Η Puzzlemusik γιορτάζει φέτος τα 10 από την ίδρυσή της. Στο ΙΛΙΟΝ plus, τις Κυριακές του Νοέμβρη με ενδιαφέροντα πάνελ, πολλά live και διαθέσιμο τον κατάλογό της. Ζητησαμε από τον εγκέφαλό της, και μουσικό, Χρήστο Αλεξόπουλο να θυμηθεί τους σταθμούς αυτής της πορείας. Τα πρόσωπα, τις κυκλοφορίες, τα γεγονότα, τις ιστορίες και τις ημερομηνίες που χαρακτήρισαν αυτήν την πορεία…
Είχα διαλέξει 4-5 κομμάτια από ένα παζλ των 1.000 τεμαχίων. Τα κοιτάγαμε. Τα αφήναμε. Τα κοιτάγαμε πάλι. Διαλέξαμε ένα. Ξεκινώ να πάω μόνος μου στον γραφίστα παίρνοντας τα υπόλοιπα μαζί μου καλού-κακού. Ο Ιάσωνας με υποδέχτηκε χαμογελαστός. Στρωθήκαμε στη δουλειά. Πήρε το κομμάτι πάζλ και το ακούμπησε όπως λάχει στο σκάνερ να το σκανάρει. Θα το γυρνάγαμε γύρω-γύρω μετά. Το σκανάρει. Το κοιτάω στην οθόνη. Το κοιτάει κι εκείνος. Το κοιτάμε. Κάνει να πιάσει το ποντίκι για να αρχίσει να το γυρίζει γύρω-γύρω. Τον σταματάω: «Ιάσωνα, άστο έτσι. Μου αρέσει πολύ. Εσένα σου αρέσει;». Του άρεσε. Κι έμεινε το κομμάτι το παζλ έτσι. Όπως ακριβώς το άφησε από το χέρι του πάνω στο σκάνερ.
Μετά από προετοιμασία πολλών μηνών ήταν όλα έτοιμα. Το δίκτυο διανομής, το mailing list με τις επαφές για το promotion, το λογότυπο, το Δελτίο Τύπου. Το πρώτο άλμπουμ θα ήταν έτοιμο έγκαιρα για κυκλοφορία τον Νοέμβριο. Άρχιζε η καινούργια σαιζόν. Ότι έπρεπε για την ανακοίνωση της ίδρυσης της νέας εταιρείας.
Ναι, αλλά ποια μέρα; Δευτέρα είναι καλύτερα; Στις 20 του μήνα που είναι στρογγυλό; Πότε;
Μμμ…. «Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2006: Παγκόσμια ημέρα κατά της νόσου του Αλτσχάιμερ» . E-mail sent
Επόμενο πλάνο: Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ της Puzzlemusik. Το 4ο (τότε) προσωπικό μου άλμπουμ Παραπούνες & Τριαφύνταλλα με κωδικό PIECE 001. Η περιπέτεια ξεκίνησε. Κράτα μου το χέρι.
Τον ψηλό τον γνώριζα χρόνια. Δεν είχαμε συνεργαστεί ποτέ. Ήταν (και είναι) κουμπάρος καρδιακής μου φίλης. Σε αυτόν κατά κάποιον τρόπο οφείλεται το ότι ανακάλυψα τον Γιάννη Κασέτα. Tο 2006, πριν ιδρυθεί η Puzzlemusik, είχα πάει σε μια συναυλία του νεαρού τότε Γιάννη γιατί, εκτός των άλλων, μου είχε τραβήξει την προσοχή το γεγονός ότι θα έκανε guest appearance o Δημήτρης Βασιλάκης. Αυτός είναι ο Ψηλός.
Και αυτός είναι που επέμεινε στον Γιώργο Κοντραφούρη να φέρει το από καιρό ηχογραφημένο και τότε ακυκλοφόρητο άλμπουμ του The Storyteller στην Puzzlemusik. Ο Γιώργος θεωρούσε ότι δεν υπήρχε κατάλληλο «σπίτι» για το άλμπουμ του αυτό και προτιμούσε να το έχει στο συρτάρι. Ο Δημήτρης έδειξε τον δρόμο. Και ο Γιώργος πήρε αυτό το δρόμο και μας εμπιστεύτηκε το άλμπουμ. Αποτέλεσε την δεύτερη κυκλοφορία της Puzzlemusik. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Αυτήν την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016, δεύτερη μέρα του μεγάλου επετειακού μας event στο ΙΛΙΟΝ plus, καλέσαμε τον Δημήτρη να συμπράξει σε μερικά κομμάτια στο live του Γιώργου με το Baby Trio.
Με τον Αργύρη μιλούσαμε από τα χρόνια μου στη Hitch-Hyke ήδη. Αλλά συνήθως τηλεφωνούσα εγώ. Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος, λέει, είχε έτοιμο το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ, τις Σκηνές Aπό Ένα ταξίδι. Και ο Αργύρης του σύστησε την Puzzlemusik. Ήταν φθινόπωρο του 2007. Ότι κλείναμε ένα χρόνο ζωής. Μόλις.
Η κούτα με τα 100 cd ήταν έτοιμη. Είχαμε υπερβάλλει κάπως στη σήμανση της συσκευασίας. Στην άλλη άκρη του κόσμου θα ταξίδευε! Η πρώτη μας εξαγωγή. Το The Storyteller θα διανέμονταν σε εξειδικευμένο δίκτυο jazz δισκοπωλείων στην Ιαπωνία από την Gats Production… Είχαμε αγωνία αν κάναμε όλα τα χαρτιά της εξαγωγής σωστά. Βγάλαμε φωτογραφία την κούτα. Δεν ξέρω που είναι η φωτογραφία πια. Τα χαρτιά ήταν λάθος τελικά. Τα cd έφτασαν παρόλα αυτά. Και λίγους μήνες μετά στείλαμε άλλα 100. Και το καλοκαίρι του 2008 στείλαμε 100 cd του Perfumed Dreams των Poly Quartet. Κι ύστερα (μέχρι το τέλος του έτους) ήρθε η διεθνής οικονομική κρίση. Και δεν ξαναστείλαμε. Αυτές τις μέρες συζητάμε κάτι ανάλογο με τον Takashi στην Gats και μάλλον θα γίνει.
Στις 26 Απριλίου του 2010 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα τα άλμπουμ Από τη Σπηλιά του Δράκου του Μπάμπη Παπαδόπουλου και η Ύδρα των Πουλιών (Εγγονόπουλος / Πουλικάκος / Socos). Το τι ακολούθησε, για πάρα πολλούς μήνες, ήταν πρωτόγνωρο. Για πρώτη φορά γνώρισε η Puzzlemusik τέτοιες δόξες όσον αφορά στις πωλήσεις. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των εισπράξεων δεν κατέληξε ποτέ στο ταμείο μας. Τις πήρε μαζί του στον πάτο το Metropolis όταν ναυάγησε το 2011.
Meantime indeed. Αρχές 2012. Χρόνια τώρα, δουλεύεις κάθε μέρα για αυτή την εταιρεία, δεν βγάζεις χρήματα από αυτό και όταν πλησιάζει η ώρα να κυκλοφορήσεις το νέο σου άλμπουμ (σε αυτήν την ίδια εταιρεία), διαπιστώνεις ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της το ταμείο της δεν είναι σε θέση να καλύψει το εργοστασιακό κόστος της κυκλοφορίας όπως συνέβαινε μέχρι τότε για τους συνεργαζόμενους καλλιτέχνες. Φθινόπωρο 2012. Κυκλοφορεί το MeanTime, δικό μου άλμπουμ με λίγες εβδομάδες διαφορά από το Urban Jazz του Baby Trio που προηγήθηκε. Η δομή λειτουργίας της Puzzlemusik δεν ήταν πλέον η ίδια. Βαθιά τομή. Πάρτο όλο αλλιώς.
Πέτυχε. Και υπάρχουμε ακόμη.
7 ως 9 Απριλίου 2013. 7 συναυλίες, 8 σχήματα, έξι συναυλιακοί χώροι. Η απόφαση να γίνει ήταν μια παρόρμηση της στιγμής. Μία τρέλα. Ευτυχώς που επικράτησε η παρόρμηση και όχι η λογική και έγινε. Ήταν όμορφα. Ήταν επιτυχημένο. Εκτός των άλλων σε αυτό το Φεστιβάλ εγκαινιάστηκε η συνεργασία μας με τους Next Step. Και έκανε το ντεμπούτο live του το τρέχον project μου με την Μαρία Λατσίνου. Συμπτωματικά τα δύο αυτά σχήματα θα μοιραστούμε την ίδια σκηνή αυτή την Κυριακή 20 Νοεμβρίου στο “10 χρόνια Puzzlemusik” στο ΙΛΙΟΝ plus. Μαζί με Baby Trio και ARTéfacts ensemble.
Το surprise party που οργάνωσε η Αγγελική στις 21 Σεπτεμβρίου 2016 έγινε (καθόλου τυχαία) στου Preno. Κάτι υποψιάστηκα κάποια στιγμή αλλά έτσι πιεσμένη που ήταν εκείνο το διάστημα το θεώρησα τελείως απίθανο να οργανώνει κάτι τέτοιο. Έτσι το έβγαλα τελείως από το νου μου και όταν άκουσα το “surprise!” ανοίγοντας την πόρτα του Preno ήμουν τελείως ανυποψίαστος.
Η ιστορία με τον Preno πάει πολύ πίσω. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήδη. Όπως τότε , έτσι και κατά τα 10 χρόνια ύπαρξης της Puzzlemusik είναι πάντα εκεί όταν χρειάζεται. Έχουμε δουλέψει ατελείωτες ώρες στο στούντιο. Πλέον όταν δουλεύουμε δεν χρειάζεται καν να μιλάμε. Όταν του στέλνω μια δουλειά ξέρω ότι θα είναι άριστη και on schedule. Όταν μου στέλνει μια δουλειά ξέρω ότι θα είναι εγγυημένα καλή. Άσε που εξαιτίας του γνώρισα και συνεργάστηκα / συνεργάζομαι με τον Αλέξη Μπόλπαση. Άλλο μάλαμα και αυτός.
Αγαπώ Preno. Με νοιάζεται. Χωρίς ανταλλάγματα.
Το ότι σε εμπιστεύεται ως εταιρεία και σε προτιμά η Στέγη για να κυκλοφορήσει σε βινύλιο / cd της πρώτη της ανάλογη παραγωγή είναι κάτι που αν μη τι άλλο έρχεται και «κουμπώνει» όμορφα με τα 10 χρόνια και δείχνει ότι δεν μπορεί… κάτι θα έχει γίνει σωστά όλο αυτόν τον καιρό.
Χρήστος Αλεξόπουλος
Ιάσωνας: Ιάσων Λεοντίδης, ο πρώτος γραφίστας της Puzzlemusik
Καρδιακή φίλη: Γεια σου Άννυ 😉 Φιλιά στον Γιώργο και τα παιδιά!
Αργύρης: Ο Αργύρης Ζήλος. Το να πω ότι από τις κριτικές του «μάθαμε πολλά πράγματα» είναι understatement.
Preno: ο Γιώργος Πρινιωτάκης. Ηχολήπτης, παραγωγός αλλά και μουσικός και ο ίδιος. Ο καλύτερος στην strumming κιθάρα ever. Νυν Artracks studios.
Πληθυντικός αριθμός: Όταν μιλάω αόριστα στον πληθυντικό, δεν αναφέρομαι σε άλλον άνθρωπο κάθε φορά. Αναφέρομαι στην Αγγελική Δαρλάση. Στον άνθρωπο που είναι πίσω από την Puzzlemusik τόσα χρόνια, δίπλα μου, χωρίς να φαίνεται. Όπως δεν φαίνεται (παρά μόνο λίγο στο τέλος) και στο παραπάνω κείμενο.