάρικο, τσαχπίνικο και ταυτοχρόνως εφηβικά ορμητικό. Δεν είναι αποκλειστικά καυλωτικής φύσεως τα κόμικ του αλλά είναι αυτά που δίνουν το στίγμα του πιο χαρακτηριστικά απ’ όλα. Πέρα από τα naughty σκίτσα του ο Κιουτσιούκης έχει το χάρισμα να αποχαιρετά με ευαισθησία και τρυφερό χιούμορ έλληνες καλλιτέχνες που έφυγαν από τη ζωή, όπως ο Τζίμης Πανούσης και η Αρλέτα. Τα σκίτσα του αυτά έγιναν μέσα σε λίγα λεπτά viral στα social και έκαναν ακόμη πιο γνωστή τη δουλειά του. Ο Κιουτσιούκης είναι ο τιμώμενος καλλιτέχνης του φετινού ComicdomCon (20-22 Απριλίου) και με αφορμή αυτό το γεγονός συστήνει στην Popaganda τη δουλειά του.
Ποια είναι η δική σου μικρή, πικρή ιστορία μέχρι να βγάλεις το πρώτο σου μεγάλο άλμπουμ τον «Δεξιοτέχνη»; Δεν θα έλεγα πως υπάρχει κάτι πικρό πριν από τον «Δεξιοτέχνη».Ίσως μόνο το γεγονός πως μετά από μια σειρά χιουμοριστικών κόμικ βρέθηκα στην θέση να θέλω να επικεντρωθώ στην προηγούμενη εργασία μου ως φαρμακοποιός. Έτσι δήλωσα ξεκάθαρα στον έναν εκ των εκδοτών μου, τον Πάνο Κρητικό (9η Διάσταση) πως εγώ και τα κόμικ είχαμε τελειώσει και πως τα παρατάω οριστικά. Όλα αυτά κάνοντας ένα τσιγάρο έξω από την έκθεση κόμικ στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, και εφόσον δεν είχε ποτέ περάσει καν από το μυαλό μου το ερωτικό ως θεματολογία. Τελειώνουμε το τσιγάρο μας λοιπόν και μου λέει «γιατί δεν κάνεις μια τσόντα;». Είπα «ναι!!!!» και ξεκίνησα το πρώτο μου ερωτικό κόμικ τις επόμενες ημέρες.
Γιατί ερωτικά κόμικ; Ερωτικά κόμικ αφενός γιατί μου αρέσει να μιλάω με κάθε τρόπο για τον έρωτα και αφετέρου γιατί πραγματικά βρίσκω τόσο τρυφερό, όσο και διασκεδαστικό το πεδίο του έρωτα. Αυτό είναι και το στοιχείο που επικρατεί στα κόμικ μου, αφού ακόμη και στις πιο κίνκυ στιγμές τους, κανείς μπορεί εύκολα να εντοπίσει την γλυκύτητα των εραστών και φυσικά το χιούμορ, που έτσι κι αλλιώς είναι στάση ζωής για μένα. Είναι λοιπόν ακόμη κι οι πιο ερωτικές μου σελίδες, μια ευκαιρία να αυτοσαρκαστώ.
Ποια είναι τα δικά σου αγαπημένα ερωτικά κόμικ; Προφανώς ο Milo Manara όπως και για τους περισσότερους , αλλά και οι Serpieri, Crepax κα. Γενικά δεν θεωρώ πως έχω παιδεία, όσο ένστικτο που γεννήθηκε από τα εφηβικά αναγνώσματα στα Ερωτικά ΠάραΠέντε και τυχαία ερωτικά κόμικ που συναντούσα σε πορνοπεριοδικά.
Σου έχει εξομολογηθεί κανείς ότι έχει αυνανιστεί διαβάζοντας κάτι δικό σου; Ασφαλώς! Και μάλιστα περισσότερο κορίτσια (τα οποία πιθανόν έχουν περισσότερα κότσια να το παραδεχτούν ή απλά τα άγγιξε περισσότερο το κόμικ μου). Μ’ αρέσει να λέω πως ελπίζω να υπάρξει έστω και ένας έφηβος, που κάποιο σκίτσο ή κόμικ μου θα συνοδεύσει την πρώτη του μαλακία. Θα είναι η απόλυτη καταξίωση για μένα.
Έχεις ποτέ φλερτάρει μέσω των κόμικ σου; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δεν θα έλεγα πως έχω φλερτάρει με εργαλείο το κόμικ. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως είναι ένα εργαλείο που θέλω να μεταχειριστώ και όχι μια ανάγκη μου να παράγω αυτήν την μορφή της τέχνης. Σίγουρα όμως έχω νιώσει το φλερτ εξ αιτίας των κόμικ μου. Είναι αναμενόμενο όταν προβάλεις τον ερωτισμό σου μέσα από την δημιουργία σου, αφού προφανώς είσαι δεκτικός στην κουβέντα γύρω από τις πιο πονηρές και κρυφές σκέψεις των ανθρώπων. Παρόλα αυτά, μάλλον περισσότερες φορές έχω δεχτεί φλερτ μετά από μια γενναία δόση χιούμορ, παρά από ένα καλό πορνογραφικό σκίτσο. Οπότε είναι ξεκάθαρο. Οι κωμικοί μας κλέβουν τα κορίτσια.
Φοβάσαι τη λογοκρισία; Πώς υπάρχεις και ως κομίστας στον κόσμο των social media; Η πολιτική ορθότητα σε απασχολεί; Σε γενικές γραμμές δεν θα έλεγα πως φοβάμαι την λογοκρισία, αλλά κάποιες φορές την περιμένω δυστυχώς. Εκδοτικά δεν υπήρξε ποτέ και μόλις πρόσφατα ήταν η πρώτη φορά που ένα σκίτσο μου στο fb κατέβηκε. Ήταν ένα λεσβιακό όργιο, το οποίο μάλλον ξεπέρασε τα όρια κάποιων να δεχτούν την απουσία αντρών στο σύνολο ή την ερωτική συνύπαρξη πολλών ατόμων. Δεν ξέρω. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως σχεδιάζω τις δικές μου φαντασιώσεις και τα δικά μου φετίχ (κυρίως την ποδολαγνεία), οι οποίες είναι λογικό να μην αποτελούν και την φαντασίωση των υπολοίπων. Παρόλα αυτά ο πουριτανισμός που οδηγεί στην καταγγελία ενός έργου ως μεμπτό και ενοχλητικό, είναι μια θλιβερή πραγματικότητα των ημερών μας, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με μεσαιωνικές πρακτικές που επιστρέφουν σε πολύ σημαντικότερα έργα από τα κόμικ μου και το χειρότερο είναι πως δείχνουν την εσωστρέφεια μιας κοινωνίας που προσπαθεί για άλλη μια φορά να μην παραδεχτεί ανοιχτά την ομορφιά του έρωτα, του σώματος κτλ. Τόσο, ώστε να καταγγέλλεται η αντίθετη άποψη. Εγώ μιλώ για την δική μας πλευρά (όσων παραδεχόμαστε με ειλικρίνεια την γοητεία της σεξουαλικότητας) και οι απέναντι πάλι για την δική μας. Κι όλοι ξέρουμε πώς λέγεται αυτό. Η πολιτική ορθότητα με απασχολεί, όταν με βρίσκει σύμφωνο. Προφανώς δεν μπορώ να τα τσουβαλιάσω όλα και ιδίως όταν πρόκειται για κωμωδία, η οποία θα κατέληγε αποστειρωμένη τουλάχιστον. Μπορώ να σας πω μια σειρά από εντελώς ασφαλή αστεία, να μη γελάσετε και να συνεχίσουμε την ημέρα μας.
Πώς διαχειρίζεσαι το γεγονός ότι σκίτσα σου γίνονται viral, ειδικά όταν είναι με αφορμή ένα rip; Τα σκίτσα μου που γίνανε viral ήταν ως επί τω πλείστον αποχαιρετισμοί καλλιτεχνών. Για εμένα ήταν ένα αντίο σε ανθρώπους που εκτιμούσα και που όπως και τα ερωτικά μου δεν έγιναν για να κερδηθεί κάτι, αλλά για να εκφράσω μέσα από αυτό που ξέρω να κάνω την λύπη μου. Φυσικά χαίρομαι για την «επιτυχία» τους και την αναγνώριση που παίρνω πίσω, αλλά πρωτίστως χαίρομαι για το γεγονός πως το σχόλιο που κάνουν είναι καίριο και σωστά ειπωμένο. Κατά τα άλλα, το αστείο της υπόθεσης είναι πως κάποια στιγμή ανέβασα ένα πορτραίτο ενός δημοφιλούς καλλιτέχνη και η άμεση αντίδραση ενός φίλου ήταν να με ρωτήσει σε προσωπικό μήνυμα αν πέθανε ή το ότι συχνά αν κάποιος αποδημήσει εις Κύριον, πολλοί φίλοι και αναγνώστες με ρωτάνε αν θα κάνω κάτι ή μου προτείνουν και τι θα πρέπει να κάνω. Για κάποιους είμαι η μοιρολογίστρα των διασήμων.
Ποιες είναι οι αναφορές σου από την pop culture που τροφοδοτούν ως υλικό τη δουλειά σου; Οι αναφορές μου είναι κυρίως σχετικές με την αισθητική, την μουσική, την μόδα κτλ της βρετανικής σκηνής του ’60, η οποία αποτελεί και τον δικό μου τρόπο ζωής. Παρόλα αυτά ως παιδί μεγαλωμένο στα 80’s , έχω και από κει προσλαμβάνουσες.
Τι μας ετοιμάζεις ως τιμώμενος κομίστας του ComicdomCon; Στο ComicdomCon αυτόν το Απρίλιο έχω την χαρά και την τιμή να είμαι ο τιμώμενος καλλιτέχνης, που σημαίνει πως ελπίζω να με κεράσει καφέδες κάποιο συνοικιακό café. Αστειεύομαι προφανώς. Στο φετινό φεστιβάλ έχω φτιάξει την αφίσα και ορισμένα ράντομ σκίτσα για το merchandise (κούπες, μπλουζάκια κτλ). Επίσης θα υπάρξει μια μικρή έκθεση με ορισμένα έργα μου και φυσικά οι ολόφρεσκες εκδόσεις μου. Ένα μικρό χιουμοριστικό άλμπουμ με τίτλο «Έχεις πεθάνει για μένα» και θέμα τα ζόμπι και μια μικρή ανθολογία ερωτικών σκίτσων με τίτλο «Πατουσάκια και άλλα ερωτικά σκίτσα», από την 9η Διάσταση και την Jemma Press αντίστοιχα. Επίσης θα έχω ένα φανζίν έκπληξη με αισθητική των πρώτων μου κόμικ (15+ χρόνια πίσω) και άλλα μπιχλιμπίδια.