Όσα λένε οι μπάντες μεταξύ τους: Moa Bones vs Night Κnight

Τo τραγούδι «Βeetween Μy Legs» είναι από τις πιο boogie στιγμές του άλμπουμ σου! Πως προέκυψαν οι στίχοι και η μουσική; Τι σε ενέπνευσε; Πολύ συχνά όταν γρατζουνάω μια κιθάρα στον καναπέ, συλλαμβάνω τον εαυτό μου, να μου αναθέτει μικρές αποστολές, σαν παιχνίδι. Του τύπου «Πόσα κότσια είχε αυτός και ξεφούρνισε αυτόν το στίχο;» Θα προσπαθήσω το ίδιο. «Πως γράφεις ένα κομμάτι με ακόρντα “παραλίας”, παιγμένα στην πρώτη θέση κιθάρας και το κάνεις να ακούγεται αυθεντικό και ενδιαφέρον, όπως πχ. ο Neil Young;» Μπορεί σε κάποιους αυτός ο τρόπος γραφής να φαίνεται σαχλός, αλλά προσωπικά, εμένα με βοηθάει να κατανοήσω την ουσία τραγουδιών που με συγκινούν και να πλησιάσω ένα βήμα κοντύτερα προς τη δημιουργία ενός πραγματικά οικουμενικού τραγουδιού. Στο «Between my legs», λοιπόν, ο μόνος στόχος που είχα, ήταν να γράψω ένα feelgood κομμάτι, του οποίου οι στίχοι, δίχως ιδιαίτερο βάθος, θα μιλούσαν για το σεξ. Ο μόνος λόγος που ήθελα να το κάνω αυτό, ήταν επειδή πολύ από εμάς τους μουσικούς ακούνε ένα hit, σαν των Black Keys και λέμε «έλα μωρέ, ξέρεις πόσα τέτοια τέτοια μπορώ να σου γράψω;» Και βέβαια ποτέ και κανείς δεν το γράφει…

Πες μας μέσα από ποιες συνθήκες προέκυψαν οι ήχοι και οι στίχοι του Spun. Τελικά ισχύει ότι για να γράψεις σπουδαία και ειλικρινή κομμάτια πρέπει να έχεις ζήσει αντίστοιχες εμπειρίες; Το Spun είναι βιωματικό άλμπουμ. Ο ήχος προκύπτει σίγουρα από την αγάπη για τη φολκ-αμερικάνα ενώ ο στίχος εμπνέεται από προσωπικές εμπειρίες, αναζητήσεις κ ευσεβείς πόθους της τελευταίας τετραετίας. Εξαίρεση είναι το «The Journey», το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ που έχει αφηγηματικό χαρακτήρα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που μου εξιστόρησε κάποιο βράδυ ένας ταξιτζής. Τώρα αν υποθέσουμε ότι σπουδαίο κομμάτι είναι το «Purple Haze» του Hendrix ή το «I’d rather go blind» της Etta James ή το «Ιn the death car» του Bregovic με τον Iggy Pop, δεν κατέχω κάποιο μυστικό για το πως συμβαίνει. Φαντάζομαι αρκεί να το λέει η καρδούλα σου! Έχει να κάνει με το πως και πόσο έντονα ζεις. Το ειλικρινές τραγούδι απλά δεν έχει χρόνο για ψέματα.      

Πώς νιώθεις μετά από 10 χρόνια παρουσίας και υπηρεσίας στη μουσική; Για ποια πράγματα διψάς, τι αφήνεις πίσω, πώς είναι ο μοναχικός τρόπος δημιουργίας; Η ενασχόληση με τη μουσική είναι κουραστική και ζωογόνος μαζί. Υπάρχουν στιγμές που δεν έχω όρεξη, έμπνευση ή και θέληση. Τότε μπαίνει η αμφιβολία για το αν θέλω ή αν πρέπει να συνεχίσω αυτό που κάνω. Μετά έρχονται άλλες στιγμές δημιουργικού ντελίριου και πάει λέγοντας. Διψάω για συναυλίες και γνωριμίες με άλλους ανθρώπους, μου λείπει ο ρομαντισμός και η άγνοια που είχαμε μικρότεροι. Δουλεύω μόνος στο στούντιο τον τελευταίο καιρό, κάτι που μου προσφέρει μια ελευθερία που την έχω ανάγκη αλλά και τη βαριέμαι γρήγορα!  

Αν γινόταν ένα σύγχρονο Woodstock, αυθεντικό και αυθόρμητο, όχι σαν και αυτό του 99, ποιο μήνυμα θα ήθελες να έχει και ποια σημερινά acts πιστεύεις ότι θα το αντιπροσώπευαν; Δύσκολο αυτό! Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που θα συνόψιζε το χαρακτήρα του φεστιβάλ όμως σίγουρα θα είχε μηνύματα όπως: People Have The Power, There is more to life than increasing it’s speed, Freedom, Agapi mono, Play Ιt Loud!  Aπο acts πανικός, στο νέο Woodstock είμαστε, ας αναφέρω μερικά: Tom Waits, Tumani Diabate, Brian Eno, Chilly Gonzales, Caribou, Hiss Golden Messenger, BADBADNOTGOOD, Bruce Springsteen, Bela Fleck, Dirty Dozen Brass Band, Sigur Ros, Vusi Mahlasela, Ψαραντώνης, St Paul and the Broken Bones, Stromae, Yasmin Hamdane, Future Islands, Ghostface Killah, Tame Impala, Seasick Steve, Aphex Twin κτλ

Τι σημαίνει η νύχτα για σένα; Διασκέδαση, στοχασμός κ απρόοπτα! Το συκώτι μου δεν ξέρω τι λέει για όλα αυτά…

---

28.05.15 | An Club | Doors: 20.00 | Tickets: 8 € | Περισσότερες πληροφορίες εδώ.