Φωτογραφία: Γιάννης Δρακουλίδης / FOSPHOTOS
Η μικρού μήκους ταινία αποτελεί έναν δραστικό, στακάτο και -κάποιες φορές- καλύτερο τρόπο να διαδώσεις το μήνυμά σου σύντομα, λιτά και περιεκτικά, από την αυγή του κινηματογράφου και τον Ανδαλουσιανό Σκύλο του Buñuel μέχρι και σήμερα. Με αφορμή το 37ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας που ξεκινά σε λίγες ημέρες, η Popaganda πραγματοποίησε μια… «μικρού μήκους» συνέντευξη με δύο σκηνοθέτες/συνεργάτες που εδώ και χρόνια εξειδικεύονται σε αυτή τη μορφή του σινεμά, το Δημήτρη Νάκο και την Αμέρισσα Μπάστα. Η νέα τους ταινία, ονόματι Εβίβα, υπόσχεται, πλην ενός εκπληκτικού πρωταγωνιστικού τρίου, μια μικρή, γλυκιά ενδοσκόπηση στην αποδοχή του χρόνου.
Τι πραγματεύεται η νέα σας ταινία, Εβίβα; Πως ήταν τα γυρίσματα και πως σας υποδέχτηκε ο κόσμος της Εύβοιας; Δυο εξηντάρηδες φίλοι ταξιδεύουν για το χωριό του τρίτου φίλου τους προκειμένου να παραστούν στην κηδεία του. Στον δρόμο χάνονται, βρίσκουν βοήθεια από τον Μπούρμπουλα, τον ιδιοκτήτη του ομώνυμου εξοχικού κέντρου. Στο τέλος της ημέρας θα ολοκληρώσουν το ταξίδι τους, αλλά παράλληλα και ένα ταξίδι εσωτερικό, αναμνήσεων και επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης τους. Η ταινία προγραμματιζόταν καιρό, θέλαμε πολύ να την κάνουμε στην Κύμη, απ’ όπου κατάγεται η Αμέρισσα και τελικά τα καταφέραμε. Ήταν ένα ιδιαίτερο γύρισμα, καθώς για πρώτη φορά κάναμε γυρίσματα εκτός έδρας και έτσι είχαμε την ευκαιρία να είμαστε όλη τη μέρα μαζί με όλο το συνεργείο και τους ηθοποιούς, οπότε αυτό από μόνο του ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Όσο για την αντίδραση του κόσμου, η ταινία δε θα γυριζόταν, για να μην πούμε δε θα προγραμματιζόταν καν, αν δεν είχαμε την πολύτιμη βοήθεια τόσο του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου, όσο και πολλών κατοίκων. Νομίζουμε ότι γενικώς τους άρεσε που ήμασταν εκεί.
Δημήτρης Πιατάς, Γιώργος Κοτανίδης, Άλκης Παναγιωτίδης.
Πως και επιλέξατε να συνσκηνοθετήσετε αντί απλά να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον σε ξεχωριστές ταινίες; Συνεργαζόμαστε από το 2010. Ο ένας εμπλέκεται στις ταινίες του άλλου έτσι κι αλλιώς είτε στο σενάριο είτε στην παραγωγή. Επίσης, έχουμε μια κοινή αισθητική, οπότε και ο κοινός κώδικας ήταν δεδομένος. Φέτος είχαμε αποφασίσει να μην κάνουμε μία ταινία ο καθένας, αλλά να συνσκηνοθετήσουμε μία και ιδανικά στην Κύμη. Τελικά επιλέξαμε το Εβίβα, ομολογουμένως με ρίσκο, γιατί ήταν μια πολύ δύσκολα παραγωγικά ταινία και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση από κάπου.
Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί αμφότερους όταν κάθεστε να γράψετε ένα σενάριο και να κάνετε ντεκουπάζ; Στο σενάριο μπορείς να εμπνευστείς από τα πάντα, συνήθως ξεκινάμε από μια ιστορία και σιγά σιγά σχηματοποιείται το όλο πράγμα. Επίσης, βοηθάει όταν έχεις στο μυαλό σου τους ηθοποιούς που θα ήθελες να παίξουν και στο Εβίβα ήμαστε τόσο τυχεροί που δέχτηκαν και οι 3 που θέλαμε γιατί οι ήρωες ήταν γραμμένοι πάνω στους Κοτανίδη, Παναγιωτίδη και Πιατά. Όταν πια έχουμε το σενάριο προσπαθούμε να αποστασιοποιηθούμε κατά το δυνατό και να νιώσουμε τον εσωτερικό ρυθμό του. Όλα τα σενάρια έχουν έναν εσωτερικό ρυθμό και όσο πιο πιστά τον ακολουθήσεις στο ντεκουπάζ, τόσο πιο αρμονικό αποτέλεσμα θα έχεις.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα μιας ταινίας μικρού μήκους σε σχέση με μιας μεγάλου; Θα επιδιώκατε σε κάποια φάση μια μεγάλου μήκους; Στη μικρού μήκους ταινία ο δημιουργός έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει διαφορετικές τεχνικές, διαφορετικό στυλ και ύφος σε κάθε ταινία, να πειραματιστεί, ώσπου να βρει τι τού «πηγαίνει». Επί της ουσίας όμως είναι μια διαφορετική φόρμα, είναι επιλογή και ξεχωριστό και αυτόνομο είδος. Δεν είναι δηλαδή απαραίτητα σκαλοπάτι για τη μεγάλου μήκους. Η μεγάλου μήκους ασφαλώς και θα μας ενδιέφερε, αλλά δε θέλουμε να γίνει βιαστικά.
Πως βλέπετε τη γενικότερη σκηνή των μικρομηκάδων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα; Την τελευταία πενταετία έχουν γίνει άλματα στο τεχνικό πεδίο. Εκεί που πριν λίγα χρόνια η τεχνική αρτιότητα μιας μικρού μήκους ταινίας ήταν ζητούμενο και αβέβαιο ζητούμενο, τώρα θεωρείται αυτονόητο. Τα σενάρια επίσης είναι πολύ πιο δουλεμένα και στέρεα απ’ ότι στο παρελθόν και για τους λόγους αυτούς οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες διαπρέπουν και σε διεθνή φεστιβάλ. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι δημιουργοί.
To Εβίβα θα συμμετάσχει στο διαγωνιστικό τμήμα του 37ου Διεθνούς Φεστιβάλ Μικρού Μήκους ταινιών Δράμας, στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας-Νύχτες Πρεμιέρας, στο 4οMicro μ Festival και στο βρετανικό Short Round Stratford-upon-Avon.
Περισσότερες πληροφορίες για το Εβίβα, εδώ.
*Ο Δημήτρης Νάκος είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου στον τομέα Φιλοσοφία του Κινηματογράφου. Έχει σπουδάσει «Πολιτιστική Διαχείριση» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ενώ επίσης έχει αναλάβει την παραγωγή πολλών ταινιών μικρού μήκους. Η προηγούμενη ταινία του, «Γης Μαδιάμ», απέσπασε το Gold Lion Award στο Διεθνές Φεστιβάλ Βαρκελώνης.
*Η Αμέρισσα Μπάστα έχει σπουδάσει «Πολιτιστική Διαχείριση» και Επικοινωνία Μέσα και Πολιτισμό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται στις δημόσιες σχέσεις στις εκδόσεις Ψυχογιός, ενώ παράλληλα σκηνοθετεί και συμμετέχει στην παραγωγή μικρού μήκους ταινιών. Η προηγούμενη ταινία της, «Ο Χριστός σταμάτησε στου Γκύζη», συμμετείχε σε πολλά φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ πρόσφατα προβλήθηκε κι από το Eurochannel.