Ποιος σκέφτηκε το promotion του «Αντώνη Παρασκευά»;

Διαβάσαμε συνεντεύξεις του. Τον είδαμε σε εκπομπή μαγειρικής της Ελένης Ψυχούλη. Παρακολουθήσαμε με αγωνία λεπτό προς λεπτό την περιπέτεια της εξαφάνισής του. Και τώρα που τον χαιρόμαστε επιτέλους στη μεγάλη οθόνη, είναι σα να τον ξέρουμε από καιρό. Πέρα από κινηματογραφικός ήρωας, ο Αντώνης Παρασκευάς (με το πρόσωπο του Χρήστου Στέργιογλου) υπήρξε τους τελευταίους μήνες ένα μικρό θαύμα του ελληνικού promotion από το πουθενά, μια άκρως πρωτότυπη ιδέα προώθησης ταινίας – κι όλ’ αυτά χωρίς την παραμικρή μεσολάβηση κάποιου διαφημιστή. Η Ελίνα Ψύκου, που επινόησε τόσο τον ίδιο τον χαρακτήρα όσο και την εξωκινηματογραφική του δράση, μας εξηγεί το πώς και τι…

Όλα ξεκίνησαν από μια ανάγκη. Μετά από μια αρκετά πετυχημένη πορεία της «Αιώνιας επιστροφής του Αντώνη Παρασκευά» στο εξωτερικό, με απασχόλησε πολύ το ζήτημα της διανομής της ταινίας στην Ελλάδα. Μεσολάβησε ένας χρόνος… Είχα λοιπόν την ανάγκη να νιώσω πως έκανα ό,τι περνούσε απ’ το χέρι μου για να στρέψω το βλέμμα των θεατών στην ταινία. Αυτό ήταν το κίνητρό μου.

Ο χαρακτήρας της ταινίας είναι ένας τηλεοπτικός μεγαλοδημοσιογράφος. Aυτό με οδήγησε στην ιδέα να τον κάνω υπαρκτό πρόσωπο, να του δώσω ζωή και να χρησιμοποιήσω το στόρι της ταινίας, δηλαδή την εξαφάνισή του, σαν promo. Η ιδέα βέβαια δεν θα ‘χε γίνει πράξη αν δεν δεχόταν να το κάνει ο Χρήστος Στέργιογλου. Ένα ανοιξιάτικο βράδυ (Μάης ήταν νομίζω) βγήκαμε για φαγητό, του το πρότεινα και του άρεσε. Ευτυχώς, άρεσε και στη Feelgood.

Tο Nοέμβρη κάναμε σελίδα στο facebook και προς το τέλος εκείνου του μήνα δημοσιεύτηκε σε αθηναϊκό έντυπο η πρώτη συνέντευξη του «Παρασκευά», ο οποίος είχε αρχίσει ήδη να αποκτά «κοινό». Βγάλαμε φωτογραφίες, ζητήσαμε βοήθεια από φίλος του Χρήστου όπως ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο Αλέξης Κωστάλας, γυρίσαμε βιντεάκια, κολλήσαμε αυτοκόλλητα σε τοίχους του κέντρο της Αθήνας.

Φόβο δεν είχα. Ήξερα πως κάποιοι θα το «πιάσουν» και κάποιοι όχι. Τώρα το αν όλο αυτό θα λειτουργήσει υπέρ ή κατά της ταινίας, ήταν και είναι ένα ρίσκο. Μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ. Ίσως κάποιοι πάνε να δούνε το φιλμ με λάθος προσδοκίες. Αλλά όταν πάρεις σαν δεδομένο ότι οι ελληνικές ταινίες σπανίως πάνε καλά εισπρακτικά (και δε μιλάω τώρα για τη «Μικρά Αγγλία», μιλάω για πιο art house προσπάθειες), τότε δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Το ταβάνι μου ήταν χαμηλό.

Από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση. Στη θεωρία, ο «Παρασκευάς» συζητήθηκε, έγινε ένα μικρό buzz, πέτυχε. Στην πράξη, θα σας πω σε δυο βδομάδες…

ΙΝFO

«Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά διανύει την πρώτη της εβδομάδα στις ελληνικές αίθουσες.