Ο Iggy Pop, οι Ramones, ο Screamin’ Jay Hawkins, οι Fuzztones, οι Cramps, η Nina Hagen σε ασύλληπτες βραδιές στο αξέχαστο «Ρόδον». Ο Nick Cave και οι Violent Femmes στον Λυκαβηττό, η Nico στο Club 22, οι Last Drive στο στούντιο, η Deborah Harry στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού, οι Public Enemy στο Κατράκειο.
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις και ο φακός του Νίκου Κερκινού ήταν εκεί, τότε, σε εκείνη την γεμάτη ροκ πάθος εποχή. Tότε που οι συναυλίες ξένων rockers είχαν ακόμη τη γεύση του σπάνιου στην Ελλάδα, αλλά έμπαιναν, επιτέλους, σιγά σιγά στην καθημερινότητά μας.
Motorhead, Lemmy, Ρόδον 1990
«Rock and Roll Hearts. Αθήνα 1987-1993». Ο κατάλογος είναι μακρύς και βλέποντας αυτές τις φωτoγραφίες στην έκθεση φωτογραφίας στο Κ*ΒΟΞ, οι αναμνήσεις ζωντανεύουν, ειδικά τώρα, στην εποχή του εγκλεισμού που μπορεί να ξεκίνησαν τα live αλλά δεν έχουν την μυρωδιά που είχαν τότε: «Η ένταση, το πάθος και η συντροφικότητα που υπήρχε, είναι εκείνα που μου έχουν μείνει περισσότερο από εκείνη την εποχή», λέει ο φωτογράφος και θυμόμαστε παρέα τις θρυλικές μπάντες και τους rockers που απογείωσαν τις καρδιές και τα κορμιά μας μέσα στο ιερό άδυτο του «Ρόδον».
Iggy Pop, Ρόδον 1991
Του ροκ κλαμπ που ήταν δεύτερο σπίτι, κυριολεκτικά, για όσους ήταν εκεί, τότε. «Νιώθω νοσταλγία και χαρά που έζησα εκείνες τις ανεπανάληπτες στιγμές» συνεχίζει. «Και επέλεξα την συγκεκριμένη εποχή 1987-1993, γιατί τότε ήρθε στην Ελλάδα όλη η Rock ‘n’ Roll σκηνή, τα μεγαθήρια των νεανικών μας χρόνων -και όχι μόνο».
Nina Hagen, Ρόδον 1992
Οι πενήντα τέσσερις ασπρόμαυρες εικόνες που επέλεξε από το τεράστιο σε όγκο υλικό του, απεικονίζουν τη μουσική σκηνή και το πνεύμα της εποχής, τότε που το ροκ αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας χιλιάδων νέων και τροφοδοτούσε τη στάση και τον τρόπο ζωής τους, από το ντύσιμο ως την επικοινωνία τους με τον κόσμο. Τότε που ακόμη υπήρχαν οι «ροκάδες».
Ramones, Ρόδον 1987
Οι φωτογραφίες του Νίκου Κερκινού εστιάζουν κυρίως στα πρόσωπα των καλλιτεχνών, γιατί την δική τους ψυχή την ώρα του live τον ενδιέφερε κυρίως να καταγράψει. Κοντινές λήψεις χωρίς φλας, με γρήγορα φιλμ –για όσους θυμούνται τι σημαίνει– και κόκκο, αποκαλύπτουν εκφράσεις και στιγμές των καλλιτεχνών την ώρα του ηλεκτρισμένου live, “παγώνουν” για πάντα το πάθος τους εκείνο το μοναδικό δέκατο του δευτερολέπτου.
Ramones – Marky Ramone, Ρόδον 1989
«Οι συναυλίες που έμειναν για πάντα στην καρδιά μου ήταν των Ramones, του Iggy και των Cramps», λέει όταν τον ρωτάω ποια live θα θυμάται ο ίδιος ως φαν, αν έβαζε για λίγο στο πλάι την κάμερά του. Τρία αξέχαστα live για πολλούς όσα χρόνια και αν περάσουν, καθώς, λέει ο Νίκος Κερκινός «όπως είχε πει κι ο αγαπημένος Lou Reed, “cause deep down inside I have got a rock n roll heart”».
Screamin’ Jay Hawkins, Ρόδον 1993