Η πόρτα ανοίγει στο υπέροχο υπόγειο στούντιο του Παύλου Παυλίδη στη Νέα Σμύρνη και ο τραγουδοποιός είναι χαμογελαστός. Με οδηγεί εκεί που είναι τα μηχανήματα και “γίνεται όλη η δουλειά” και μου δείχνει γεμάτος χαρά το DVD που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει και έχει μαγνητοσκοπημένη τη συναυλία του περασμένου Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη. To βάζει να το δούμε και ζητά τη γνώμη μου, θέλει να μάθει πως μου φαίνεται. Είναι λίγο περίεργο, αν το καλοσκεφτείς, ένας καλλιτέχνης που παρακολουθείς από τότε που ήσουν στην προεφηβεία να θέλει να ακούσει από σένα “τι δε σου κολλάει καλά”. Και μετά μιλήσαμε για “Ιστορίες που έχουν συμβεί”, το τελευταίο του άλμπουμ που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες και για την προώθησή του “όργωσε” όλη την Ελλάδα. Κι όμως, ανυπομονεί να ξαναβγεί στο δρόμο, για να κάνει τον κόσμο που θα είναι από κάτω να τραγουδήσει μαζί του. Η ώρα εκείνη δε θα αργήσει, που λέει και το τραγούδι, αφού το Σάββατο 15 Μαρτίου, παρέα με τους αγαπημένες του B-Movies, θα παίξει live στο κέντρο της Αθήνας, και θα πει, όπως μόνο αυτός ξέρει, πράγματα για “Αερικά”, για τη “Μέρα που θα έρθει” και φυσικά την Μαίρη.
Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί. Γιατί ίσως; Είναι κάτι το τελείως αυθαίρετο, το ακανόνιστο. Είναι το πως εκλαμβάνει ο καθένας. Κάποιες από αυτές τις ιστορίες όντως έχουν συμβεί και μοιάζουν με ένα είδος αφήγησης.
Mετά την κυκλοφορία του δίσκου πέρυσι τον Απρίλιο γύρισες όλη την Ελλάδα για συναυλίες. Σε κούρασε αυτό; Αυτό που θα με κούραζε στ’ αλήθεια θα ήταν το να καθόμουν σπίτι και ν’ ακούω το δίσκο με τις ώρες. Έτσι κι αλλιώς ήταν μια παραγωγή αρκετά σπιτική. Στις συναυλίες ένα από τα πιο ωραία πράγματα είναι ότι πάντα μπορείς ν’ αφήνεσαι σε μια αλλιώτικη εκδοχή, ακόμη και των πιο καινούριων τραγουδιών, να παραβιάζεις τη φόρμα και τον τρόπο. Είναι σαν να σου επιτρέπεται να τ’ ανακαλύψεις εξαρχής. Εκ των πραγμάτων, όταν δουλεύεις ένα τραγούδι στο στούντιο πρέπει να περάσεις απ’ το μαρτύριο της επανάληψης μέχρις σημείου που να χάνεις και λίγο το νόημα εξαιτίας της επεξεργασίας του. Όταν έρχεται η στιγμή να το πεις ξανά μπροστά στον κόσμο, ή και ακόμα καλύτερα μαζί με τον κόσμο, αλλάζουν όλα. Είναι σημαντικό αυτό. Μπορείς τότε να κάνεις ότι δεν κατάφερες στο στούντιο. Τις πιο πολλές φορές τα τραγούδια εξελίσσονται μέσα στο χρόνο και μετά την ηχογράφηση τους – αν βέβαια υπάρχει μια ομάδα που να μπορεί να υποστηρίξει κάτι τέτοιο.
Πως πήγε το άλμπουμ; Το ευχαριστήθηκες περισσότερο στο live; Νομίζω ότι από την αρχή είχε καλή υποδοχή αυτός ο δίσκος. Το ευχαριστηθήκαμε όλοι. Αυτή τη φορά έγινε κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό αφού κινηματογραφήθηκε και ηχογραφήθηκε η συναυλία του προηγούμενου Σεπτέμβρη στην Τεχνόπολη. Και λέω ότι είναι σημαντικό ακριβώς επειδή καταγράφηκε ο τρόπος που παίζουν τα παιδιά και ο ήχος που βγάζουμε όλοι μαζί. Ξέρεις, προηγήθηκαν πάρα πολλές συναυλίες που απαιτούσαν πολύ κόπο γιατί οι συνθήκες τις περισσότερες φορές στην επαρχεία είναι από δύσκολες μέχρι τρομακτικές, οπότε προχωράς καμιά φορά διανύοντας μια απόσταση που δεν την έχεις συνειδητοποιήσει. Μπορώ να πω ότι κι εγώ βλέποντας και ακούγοντας κυρίως το DVD, κατάλαβα εκ των υστέρων πόσο καιρό παίζουμε μαζί. Ήταν κάπως συγκινητικό γιατί όσες φορές και να παίξεις δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι ακριβώς κάνουν οι συμπαίκτες σου. Έτσι είδα πόσο σημαντικό είναι να καταγράφεται η ατμόσφαιρα και η ενέργεια μιας συγκεκριμένης βραδιάς. Δεν είναι καθόλου το ίδιο στο στούντιο. Ίσως αυτό το DVD να είναι ο καλύτερος μας δίσκος.
Τώρα σε τι φάση βρίσκεσαι; Έχεις γράψει καινούρια κομμάτια; Πάντα γράφω καινούρια τραγούδια και πάντα μένουν κάποια που δεν μπήκαν στον προηγούμενο δίσκο λόγω διαφορετικού ύφους. Τώρα ετοιμάζουμε ένα μικρό δισκάκι που μάλλον θα κυκλοφορήσει σε επτάιντσο βινύλιο που θα έχει δύο ή τέσσερα κομμάτια. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη τον αριθμό. Η κυκλοφορία θα βγει την άνοιξη και μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι άλλου ύφους.
Η σύνθεση ενός τραγουδιού είναι συνυφασμένη με την εσωστρέφεια, στην περίπτωσή σου; Καμιά φορά πιστεύω ότι τα τραγούδια υπάρχουν και μας περιμένουν υπομονετικά να τα βγάλουμε από τη σιωπή. Είναι ενδοσκόπηση και παιχνίδι απερίσκεπτο καμιά φορά. Είναι κάποιες μέρες που λες ότι δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα, είναι σαν να υπήρχαν αυτές οι μέρες από πάντα. Νομίζω ότι σε όλες τις τέχνες πρέπει να συμβαίνει αυτό. Να είναι σαν αναμνήσεις απ’ το μέλλον, που λένε ορισμένοι.
Υπάρχει κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχεις κάνει μουσικά και σου έχει μείνει απωθημένο; Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχω κάνει. Για παράδειγμα πολλά τραγούδια ακούγοντάς τα πάλι, τα φαντάζομαι σε διαφορετικές εκτελέσεις διαφορετικά. Άλλα με ορχήστρα και άλλα πιο αφαιρετικά. Είναι κάτι που θα ήθελα να δοκιμάσω στο μέλλον.
Ποιους δίσκους ευχαριστήθηκες τον τελευταίο καιρό; Μου άρεσε ο δίσκος του Coti K. και αυτός του Γιώργου Χριστιανάκη για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
