Lorde – “Tennis Court”
Εντάξει, ήξερα ότι ήταν μικρή αλλά τόσο μικρή δεν το περίμενα (μα συγγνώμη γεννήθηκαν παιδιά μετά το 1990;). Ένα καλό ντεμπούτο, αγαπημένο παιδί των μουσικών sites, θεωρείται η σαφώς πιο σκοτεινή και λιγότερο mainstream απάντηση στη Lana Del Rey.
Foxygen – “San Francisco”
Αμερικάνοι indie rockers, κυκλοφορούν έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Άχρηστη (ή μήπως όχι) πληροφορία: ψιλοσκοτώνονται μεταξύ τους (όπως ενημερώνουν στις σελίδες τους στα social media) και δε βλέπω να το κρατάνε το μαγαζάκι.
Dum Dum Girls – “Lost Boys and Girls Club”
Λίγο τα φωνητικά, λίγο οι σκοτεινές μελωδίες και το attitude, σιγά μη δεν έκαναν γκελ. Έκαναν όμως και μια εκπληκτική διασκευή στο “There is light that never goes out” των Smiths. Voila μια γεύσεη από το επόμενο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει τον Γενάρη. Και φυσικά ραντεβού τον Δεκέμβριο, όταν τα κορίτσια θα έρθουν στα μέρη μας.
Arcade Fire – “You Already Know”
Το περιμέναμε όλοι πως και πως. Οι μεν με την αρνητική κριτική στο στόμα, οι δε με καντάρια λατρείας να βγάλουν από μέσα τους. Θα μπορούσαν πάντως και καλύτερα οι Καναδοί. Να τα λέμε αυτά.
Sky Ferreira – “You Are Not The One”
Και ωραία φωνή έχει. Και ωραία ποπ μουσική γράφει. Και έβγαλε ένα ωραιότατο ντεμπούτο. Α ναι. Θα είναι και το opening act στη Miley Cyrus. Αμέ.
The Cults – “Were Before”
Γλυκές μελωδίες, ελαφρώς μελαγχολικοί στίχοι, ηλεκτρισμένες ενορχηστρώσεις και ιδιαίτερα φωνητικά από τους Νευορκέζους στο τρίτο άλμπουμ τους, Static. Κομμάτια που κάνουν αναφορές σε ραγισμένες καρδιές και χωρισμούς με τόσο ωραίο τρόπο, που φαίνεται σχεδόν ευχάριστο.
Hellogoodbye – “(Everything is) Debatable”
Θυμίζουν λίγο Two Door Cinema Club, σε κάνουν να θες χορέψεις και να χαμογελάσεις ρε παιδί μου. Mission accomplished.
Lady Gaga – “Venus”
Σ’ αρέσει, δε σ’ αρέσει, την (ψιλο)παραδέχεσαι. Η Mother Monster είναι και πάλι εδώ.
Eminem – “Monster” Ft. Rihanna
Η μεγάλη επιστροφή του Εμ. Για κάποιον περίεργο λόγο τον συμπαθούμε αυτόν τον τύπο.
James Blunt – “Satellites”
Εντάξει, αστειεύομαι. Παρόλα αυτά, πρόκειται για το δεύτερο single από το τέταρτο άλμπουμ του καλλιτέχνη, ο οποίος ορκιζόταν ότι δε θα έμπαινε ξανά στη διαδικασία να ασχοληθεί με την μουσική βιομηχανία. Ακόμα δε καταλαβαίνω τον λόγο που έβγαλε νέο άλμπουμ. Αφού ήμασταν καλά, και αυτός και εμείς.
Η Popaganda έχει Spotify!