Στα γρήγορα: Νέα δουλειά μετά από έξι χρόνια από τον Καλιφορνέζο μουσικό στην Fantasy με νέες συνθέσεις αλλά και διασκευές σε κλασικά κομμάτια του blues καταλόγου σε συμπαραγωγή με το γιο του Joachim Cooder.
Την ακούσαμε: Φόροι τιμής στις ρίζες την αμερικανικής μουσικής έχουν υπάρξει πολλοί. Αυτό που κάνει την εν λόγω περίπτωση του Ry Cooder αξιοσημείωτη είναι η απόλυτη πίστη στην ηχητική βάση των gospel, blues, country και folk με τον ιδιαίτερο προσωπικό του τόνο να είναι εκεί αλλά να μην σκεπάζει το πνεύμα τους. Και κυρίως αξίζει κανείς να ασχοληθεί μαζί του γιατί μπορεί με την ίδια άνεση να διασκευάζει Blind Willie Johnson και να ακούγεται σχεδόν σαν ανατολίτης βεζίρης (“Nobody’s Fault But Mine”) και από την άλλη να τραγουδάει με παιχνιδιάρικο αφ’ υψηλού αέρα σε αφρικάνικους ρυθμούς για τον Johnny Depp, και τους…τύπους της Google που έρχονται να του «πάρουν» το σπίτι στο βωμό του “Gentrification”.
Τρέξε μακριά: Αν ο κύριος σου είναι άγνωστος.
Τ’ είπες τώρα; «Στην υφή του, η αισθητική ευχαρίστηση και η θέληση για δικαιοσύνη συνδιαλέγονται και τελικά μας πείθουν να ενεργήσουμε.» –All Music
Να τ’ αφήσω; 83/100 –Metacritic