Είναι, αν όχι η πλέον, σίγουρα μια από τις πιο αναμενόμενες ενότητες του φεστιβάλ κάθε χρόνο. Συνδέεται με πάρτι, κινητοποιεί τις μουσικές φυλές της Αθήνας, συνεισφέρει στην επέκταση της μουσικής της κουλτούρας. Χωρίς άλλες εισαγωγές, αυτές είναι οι συμμετοχές στη φετινή ενότητα «Μουσική και Φιλμ», τις μαθαίνετε και φέτος πρώτα στην Popaganda…
My Secret World: The Story Of Sarah Records/ Ο Μυστικός μου Κόσμος; Η Ιστορία της Sarah Records
Θα μοιάζει λίγο με reunion αυτή η προβολή, με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό. Η γενιά που έλιωσε τις σόλες της κι αντιμετώπισε τη μελαγχολία του να έχει γεννηθεί σε μια ηλιόλουστη και όχι βροχερή χώρα σε ιδρύματα όπως το Avant Garde/ Plan B, το Mad στη Συγγρού και το Decadence, εχει πιθανότατα καβατζάρει τα 40, αλλά η Sarah Records δεν παύει να είναι έμβλημά της. Συμβολίζοντας στο απόλυτο το indie ήθος, το label από το Μπρίστολ έτρεξε για 8 χρόνια (1987-1995) σε μια κούρσα δύσκολη που σπρίνταραν ταυτόχρονα το grunge, η britpop και οι trip hop συμπολίτες. Συμπλήρωσε 100 νούμερα στον κατάλογό της, συστήνοντάς μας μπάντες όπως the Field Mice, the Orchids, St. Christopher, Blueboy και διαλύθηκε ακριβώς σε εκείνο το σημείο αφήνοντας ατόφιο καλούπι αυτού που λέμε «ανεξάρτητη κιθαριστική pop». Το ντοκιμαντέρ της Λούσι Ντόκινς διηγείται την ιστορία του label (μήπως θέλετε να ακούσετε το “Sensitive” τώρα;)
My Friend Larry Gus/ Ο Φίλος Μου O Larry Gus
Η ελληνική συμμετοχή είναι το αναμενόμενο, στος εναλλακτικούς μουσικούς κύκλους, φιλμ του Βασίλη Κατσούπη για τον Larry Gus. 4 χρόνια γυρισμάτων, από την στιγμή που ο Παναγιώτης Μελίδης (aka Larry Gus) αποφασίζει να εγκαταλείψει τις σπουδές του στη Βαρκελώνη, να επιστρέψει στη γενέτειρά του Βέροια και να φτιάξει ένα άλμπουμ που τελικά θα κυκλοφορήσει στο σημαντικότερο label των 00s, την σπουδαία νεοϋρκέζικη DFA Records. Η ουσία του φιλμ όμως δεν είναι μονο η καταγραφή αυτού του “success story” σε Αθήνα, Βέροια, Μιλάνο και Νέα Υόρκη, αλλά η σχέση δημιουργού και υποκειμένου. Γιατί ο τίτλος Ο Φίλος Μου Ο Larry Gus είναι πέρα για πέρα αληθινός.
My Friend Larry Gus teaser 1 from dipyadeep on Vimeo.
B-Movie: Lust and Sound in West Berlin/ B-Movie: Λαγνεία και Μουσική στο Δυτικό Βερολίνο
Αν είστε από εκείνους που αν μπορούσαν να τηλεμεταφερθούν σε κάποια περιόδο του απώτερου ή πρόσφατου παρελθόντος, θα διαλέγατε κάτι τόσο κοντινό (αλλά που δεν υπάρχει πια) όσο το Δυτικό Βερολίνο των 80s, αυτή είναι η ταινία σας από τη φετινή ενότητα – ίσως και απ’ όλο το φεστιβάλ. O Mark Reeder είναι μουσικός, παραγωγός, και κυρίως ένας χαρισματικός απατεώνας της μουσικής βιομηχανίας που ήξερε πάντα να βρίσκεται στο λάθος μέρος τη σωστή στιγμή. Έτσι, το 1979 παράτησε το Μάντσεστερ και πήγε στο Δυτικό Βερολίνο για να γίνει αντιπρόσωπος της Factory Records και να προμοτάρει τους Joy Division που βλέπετε στην φωτό από πάνω. Αυτή η ταινία των Γιοργκ Α. Χόπε, Κλάους Μεκ, Χάικο Λάνγκε διηγείται την ιστορία της δεκαετίας που ακολούθησε μέχρι την Πτώση του Τείχους το 1989 (και προβάλλεται εκτός του διαγωνιστικού). Της δεκαετίας που όπως λένε και στο τρέιλερ «το Βερολίνο ήταν το μέρος που είχε τις πιο όμορφες γυναίκες, τα καλύτερα ναρκωτικά και μπορούσε κάθε καλλιτέχνης να βρει τον σεβασμό που του άξιζε». Γι’ αυτό προσέλκυε άνθρωπος απ’ όλον τον κόσμο που δεν ενδιαφέρονταν για το αύριο, αλλά για το «εδώ και τώρα»…
Την προβολή θα ακολουθήσει πάρτι στο Some Bizarre με dj set από την Gudrum Gut που εμφανίζεται και στην ταινία (Einstürzende Neubauten, Mania D, Malaria! & Matador).
Imagine Waking Up Tomorrow and All Music Has Disappeared/ Φαντάσου Να Ξυπνούσες Μια Μέρα και Όλη η Μουσική Να Είχε Εξαφανιστεί
Πώς θα ήταν ο κόσμος αν ξυπνούσατε ένα πρωί και η μουσική είχε εξαφανιστεί; Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς μουσική; Αυτό αναρωτιέται ο Μπιλ Ντράμοντ, ο αιώνιος agent provocateur που κάποτε ταρακουνούσε τα νερά της μουσικής βιομηχανίας με τους KLF, καλώντας μας στη «μουσική εμπειρία» αυτού του φιλμ που σκηνοθέτησε ο Στεφάν Σβίτερτ. Όπου όπως θα δείτε και στο τρέιλερ άνθρωποι σε διαφορετικά σημεία και μέρη του κόσμου φωνάζουν. Δυνατά.
The Decline of Western Civilization [part I, II (The Metal Years), III] / H Παρακμή του Δυτικού Πολιτισμού [μέρη Ι, ΙΙ, ΙΙΙ]
Και φτάνουμε στο κυρίως πιάτο. Εκτός διαγωνιστικού, θα προβληθεί μια από τις πιο σημαντικές τριλογίες στην ιστορία των μουσικών ντοκιμαντέρ. H Penelope Spheeris (σήμερα 70 ετών, με προφανή ελληνική καταγωγή) σκηνοθέτησε το 1981 ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο η Παρακμη του Δυτικού Πολιτισμού θέλοντας να καταγράψει την punk/hardcore υποκουλτούρα του Λος Άντζελες καταγράφοντας μπάντες όπως Black Flag, Germs, X, Circle Jerks. Προκάλεσε πανικό. Όπου προβαλλόταν το doc, γινόταν χαμός και η αστυνομία του LA ήθελε να απαγορεύσει την προβολή του γιατί προκαλούσε riots. Φυσικά, όλος αυτός ο θόρυβος έδωσε στο φιλμ cult διαστάσεις κι ακολούθησαν δύο συνέχειες.
Το 1988, το δεύτερο μέρος, The Metal Years, καλύψε τα μεταλλικά 80s με απίστευτες εμφανίσεις από Ozzy, Steven Tyler, Lemmy και άλλες μορφές της δεκαετίας των υπερβολών.
Και το 1998, δεκαεπτά χρόνια μετά την πρώτη ταινία, ο κύκλος έκλεισε με το τρίτο μέρος που ασχολείται με τους “gutter punks” της εποχής, εκείνα δηλαδή τα συγκροτήματα που έπαιρναν πάρα πολύ σοβαρά τον αντικομφορμιστικό τους ρόλο προσπαθώντας να εκφράσουν τη no future πλευρά της λαμπερής πόλης με τους άστεγους και όσους δεν έχουν μοίρα στον ήλιο του αμερικάνικου ονείρου.
