Το «Έμφυτο Ελάττωμα» είναι η προσαρμογή του έβδομου και πιο αστείου μυθιστορήματος του Τόμας Πίντσον, η έβδομη ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Πολ Τόμας Άντερσον και η πρώτη ταινία που γυρίστηκε ποτέ βασισμένη στο μυθικό, εφευρετικό, πολιτισμικά καλειδοσκοπικό έργο του Πίντσον.
Πρόκειται για ένα αστυνομικό φιλμ νουάρ που «βυθίζεται» στην ψυχεδελική ομιχλώδη ατμόσφαιρα και τη νέον λάμψη της αμερικανικής υποκουλτούρας των ‘60s. Κεντρικός ήρωας ο Ντοκ Σπορτέλο, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ, τον οποίο επισκέπτεται η πρώην αγαπημένη του, θέλοντας να τον μπλέξει στο σχέδιο απαγωγής του νυν ζάπλουτου μεγαλοεργολάβου εραστή της, τον οποίο η επίσημη σύζυγός του σχεδιάζει να κλείσει σε ένα υπερπολυτελές τρελάδικο προκειμένου να του πάρει την περιουσία!
Είναι το τέλος της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60 στο Λος Άντζελες, και ο Ντοκ ξέρει ότι η αγάπη είναι απλώς μια λέξη του συρμού, όπως το τριπάκι και το groovy, μόνο που η συγκεκριμένη λέξη δημιουργεί συνήθως προβλήματα. Χωρίς να το καταλάβει, βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα αλλόκοτο κουβάρι από υποχθόνια κίνητρα και πάθη, με πρωταγωνιστές σερφάδες, πόρνες, μαστούρηδες και ροκάδες, έναν επικίνδυνο τοκογλύφο, έναν σαξοφωνίστα σε ρόλο μυστικού πράκτορα, έναν πρώην φυλακισμένο που έχει τατουάζ μια σβάστικα στο κεφάλι και που λατρεύει την Έθελ Μέρμαν, και μια μυστηριώδη οργάνωση γνωστή ως Χρυσός Κυνόδοντας, η οποία μπορεί και να είναι απλώς μια κομπίνα που έστησαν κάποιοι οδοντίατροι για να ξεγελάσουν την εφορία.
Μία ταινία για την ψυχεδελική δεκαετία του ’60 που, με την επίφαση της αστυνομικής πλοκής, αναφέρεται στα χαμένα χρόνια της αθωότητας, των ελαφρών και σκληρών ναρκωτικών, του αχαλίνωτου σεξ, της κυριαρχίας του ροκ-εν-ρολ αλλά και της ζωντανής (τότε) ελπίδας ότι η ανθρωπότητα μπορούσε να επινοήσει έναν άλλο τρόπο ζωής, να βρει την παραλία κάτω από το λιθόστρωτο, όπως λέει το γνωστό σύνθημα του γαλλικού Μάη του ’68 που είναι και προλογικό επίγραμμα στο βιβλίο του Πίντσον. Μία ταινία γεμάτη οριακούς χαρακτήρες, πνιγμένους στις ιδεολογίες και τους απύθμενους πόθους τους, στην οποία ζωντανεύει η ρήση «ότι αν θυμάσαι τη δεκαετία του ’60, τότε δεν την έζησες…».
Ο υποψήφιος για Όσκαρ Πόλ Τόμας Άντερσον («There Will Be Blood», «The Master») σκηνοθετεί ένα all star καστ αποτελούμενο από τους υποψήφιους για Όσκαρ Γιοακίν Φίνιξ («The Master», «Walk the Line», Τζος Μπρόλιν («True Grit», «No Country for Old Men) και Όουεν Γουίλσον («The Royal Tennenbaums», «Midnight in Paris»), τους βραβευμένους με Όσκαρ Ρις Γουίδερσπουν («Walk the Line») και Μπενίσιο Ντελ Τόρο («Traffic»), σε διασκευή και παραγωγή του ιδίου.
Το ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Πίντσον κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Η εποχή
Τα μυστήρια που προσπαθεί να εξιχνιάσει ο ντετέκτιβ Ντοκ τον φέρνουν στα βήματα του Χρυσού Κυνόδοντα, αλλά ταυτόχρονα τον βυθίζουν στο βαθύ χάσμα μεταξύ των ‘60s και των ‘70s, μεταξύ του Αμερικάνικου ιδεαλιστικού οράματος και του σύγχρονου καταναλωτισμού. Ο Ντοκ τρέχει πίσω από μοιραίες γυναίκες προσπαθώντας να ξεδιαλύνει τι συνέβη με τον διεφθαρμένο μεγαλοεργολάβο Μίκι Γούλφμαν, με τον σέρφερ – ροκά σαξοφωνίστα Κόι Χάρλινγκεν και το πώς ο πρώην πελάτης του Κρόκερ Φένγουεϊ συνδέεται με το Χρυσό Κυνόδοντα. Όμως ακόμα και όταν καταφέρνει να ξεδιαλύνει το κουβάρι, δεν ησυχάζει, γιατί εκείνο που τον ενδιαφέρει δεν είναι τόσο το «ποιος το’ κάνε», αλλά το «πως διάολο συνέβη!».
«Πίσω από τις έρευνες του Ντοκ κρύβεται μια θλίψη», λέει ο Πολ Τόμας Άντερσον, «ένα συναίσθημα εξαπάτησης που ένιωσαν οι περισσότεροι άνθρωποι εκείνη την εποχή. Γι’ αυτό και προσπάθησα αυτή η ταινία να αποτελέσει μία απάντηση στην ανησυχία του Πίντσον για την αμερικανική μοίρα.»
Το 1970, η παραλία της Καλιφόρνιας έγινε λεία στα χέρια μεγαλοεργολάβων. Η διασκέδαση ήταν συνυφασμένη με την κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών που διοχέτευαν καρτέλ ηρωίνης με παγκόσμια ισχύ, τα ψυχιατρικά ιδρύματα άδειαζαν και στη θέση τους άνοιγαν πολυτελή ιδιωτικά «κέντρα αποκατάστασης» και μια εποχή πολιτικού ακτιβισμού περνούσε στο παρασκήνιο για να κάνουν κουμάντο τα μυστικά κυκλώματα κατασκοπείας και βρώμικων υποθέσεων. Μια ολόκληρη γενιά παρακολουθούσε με αγωνία, το πώς η ειρήνη, η αγάπη και η κατανόηση βυθίζονταν στο κενό, υπό το βάρος της απληστίας, της υποταγής και του σκοταδιού.
Ο Πίντσον αναφέρεται στα `60s σαν «μία μικρή παρένθεση φωτός» και ο Ντοκ, ο ήρωάς του, έχει μαγευτεί από αυτό ακριβώς το φως. Η ιστορία του «Έμφυτου Ελαττώματος» ωστόσο, λαμβάνει χώρα μετά το κλείσιμο αυτής της παρένθεσης, σε μια περίοδο ανακατατάξεων και αποσύνθεσης.
Who’s Who: Οι Χαρακτήρες
ΛΑΡΙ ΝΤΟΚ ΣΠΟΡΤΕΛΟ (Χοακίν Φίνιξ)
Τριαντάρης χίπης ντετέκτιβ, τον οποίο ακολουθεί, όπου και αν πάει, ένα σύννεφο μαριχουάνας καθώς ανάβει το ένα τσιγαριλίκι πίσω από το άλλο. Θα προτιμούσε να ζήσει σε µια κατάσταση ανέμελης θολούρας, πίνοντας αλκοόλ και ακούγοντας τα αγαπημένα του ροκ και λάτιν συγκροτήματα, αραχτός στην παραλία Γκορντίτα, στην περιοχή του Λος Αντζελες. Η ασταθής συνειδησιακή του κατάσταση άλλοτε βελτιώνει τις ικανότητες του και άλλοτε περιπλέκει τις καταστάσεις.
ΣΑΣΤΑ ΦΕΪ ΧΕΠΓΟΥΟΡΘ (Κάθριν Γουότερστοουν)
H πρώην του Ντοκ, ελεύθερο πνεύμα, κορίτσι της παραλίας, που κάνει και πάλι την εμφάνισή της, παρασύροντάς τον σε μια υπόθεση που περιπλέκεται με γεωμετρική πρόοδο.
ΚΡΙΣΤΙΑΝ Φ. “BIGFOOT” ΜΠΙΟΡΝΣΕΝ (Τζος Μπρόλιν)
Nτετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες, που του αρέσει να αυτοαποκαλείται «αναγεννησιακός μπάτσος», μερικής απασχόλησης ηθοποιός που έχει μια σχέση αγάπης-μίσους με τον Ντοκ.
ΣΟΝΤΣΟ ΣΜΙΛΑΞ (Μπενίσιο ντελ Τόρο)
Ο δικηγόρος του Ντοκ, το οποίο επισκέπτεται συχνά, και του οποίου η εξειδίκευση στα ναυτιλιακά, αποδεικνύεται χρήσιμη στον Ντοκ.
ΠΕΝΙ ΚΙΜΠΑΛ (Ρις Γουίδερσπουν)
Αντιεισαγγελέας στο Λος Άντζελες και περιστασιακό φλερτ του Ντοκ.