Κι όμως, έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που τα ευρωπαϊκά (εναλλακτικά και όχι μόνο) ραδιόφωνα έπαιζαν σε heavy rotation το «Love in a Trashcan» από το sophomore LP τους, Pretty In Black, ένα αρκετά catchy κομμάτι με αέρα από 50’s και 60’s, μιας σχετικά άγνωστης τότε μπάντας από τη Δανία. Ο λόγος φυσικά για τους Raveonettes, που δύο μόλις χρόνια μετά τη δημιουργία τους και την κυκλοφορία του πρώτου τους album The Chain Gang of Love, παρά τις κακές γλώσσες που τους αντιμετώπιζαν σαν one hit wonder, είχαν αρχίσει για τα καλά να εδραιώνονται, για να φτάσουν σήμερα να θεωρούνται (αυτό που λέμε) σταθερή αξία. Δεκατέσσερα χρόνια λοιπόν μετά τη δημιουργία τους και με πρόσφατη την κυκλοφορία του έβδομου δίσκου τους, Pe’ahi, οι Raveonettes επιστρέφουν στην Ελλάδα για μια ακόμη φορά. Η Popaganda βρήκε την ευκαιρία και μίλησε με τον (όπως θα καταλάβετε διαβάζοντας) λιγομίλητο κιθαρίστα και vocalist της μπάντας, Sune Rose Wagner.
Είστε ενεργοί από το 2001 και μετά από την κυκλοφορία 7 δίσκων, πολλών soundtracks και μερικών compilations, θεωρείστε μια ώριμη μπάντα στη μουσική βιομηχανία. Όταν ξεκινούσατε να γράφετε μουσική πιστεύατε ότι θα γινόσασταν τόσο επιτυχημένοι σε αυτό που κάνετε; Ναι. Είχα πολύ μεγάλη θέληση και τεράστιες προσδοκίες. Το ήξερα ότι θα πετυχαίναμε.
Στο νέο σας album, Pe’ahi, φαίνεται πως αποφασίσατε να αλλάξετε λίγο ρότα, χρησιμοποιώντας άρπες, χορωδίες και ξυλόφωνα, με αποτέλεσμα έναν πιο περίπλοκο ήχο… Μου αρέσει να αλλάζω λίγο τα πράγματα και να βλέπω τι υπάρχει εκεί έξω για να «παίξω». Μου αρέσει να πειραματίζομαι.
Αυτός ο πειραματισμός απλώς προέκυψε στο στούντιο ή είχατε στο μυαλό σας τι θέλατε να κάνετε πριν καν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις; Επί της ουσίας ήξερα τι ήθελα, το είχα ήδη σχεδιασμένο στο μυαλό μου, αλλά όταν ξεκινάς την ηχογράφηση πάντα προκύπτουν και νέα πράγματα.
Μπορείς να μας πεις μερικά λόγια για τον τίτλο του νέου δίσκου; Ξέρουμε ότι το Pe’ahi είναι ένα μέρος στο νησί Maui, αλλά γιατί το επιλέξατε σαν τίτλο ολόκληρου του δίσκου; Το Pe’ahi είναι ένα surfing spot, επικίνδυνο, sexy, απρόβλεπτο. Όπως και το άλμπουμ.
Οι στίχοι σας ήταν πάντοτε πολύ σκοτεινοί και είχαν να κάνουν με «δύσκολα» θέματα, όπως τα ναρκωτικά, η αυτοκτονία ή ακόμη και ο φόνος. Δεν είχατε ως μπάντα ποτέ την επιθυμία να γράψετε μουσική με πιο χαρούμενο περιεχόμενο; Όχι, ποτέ.
Ο κόσμος σας συγκρίνει με συγκροτήματα όπως οι The Jesus and Mary Chain ή ακόμα και με τους Velvet Underground, που κατά τα δικά σας λεγόμενά αποτελούν μεγάλες σας επιρροές. Ποια άλλα πράγματα που θα λέγατε πως έχουν παίξει το ρόλο τους στο πως έχετε εξελιχθεί ως μπάντα ανά τα χρόνια; Είμαι πολύ πιο επηρεασμένος από τους Buddy Holly, Ritchie Valens, Smokey Robinson και Jody Reynolds σε σχέση με τις άλλες μπάντες που αναφέρεις.
Έχετε πει επίσης στο παρελθόν ότι το σινεμά και η φωτογραφία ανέκαθεν αποτελούσαν για εσάς σημαντική πηγή έμπνευσης. Υπάρχει κάποιος νέος καλλιτέχνης που να σας επηρέασε αυτή τη φορά για να γράψετε το Pe’ahi; Όχι, μόνο οι ίδιες, παλιές ιδιοφυίες.
Σχετικά με τις συναυλίες σας, ποια κομμάτια απολαμβάνετε να παίζετε περισσότερο; Έχετε κάποια ξεχωριστή ιστορία από κάποια συναυλία σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας; Αλήθεια, μου αρέσει να παίζω όλα μας τα τραγούδια και το μυαλό μου σήμερα είναι μάλλον «αλλού», οπότε δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια καλή ιστορία.
Όταν τελειώσετε την περιοδεία σας, τι θα ακολουθήσει για τους Raveonettes; Δεν γνωρίζω ακόμα. Το μέλλον θα δείξει.
Οι Raveonettes θα εμφανιστούν την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου στο Principal Club στη Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου στο Gagarin 205 με supporting act τους εγχώριους Cyanna Mercury.