Βρισκόμαστε ήδη στα μέσα Νοεμβρίου με τη δισκογραφική χρονιά να οδεύει σιγά σιγά προς το τέλος της αλλά με τις πολύ δυνατές νέες κυκλοφορίες να συνεχίζουν να φτάνουν στα αυτιά μας απτόητες. Κάτι αυτό λοιπόν, κάτι διάφορες αφορμές που μας έκαναν να θυμηθούμε και να ξανακούσουμε παλαιότερα πράγματα, τα παρακάτω 10 κομμάτια είναι αυτά που ακούστηκαν στο repeat το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου:
Κάτι ξέρει ο σοφός λαός όταν λέει «το μήλο κάτω από τη μηλιά». Τι εννοούμε; Ο παραπάνω κύριος είναι ο γιος του Ian Dury (ναι, “Sex & Drugs & Rock ‘n’ Roll”) και κυκλοφόρησε τον νέο του δίσκο Prince Of Tears στον οποίο ακούγεται σαν την αλήτικη εκδοχή του Leonard Cohen αν έκοβε βόλτες στο Λονδίνο στα τέλη των 70s και στις αρχές των 80s και σε αυτόν θα ακούσετε αρκετά κλεισίματα του ματιού στους Clash. Επίσης, θα ακούσετε και τα φωνητικά της Rose Elinor Dougall όπως στο παραπάνω κομμάτι.
Το έτερον ήμισυ των Knife στη δεύτερη δισκογραφική της απόπειρα ως Fever Ray (Plunge) ισορροπεί μεταξύ απόκοσμου και γνώριμου, μεταξύ attitude αλά Alice Glass και φωνητικής πλαστικότητας αλά Bjork και σε αυτόν θα ακούσετε από Kraftwerk πινελιές μέχρι φρενήρη βιολιά και οπωσδήποτε έναν ακόρεστο στιχουργικό πόθο.
Ο μεν κύριος Luppi έχει συνεργαστεί με ηχηρά ονόματα όπως Gnarls Barkley, Danger Mouse και Red Hot Chili Peppers. Οι δε Parquet Courts κυματίζουν περήφανα τη νεοϋορκέζικη σημαία των 70s και μπαντών όπως οι Talking Heads ενώ πέρυσι κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο ενδιαφέροντες δίσκους της χρονιάς (Human Performance). Ο δε frontman τους, A. Savage, κυκλοφόρησε σε πολύ πιο accoustic μονοπάτια πρόσφατα έναν εξίσου ενδαφέρον δίσκο (Thawing Dawn). Και σαν να μην έφταναν αυτά, τώρα ενώνουν τις δυνάμεις τους, επιστρατεύουν και τη ζόρικη Karen O στα μισά περίπου tracks και βγάζουν ένα δίσκο ωδή στο Milano των αρχών του ’80, κλείνοντας το μάτι στη Νέα Υόρκη των 70s και συγχρόνως καταφέρνοντας να ακούγονται τόσο φρέσκοι το 2017.
O Βρετανός παραγωγός αφήνει για λίγο την αποκλειστικότητα της κονσόλας, γίνεται «μαέστρος» ζωντανής μπάντας και με αυτήν ηχογραφεί ένα δίσκο που μοιάζει με μία αφρικανική και jazz fusion techno τελετουργία, που ακούγεται τόσο γεμάτη και τόσο minimal ταυτόχρονα και προτείνει κάτι καινούργιο στο IDM.
Με τον τίτλο να θυμίζει φριχτά πολύ εποχές Smiths, ο Morrissey με τον νέο του δίσκο Low In High School προ των πυλών (κυκλοφορεί στις 17/11) και με τις παραξενιές του να συνεχίζονται και να ακυρώνει live επειδή απλά…είχε πολύ κρύο, κυκλοφορεί αισίως το τρίτο single του δίσκου που σαν να ακούγεται κάπως καλύτερο από τα προηγούμενα δύο. Αναμένουμε το ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.
Οι Αυστραλοί πιτσιρικάδες και πιστοί της νεοψυχεδέλειας, κυκλοφορούν τον έναν δίσκο μετά τον άλλο, βρίσκονται στο peak της καριέρας τους και -ω, τι νέα!- επισκέπτονται τη χώρα μας στις 16 Μαρτίου του 2018 στο Fuzz Live Music Club. Σπεύσατε για εισιτήρια!
…Κάτι που πολλοί δεν έκαναν για την πολυαναμενόμενη sold out εμφάνιση του Nick Cave and The Bad Seeds στο Γήπεδο Tae Kwon Do την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου, αποτελώντας την μάλλον πιο πολυσυζητημένη (και δημοφιλή) συναυλία στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Οι…προσευχές όμως φαίνεται να εισακούστηκαν και ήρθαν δεύτερα μεγάλα νέα: ο Nick Cave και οι Bad Seeds θα είναι και πάλι στη χώρα μας σε λίγους μήνες ως headliners του Ejekt Festival, στις 23 Ιουνίου. Τώρα δεν θα έχετε δικαιολογία ότι δεν προλάβατε. Οι υπόλοιποι προνομιούχοι, απολαύστε την Πέμπτη τη…mercy seat σας.
O κύριος Young έσβησε στις 12 Νοεμβρίου τα 72 του κεράκια και αυτό ήταν μία καλή αφορμή να ακούσουμε το τελευταίο διαμαντάκι που κυκλοφόρησε. Πρόκειται για τον δίσκο Hitchhiker στον οποίο περιλαμβάνονται ανέκδοτες ηχογραφήσεις κομματιών όπως αυτές ηχογραφήθηκαν το καλοκαίρι του 1976 στο Malibu και το peak της δημιουργικότητας του τραγουδοποιού με δύο ακυκλοφόρητα ως τώρα tracks: το “Hawaii” και το “Give Me Strength”. Ο δίσκος είναι μία τρανή απόδειξη ότι μερικές φορές μια κιθάρα και μια φωνή είναι υπέρ αρκετά.
O Chuck Mosley και frontman των Faith No More στους δύο πρώτους δίσκους τους (We Care A Lot (1985) και Introduce Yourself (1987)) αλλά και των Bad Brains πέθανε στα 57 του χρόνια από αίτια σχετικά με καταχρήσεις.
Chuck, we care a lot… (1959-2017)
…Και αυτός δεν ήταν ο μόνος πρόσφατος χαμός. Ο Fred Cole, έτερον ήμισυ των Dead Moon αλλά και μέλος των Pierced Arrows και γερόλυκος του punk με καριέρα σχεδόν 50 χρόνων, εγκατέλειψε τα εγκόσμια στην ηλικία των 69.
It’s O.K. Fred, we’ve all seen better days… (1948-2017)