Ποιες είναι οι πρώτες σας μουσικές αναμνήσεις; Θυμάμαι όταν ήμουν περίπου τεσσάρων-πέντε χρονών που η μητέρα μου με πήγαινε συνέχεια στη Λυρική, στο Μέγαρο, στο Ηρώδειο, σε παραστάσεις κλασικής μουσικής ή όπερας. Την ίδια περίοδο με είχε ρωτήσει αν θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική και να μάθω κάποιο όργανο. Ήμουν πολύ θετική γιατί το ζούσα αυτό σχεδόν κάθε εβδομάδα. Γι’ αυτό αποφάσισα να μάθω πιάνο. Όταν άρχισα τα μαθήματα ήμουν έξι χρονών. Κι από τότε δεν έχω κάνει καμία παύση. Ούτε κατά τη διάρκεια των νομικών σπουδών μου.
Πότε άρχισαν να σας ελκύουν κι άλλα είδη μουσικής; Άρχισα με κλασική μουσική, όμως μετά έπαιζα και κάποια κομμάτια που έγραφα εγώ, ή διασκεύαζα κλασικά κομμάτια στο δικό μου στυλ. Φώναζε η καθηγήτριά: «Πώς το’κανες έτσι το κομμάτι!» Μετά βέβαια, με υποστήριζε, μου έλεγε να συνεχίσω να γράφω. Όμως μου άρεσε πολύ να παίζω στο πιάνο Michael Nyman, κινηματογραφική μουσική…
Βλέπατε και τις αντίστοιχες ταινίες, ή σας αρκούσαν τα cd με τη μουσική τους; Έβλεπα και ταινίες, όμως η μουσική ήταν που με κέρδιζε όλο και περισσότερο, κι όταν μια μουσική μου καρφωνόταν στο μυαλό, ξεχνούσα κάθε εικόνα, κάθε διάλογο, και μου έμενε μόνο ο ήχος…
Προφανώς, η παιδική ηλικία ενός παιδιού που ασχολείται με τη μουσική είναι λίγο διαφορετική από των άλλων: μελετά αρκετές ώρες, έχει μια μοναξιά, όσο τα άλλα παιδιά παίζουν, αυτό είναι πάνω από το πιάνο… Από τη στιγμή που ήταν δικιά μου η επιθυμία και η απόφαση, για μένα δεν ήταν μοναξιά. Ήμουν μαζί με το πιάνο! Όσον αφορά το παιχνίδι και τα υπόλοιπα, φυσικά και βγαίναμε, και παίζαμε, όμως δεν μπορείς να παίζεις όλη την ημέρα. Οπότε το θέμα είναι τι κάνεις τις άλλες ώρες. Παν μέτρον άριστον. Τα προλάβαινα όλα.
Στη Νομική πώς βρεθήκατε; Ο πατέρας μου ήταν συμβολαιογράφος, και όλοι μου οι συγγενείς δικηγόροι. Μου έλεγαν ότι θα πάρω το γραφείο του πατέρα μου. Εγώ όμως δεν μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου ως τίποτε άλλο εκτός από μουσικό. Κι επειδή παράλληλα έκανα τις μουσικές μου σπουδές, έδωσα εξετάσεις, μπήκα στη Νομική, αλλά δεν ήθελα να πηγαίνω στα μαθήματα, με πίεση την τελείωσα. Ακόμα και στην ορκωμοσία δεν ήθελα να έρθει κανένας. Ήθελα απλά να πάρω το χαρτί να φύγω. Όταν όμως το πήρα, ήταν η μητέρα μου, γιατί ο πατέρας μου είχε πεθάνει, που μου είπε «θα σε βοηθήσω να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα». Κι έτσι ήρθα στο Παρίσι, γιατί της είχα πει πως ήθελα να έρθω εδώ και να κάνω ανώτατες σπουδές στο πιάνο. Θυμάμαι την πρώτη ημέρα, που έλεγα στη μητέρα μου «πάρε με πίσω στην Ελλάδα», όλα μου φαινόντουσαν βουνό. Μπήκα στην Ecole Normale, και χρειαζόταν απίστευτο διάβασμα, γύρω στις 8-9 ώρες την ημέρα το λιγότερο. Κοιμόμουν πάρα πολύ λίγο. Στην αρχή ήμουν εγώ και το πιάνο μου. Δεν μπορούσα να κάνω φιλίες, να βγω έξω. Σιγά-σιγά άρχισα να κάνω μόνη μου βόλτες, να εξοικειώνομαι με την ιδέα του ξένου κράτους. Και μετά από κάποιους μήνες, αποφάσισα ότι θέλω να μείνω μόνιμα εδώ, όσο δύσκολο και να ήταν. Γιατί το Παρίσι είναι μια δύσκολη και ακριβή πόλη. Αλλά είμαι αποφασισμένη να κάνω τα πάντα για να μπορέσω να ζήσω εδώ.
Σήμερα, όταν δεν γράφετε ή δεν παίζετε, τι μουσική ακούτε στο σπίτι; Εξαρτάται. Άμα θέλω να χαλαρώσω, θα ακούσω κινηματογραφική μουσική. Άμα θέλω να ετοιμαστώ, και να κάνω γρήγορα – γιατί είμαι και της τελευταίας στιγμής! – θα ακούσω κάτι με ρυθμό, πιο ηλεκτρονικό. Έχει να κάνει κάθε φορά με τη διάθεσή μου.
Τη δική σας μουσική πώς θα την ονομάζατε; Η μουσική μου δημιουργεί εικόνες. Θα την ονόμαζα σύγχρονη κλασική μουσική, με new age ακούσματα, και μερικές φορές κινούμαι και προς την ηλεκτρονική. Γενικά, τη θεωρώ ατμοσφαιρική μουσική.
Κάτι τελευταίο. Είστε στ’ αλήθεια μια πολύ ωραία γυναίκα. Αυτό πόσο σας έχει βοηθήσει στη δουλειά σας, και πόσο σας έχει δημιουργήσει προβλήματα; Κατ’ αρχήν, σας ευχαριστώ πολύ! Ένας άνθρωπος είναι όμορφος όχι εξωτερικά, αλλά γιατί το εκπέμπει. Θέλω να πιστεύω πως βγάζω κάτι θετικό. Αυτό έχει να κάνει και με το πώς το εκλαμβάνει ο άνθρωπος απέναντί μου, πόσο ανοιχτός είναι. Από κει και πέρα, ανάλογα με την περίσταση, έχω αντιμετωπίσει και δυσκολίες και ευκολίες, όχι από την εξωτερική μου εμφάνιση, αλλά επειδή έτσι είναι τα πράγματα σε αυτή τη ζωή.
Galerie Δημιουργών / www.galeriedimiourgon.gr / Τηλ: 210 62 51 732
Σάββατο 28/02/2015. Ώρα 20:30. Είσοδος 10 ευρώ