Ψυχεδελικές ραβέρσες στο κέντρο της Αθήνας

Σάββατο μεσημέρι και η θερμοκρασία δε θυμίζει σε τίποτα Σεπτέμβρη, παρά μόνο ράθυμες μέρες του Ιούλη, γεμάτες καύσωνα και υγρασία. Η πρόταση μας για «μονάκι» στην μπασκέτα που έχει στηθεί στην ταράτσα του Ρομάντσο έμοιαζε πλέον με εφιάλτη, όμως οι μπάντες του ΨΧ Festival δε μάσησαν και με περίσσιο ενθουσιασμό επιδόθηκαν σε βολές και -τελικά αρκετά – καρφώματα, τόσο που ήταν πολύ δύσκολο να παρατήσουν τη μπάλα για να μιλήσουν για την ψυχεδελική σκηνή της Αθήνας. 

Tο ΨΧ, το φεστιβάλ νέας ελληνικής ψυχεδελικής μουσικής, μια πρωτοβουλία που έχει σκοπό να προωθήσει και να διαδώσει το νέο κιθαριστικό ήχο με ψυχεδελικές αναφορές, διοργανώθηκε για πρώτη φορά πέρσι το φθινόπωρο στο Ρομάντσο. Φέτος επιστρέφει και φιλοδοξεί κάθε χρόνο να σημάνει την πρώτη μουσική μάζωξη της σεζόν. Στο line up του διημέρου αυτή τη φορά θα βρίσκονται, την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου οι Kooba Tercu, Baby Guru, Chickn και Cave Children, ενώ το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου, παρουσιάζει τους Azraq Sahara, Psychedelic trips to Death, A Victim of Society, και The Callas. Μέσα στη φρενίτιδα ηχογραφήσεων και προβών, οι Baby Guru, A Victim of Society, Cave Children και Chickn μίλησαν στην Popaganda για τα προσωπικά τους σχέδια, αλλά και για το αν υπάρχει ψυχεδελική σκηνή στην Ελλάδα και κατά πόσο έχει νόημα να συμβαίνουν κινήσεις σαν το ΨΧ, στην Αθήνα των capital controls και του προεκλογικού πυρετού.

Ο διάλογος είχε όλες τις αποχρώσεις, όπως ακριβώς και ένα ψυχεδελικό pattern. Κάθε μπάντα έχει διαγράψει μια διαφορετική πορεία. Οι Baby Guru βρίσκονται σε ένα δημιουργικό και ταυτόχρονα μεταβατικό στάδιο, καθώς πρόκειται να κυκλοφορήσουν το mini album Sunshine Special στις 25/09 και στη live εμφάνισή τους στο ΨΧ θα ακούσουμε κομμάτια από αυτό, καινούριο υλικό – καθώς έχουν ήδη αρχίσει να γράφουν το τέταρτο studio album τους – και διασκευές – έκπληξη. Το Sunshine Special είναι ένα καλωσόρισμα  στο νέο μέλος, τον Κωνσταντίνο aka Kon Kon (κιθάρα). Αυτό που το ξεχωρίζει είναι τα δύο κομμάτια με ελληνικό στοίχο, «Ήθελα να σου πω» και το «Νησί της Αφροδίτης».  

Οι A Victim Of Society επανασυγκροτούνται με νέο μέλος, τον Παντελή Καρασεβδά που φέτος θα ανέβει στη σκηνή του ΨΧ μαζί τους στα drums, αλλά και με τους Chickn παίζοντας κρουστά. Έπειτα από διάφορες υποχρεώσεις που τους πήγαν πίσω, οι Victim δουλεύουν πάνω σε νέο υλικό και σκοπεύουν να δοκιμάσουν στα live το νέο τους ήχο για να μπουν στο στούντιο σύντομα και να επιστρέψουν με νέο δίσκο το 2016. Οι Chickn ετοιμάζονται να μας κάνουν να μιλάμε για αυτούς όλο τον επερχόμενο χειμώνα, καθώς έχουν μείνει μόνο οι μίξεις και το νέο άλμπουμ θα είναι έτοιμο το Φλεβάρη και οι Cave Children αισιόδοξοι, απολαμβάνουν την αρχή ενός συναρπαστικού ταξιδιού στην Quasiland, το πρώτο τους άλμπουμ δηλαδή που κυκλοφόρησε μόλις τον Ιούνιο και φιλοδοξούν να κυκλοφορήσουν και ένα single πριν το τέλος του χρόνου, κυνηγώντας παράλληλα live σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν για της μπάντες αυτής της σκηνής που «υπάρχει και δεν υπάρχει» μια ενέργεια σαν το ΨΧ; 

«Οποιαδήποτε μορφή φεστιβάλ είναι μια καλή αφορμή για να στηρίζουμε τη σκηνή στην Αθήνα, να συναντιόμαστε μεταξύ μας οι μπάντες on stage και το κοινό να έχει την ευκαιρία με ένα εισιτήριο να βλέπει πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς μαζί.  Είναι μια ωραία κίνηση που μακάρι να την υιοθετήσουν και άλλοι χώροι και να ανοιχτούν φυσικά και σε άλλα ήδη μουσικής», λέει ο King Elephant των Baby Guru παίρνοντας πρώτος τη σκυτάλη της συζήτησης. Ο έτερος Baby Guru, Άξιος Ζαφειράκος aka Sir Kosmiche συμπληρώνει «Το φεστιβάλ είναι κάτι που γίνεται για να φέρει τις μπάντες της σκηνής μαζί και χαιρόμαστε που το κάνουμε», «Μας αρέσει να παίζουμε με άλλους μουσικούς, να γινόμαστε μια παρέα», προσθέτει ο Παντελής. 

Τι εννοούμε όμως με τον όρο “psychedelic rock” και πολύ περισσότερο, με τη λέξη ψυχεδέλεια, το 2015; Μπορούμε να το χρησιμοποιούμε ακόμα χωρίς να σκεφτόμαστε τύπους με tie dye μπλούζες και χαϊμαλιά να παίζουν μυστικιστικές μελωδίες; Ο Άξιος έρχεται να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. «Η ψυχεδέλεια δε χωράει κάτω από μία ταμπέλα. Ό,τι είδος μουσικής και να παίξεις έχει ψυχεδέλεια μέσα, είτε είναι δημοτική, είτε  ανατολίτικη ή  ντίσκο… Ο King Elephant πιτσάρει λέγοντας  πως «η ψυχεδέλεια είναι και λίγο μόδα, καθώς δηλώνει την ελευθερία της έκφρασης, το να εκφράζεις ελεύθερα ό,τι νιώθεις είναι λίγο της μόδας πια, οπότε η ψυχεδέλεια είναι ένας ωραίος κύκλος ψυχοθεραπείας». «Ακριβώς», μπαίνουν στην κουβέντα οι Cave Children, «Είναι λίγο μόδα, σε λίγα χρόνια μπορεί να μην υπάρχει τίποτα. Πριν δέκα χρόνια αν έλεγες σε  κάποιον να παίξετε ψυχεδελική μουσική θα γελούσε μαζί σου, θα του φαίνονταν δεινοσαυρικό».

Στο αιώνιο ερώτημα αν υπάρχει σκηνή, όλες οι μπάντες σημειώνουν πως ίσως και να μην υπάρχει ακόμα. Αλλά πόσο σημασία έχει σε μια πόλη που δεν υπάρχουν «σκηνές»; Πρωτοβουλίες όπως το ΨΧ και χώροι στην Αθήνα που δίνουν στέγη σε μπάντες με κοινές αναφορές, βοηθούν στο να δημιουργηθεί μια ομπρέλα, κάτω από την οποία θα μπορούν όλοι να συνυπάρξουν, ωστόσο υπάρχουν ακόμα κάποιες παθογένειες. Από τη μία οι μπάντες που είναι ακόμη λίγο ανταγωνιστικές μεταξύ τους και από την άλλη το κοινό, που βρίσκεται με το ένα πόδι στο mainstream και το άλλο στο hype, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άξιος . «Δεν είμαστε σαν τη μεταλ ή την χιπ – χοπ σκηνή που είναι solid και έχουν μεγάλο fan base. Στην Ελλάδα, ας πούμε, όλη η μέταλ σκηνή θερίζει. Οι μπάντες καλούν η μία την άλλη να παίξουν σε live, το κοινό δε χάνει εύκολα εμφάνισή τους, αγοράζει άλμπουμ, προϊόντα από το  merch. Είναι μια κοινότητα που την κρατάει ζωντανή. Τη δική μας σκηνή όμως δεν υπάρχει ένα σύστημα που να την βοηθάει, είναι μόνο μπάντες που δουλεύουν μόνες τους». Ο Ορέστης των Cave Children έχει όμως μια πιο αισιόδοξη οπτική «Ο μουσικός της νέας εποχής, οτιδήποτε και αν παίζει τα κάνει όλα μόνος του. Βοηθάνε και τα social. Μπορείς να προωθήσεις κατευθείαν και άμεσα τη δουλειά σου». 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ο Φώτης των A Victim Of Society και ο Παντελής συμφωνούν ωστόσο με τον Άξιο.«Μια μπάντα  από την Αθήνα δε μπορεί να γεμίσει  ένα χώρο με 2.500 άτομα. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι να κάνουν τον ενδιάμεσο σε αυτή τη φάση. Βέβαια αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Τα κάνεις όμως όλα μόνος σου και για να γίνει αυτό πρέπει να ασχολείσαι full time κάνοντας τη δουλεία του agent και των label, που στην Ελλάδα δε λειτουργούν όπως στο εξωτερικό. Στην αρχή ίσως είναι γοητευτικό να το τρέχεις όλο μόνος, αλλά μετά από λίγο καιρό πόσα να κάνεις πια; Γίνεται κουραστικό, κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθείς και με αυτό που αγαπάς. Δε γίνεται να το κάνεις και καλά στο τέλος, γιατί είναι σα να παίζεις drums και κιθάρα ταυτόχρονα. Κάτι δε θα ακούγεται καλά. Τα τελευταία δυο – τρία χρόνια έρχεται πολύ περισσότερος κόσμος στα live όμως, οπότε ενδεχομένως. μέσα στα επόμενα τρία να αλλάξει το πράγμα. Το ΨΧ για παράδειγμα, προσπαθεί να φτιάξει αυτό που λείπει, να ενώσει τον κοινό πρώτα, αλλά και τις μπάντες. Οι παθογένειες της σκηνής όμως, είναι κυρίως θέμα παιδείας». «Η πρωτοβουλία του ΨΧ δημιουργεί μια υφολογική ομοιογένεια, αλλά έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα για να υπάρξει όντως σκηνή», λέει ο Βασίλης Νιτσάκης των Cave Children.

«Εδώ που τα λέμε δεν είναι μόνο αυτό, είναι και η εποχή μας ρε παιδιά», ενίσταται ο King Elephant. «Δε φταίνε μόνο οι μουσικοί. Ο κόσμος σκάει με το κινητάκι του στη συναυλία και έχει πλάτη τη μπάντα. Αν είναι έτσι μην πας σε live, πήγαινε κάπου αλλού. Είναι  η νοοτροπία της εποχής μας».  «Το ζήτημα είναι να υπάρξει καλή μουσική και να θέλει να την ακούσει ο κόσμος», συνεχίζει ο Βασίλης και κάπως έτσι οι μπάντες καταλήγουν ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι κρίκοι που πρέπει να κλειδώσουν σωστά στην αλυσίδα της αθηναϊκής σκηνής. Το ΨΧ Festival είναι ένα πρώτο και πολύ σημαντικό βήμα.