Μπορεί να «έμπλεξε με τις μηχανές» όταν ήταν ακόμη πολύ μικρός (είχε ζόρικη παιδική ηλικία), γρήγορα όμως φάνηκε ότι δεν ήταν απλώς ένα καπρίτσιο. Η ιστορία τελικά θα τον καταχωρούσε στα κιτάπια της ως την πιο χαρακτηριστική περίπτωση αστέρα του σινεμά που είχε φάει γερή πετριά με τις ρόδες. Ο ίδιος πάντως, ξεπερνώντας τις τυπικότητες και τη ρηχή επίδειξη ενός «μηχανόβιου poster boy» ήταν πράγματι στον πυρήνα του ένας άνθρωπος που αγαπούσε την ταχύτητα και οι μηχανές ως πιο εύθραυστες κι επικίνδυνες σε σχέση με τα αυτοκίνητα τον ιντρίγκαραν ακόμη περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως στη χαοτική συλλογή του από μηχανοκίνητα, οι μοτοσικλέτες του χωρίζονταν σε εκείνες που αγαπούσε κι εκείνες που λάτρευε παθολογικά.
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι από το coffee table McQueen’s Machines – τις ανασύραμε χωρίς ιδιαίτερη αφορμή (γιατί δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αφορμή για να ασχοληθείς με τον «Βασιλιά του Cool»). Απολαύστε τον.