Αν κάποιος δεί ένα video των Ghost σίγουρα θα θελήσει να δει και άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική τους, δεν ξέρω πια μαγγανεία είναι αυτή που κάνει τον ακροατή να έχει αυτή την αιτιώδη σχέση με τους Ghost, γιατί υπάρχει αυτή η αδυναμία να ξεφύγει από την απόλυτη υποταγή στους μεταλλικούς ψαλμούς τους. Τα μάγια δεν λύνονται με προσευχές αλλά με δυνατό headbanging. Με καταγωγή από τη Linköpin, μια μικρή πόλη της Σουηδίας διάσημη μόνο για το πόσο βαρετή είναι, έχουν παίξει μαζί με τις δημοφιλέστερες metal μπάντες στον κόσμο και στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της υφηλίου, δεν δίστασαν να βάλουν μυστικά τον Dave Grohl να παίξει σε μία περιοδεία τους ντυμένος και αυτός σαν ανώνυμο Ghoul. Κρατάνε την ανωνυμία τους αφενός γιατί εμπιστεύονται τις κιθάρες τους και αφετέρου γιατί μια τέτοια μπάντα χωρίς γρίφο και αίνιγμα θα ήταν απλώς άλλη μια καλή μπάντα από τις πολλές που έχουμε δει live τα τελευταία χρόνια. Σε κάθε δίσκο τους οι Ghost γράφουν μια metal επωδή, μυστική και μυστηριώδη με μπόλικους συμβολισμούς όχι μόνο για μυημένους metalheads. Παίζουν ακριβώς το είδος του μέταλ που μπορεί να ακούσει κάποιος φανατικός μπλακμεταλάς μέχρι και μια δεσποινίδα που κάποτε μεράκλωσε μόνο με hard rock επιτυχίες από το Compact Disc Club.
Αυτοί με «Papaganda» εμείς με Popaganda, πριν έρθουν στην Ελλάδα για δεύτερη φορά, μιλήσαμε με τον κιθαρίστα και στιχουργό τους, προσπαθώντας να καταλάβουμε πώς σκέφτεται ο άνθρωπος κάτω από τα μαύρα κουστούμια που παραπέμπουν στα Μάτια Ερμητικά Κλειστά.
Καλημέρα, ξύπνησες και φοράς το κουστούμι του Ghoul σου τώρα; Βασικά δεν φοράω τίποτα πέρα από τη ρόμπα και τις παντόφλες. Είναι μια ωραία μέρα στην Σουηδία σήμερα, το καλοκαίρι είναι εδώ. Για Μάιο στη Σουηδία είναι κάπως σαν μεσογειακός ο καιρός. Τέλειος.
Πριν από δύο χρόνια που κερδίσατε το βραβείο Grammi, το σουηδικό αντίστοιχο των Grammys, θυμάσαι πώς είχατε νιώσει; Υποτίθεται πως όταν είσαι καλλιτέχνης τα βραβεία για σένα δεν σημαίνουν τίποτα, αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι καθοριστικό για την ζωή σου αλλά είναι ωραίο να παίρνεις βραβεία. Βασικά νομίζω σημαίνει περισσότερα για τη μάνα μου παρά για μένα. Άσχετα με το είδος της μουσικής, χαρίζει αξιοπιστία στα μάτια της κοινωνίας στην οποία ζεις. Κάθε αγόρι και κορίτσι που ήταν κάποτε σε μια ροκ ή ποπ μπάντα ή γενικά κάθε καλλιτέχνης, μπορεί να βγάλει λεφτά από την τέχνη του όμως ο περίγυρος του δεν καταλαβαίνει εύκολα ότι δεν είναι ακόμα ένας άνεργος αποτυχημένος.
Μια φορά που η μάνα μου μπήκε στο δωμάτιο μου για να μου φέρει φαγητό και είδε ένα σόου σας που έβλεπα στο youtube, ψιλοσοκαρίστηκε, με ρώτησε αν είστε σατανιστές. Κάποιου άλλου η μαμά δεν θα ρωτούσε καν, μάλλον θα έλεγε πως σίγουρα είμαστε! Προφανώς ό,τι κάνουμε είναι κατ’ ουσίαν σατανιστικό. Τώρα για μένα, σαν άτομο αλλά και σαν στιχουργό και δημιουργό, σίγουρα έχω πολλές τάσεις και ρίζες σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά της θρησκείας. Από φιλοσοφική άποψη η θέση μου για τη θρησκεία, τον πνευματισμό και τη θεολογία, είναι αυτή της ανώτερης ύπαρξης. Δεν είμαι χριστιανός, απλώς πιστεύω πως ό,τι είναι έξω από το σώμα μας δεν μπορεί να απλοποιηθεί από ένα μάτσο ρομαντικές αηδίες.
Και τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν; Πάνε στην κόλαση ή τον παράδεισο ή δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα; Εδώ έρχεται η άλλη πλευρά. Από 10 χρονών ήμουν γοητευμένος, σχεδόν είχα γίνει εμμονικός με το διάβολο. Πάντα με ενδιέφερε η θρησκεία. Και στη Σουηδία δεν έχουμε την ίδια δυνατή θρησκευτική παράδοση όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Βασικά, πολιτιστικά, παραμένω γοητευμένος από όσα έχουν να κάνουν με το διάβολο, σε όλο το φάσμα της τέχνης. Ναι, πολιτισμικά είμαι εντελώς σατανιστής! Φιλοσοφικά όμως είμαι πολύ spiritual για να περιορίσω τον εαυτό μου σε μια ιδέα που πιστεύουν 15χρονα. Ο σατανισμός στην ουσία του είναι ένα προϊόν από 15χρονους για 15χρονους. Είναι δύσκολο να το φιλοσοφήσεις, είναι τόσο αγνό και εφηβικό και αθώο, έχει να κάνει με την οργή, την απογοήτευση και με την πίστη σε κάτι διαφορετικό. Σημαίνει να εναντιώνεσαι, να επαναστατείς.
Αν ήθελα να κάνω ένα τατουάζ μερικούς από τους στίχους σας για να δείχνω πιο σκληρός, ποιους θα μου πρότεινες; Ξέρεις το «Depth Of Satan’s Eyes»; Υπάρχει ένας στίχος που λέει «The swamp of feces / that is the world / flatuates a whirlwind storm / in which you swirl». Αυτόν να κάνεις.
Εσείς έχετε τατουάζ κάτω από τα κουστούμια; Κάποιοι φίλοι μου που σας έχουν δει σε ξενοδοχεία, μου είπαν πως μοιάζετε με τους ηθοποιούς από το Big Bang Theory. Γι’ αυτό φοράτε τα κουστούμια; Ναι, κάποιοι έχουν (γελάει αμήχανα). ΟΚ, επόμενη ερώτηση.
Εντάξει το καταλαβαίνω, θέλετε να παραμείνετε ανώνυμοι, όμως τι λέτε στους φίλους σας ότι κάνετε; Οι φίλοι μου ξέρουν τι κάνω. Νομίζω έχουν κάπως την ίδια εντύπωση για μένα όπως έχουν για τον batman και τον superman.
Ή τον Darth Vader, όπως είπες κάποτε. Ακριβώς.
Και η μάνα σου τι πιστεύει γι’ αυτό που κάνεις με τους Ghost; Πως ο γιος της βρήκε κάτι να ασχοληθεί επιτέλους, αφού για χρόνια το μόνο που έκανε ήταν να λατρεύει το σατανά και να φτιάχνει κασέτες για τους φίλους του. Έκανα κάτι με τη ζωή μου και αυτό είναι πολύ καλό για αυτήν. Και ας μην είναι μια κανονική δουλειά.
Τι ακούτε όταν είστε σε περιοδεία; Πολλά διαφορετικά πράγματα. Ένα από τα άλμπουμ που ακούμε συνέχεια και βασικά το ακούμε στα πάρτυ μετά τα show, είναι το Sheik Yerbouti του Zappa. Είναι απο τα αγαπημένα μας.
Έχετε διασκευάσει Beatles, ABBA, Army of Lovers και Depeche Mode, το κλιπ του «Secular Haze» μοιάζει λες και κινηματογραφήθηκε το 1970, πώς προέκυψε όλο αυτό κόλλημα με το ρετρό; Είμαι ένας αυθεντικός φαν, μου αρέσει ό,τι προέρχεται από τα ’60s και τα ’70s. Από τότε που ξεκίνησα να παίζω σε μπάντες, πάντα προτιμούσαμε να πηγαίνουμε προς το παρελθόν από το να ψάχνουμε ποιο είναι «το μέλλον». Θέλω όμως να πιστεύω ότι με τους Ghost είμαστε τελικά στα πρόθυρα να δημιουργήσουμε ένα φουτουριστικό μοντέλο.
Και οι ABBA σου αρέσουν επειδή είναι Σουηδοί ή επειδή είναι ΟΙ ΑΒΒΑ; Μου αρέσουν επειδή είναι καλή η μουσική τους. Γενικά μου αρέσει μόνο η καλή μουσική.
Είδες τη Eurovision; Σου άρεσε; Ναι την παρακολουθώ σχεδόν κάθε χρόνο. Φέτος ήμασταν σε περιοδεία, αλλά βρήκαμε μια τηλεόραση και την είδαμε όλοι μαζί.
Θα παίζατε στη Eurovision αν σας το ζήταγε ο πρωθυπουργός; Ποτέ. Στο εγγυώμαι προσωπικά, ΠΟΤΕ.
Ποια είναι η αγαπημένη σου σουηδική μπάντα; Η δική μου είναι οι Bob Ηund. Ω, οι Bob Hund τα σπάνε! Είναι δύσκολο να διαλέξω μόνο μία. Μου αρέσει η Σουηδική μουσική κουλτούρα στο σύνολο της, από clogs και περίεργη folk μέχρι τους Cardigans που τους θεωρώ πολύ σπουδαίους.
Διάβασες την αυτοβιογραφία του Morrissey; Έχω διαβάσει πολλά βιβλία γι’ αυτόν, το συγκεκριμένο δεν έχω προλάβει ακόμη. Είναι αξιοθαύμαστος, υστερικά αστείος και πανέξυπνος. Οι Smiths είναι μια από τις απόλυτα αγαπημένες μου μπάντες.
Ο Papa Emeritus γενικά μου θυμίζει πολύ στη φάτσα τον Bobby Liebling των Pentagram. Θα γούσταρα πολύ να κάνατε ένα cover στους Pentagram. Μπορείτε; Ισχύει αυτό που λες, αλλά θα μείνουμε μακριά από μπάντες όπως οι Pentagram αλλά και από παλιά doom τραγούδια. Προσπαθούμε να κάνουμε αναπάντεχα cover που μας βοηθάνε να πάμε πιο μπροστά μουσικά αλλά και να βγάλουμε κάτι συγκεκριμένο από το κομμάτι. Άσε που αν διασκευάζαμε ξέρω ‘γω τους Black Funeral, δεν θα είχε πλάκα, θα ακουγόμασταν σαν ακόμα μια cover band. Θα προτιμούσαμε κάτι πιο κοντά σε Echo and The Bunnymen.
Πίνετε και χόρτο μετά τα σόου; Συμβαίνει. Κάθε μέρα.
Μπύρα ή Βότκες; Είμαι κάπως μετροσέξουαλ, μου αρέσει να πίνω χόρτο και παράλληλα gin & tonic.
Γκέτεμποργκ ή Στοκχόλμη; Μ’ αρέσουν και τα δύο αλλά προτιμώ τη Στοκχόλμη γιατί έμενα εκεί για 10 χρόνια.
Ξανθιές ή μελαχρινές; Και οι δύο. Αν το καλοσκεφτείς όμως, οι πιο όμορφες γυναίκες στον κόσμο είναι μάλλον οι μελαχρινές φίλε.
Θα παίξετε σε ένα φεστιβάλ που λέγεται Heavy By The Sea, έχετε ξαναπαίξει δίπλα στην θάλασσα; Ναι έχουμε παίξει αρκετές φορές, δεν σου κρύβω όμως ότι μου αρέσουν περισσότερο τα κλειστά μέρη, ξέρεις, μαγαζιά που χωράνε 3.000 άτομα και έχουν και μεγάλη σκηνή για να κάνεις και το show σου και να είσαι άνετος. Στα φεστιβάλ γίνεται χαμός, φυσάει, βρέχει.
Σε αυτό το ελληνικό φεστιβάλ, πάντως, θα είστε support στους Deftones και θα παίξετε μετά τους Έλληνες Nightstalker και Planet of Zeus. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι με τους Deftones. Όσον αφορά την Ελλάδα, ό,τι μου αρέσει από εκεί, έρχεται από τα ’90s, μπάντες όπως οι Rotting Christ και οι Necromantia. Επίσης μου αρέσει η αρχαιότητα και το φαγητό σας, το μπιφτέκι και το τζατζίκι, το στερεοτυπικό ελληνικό φαγητό ταβέρνας. Το αγαπημένο μου ρεστοράν εδώ στη Linkoping, είναι ένα ελληνικό λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου.
Θα πάμε λοιπόν για φαΐ μετά τη συναυλία; Δυστυχώς, θα φύγουμε κυριολεκτικά αμέσως, για την Πολωνία. Ελπίζω να τα πούμε δίπλα στη θάλασσα.
Heavy By The Sea Festival, 23 Ιουνίου, Πλατεία Νερού, Φάληρο.
Εισιτήρια: 27€ (τα πρώτα 1000 εισιτήρια) στα www.ticketarena.gr , www.viva.gr , Public, Παπασωτηρίου, SevenSpots
Πληροφορίες: www.detoxevents.gr , 2109636845