Φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου.
Σάββατο απόγευμα στο Χολαργό. Ο Στάμος Μπάμπαρης και ο Γιώργος Νίκας κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ του σπιτιού του πρώτου και αρχίζουν να μου εξιστορούν την ιστορία της μπάντας τους, των Noise Figures.
“Γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, μιας και οι δύο παίζαμε σε άλλες μπάντες. Έτυχε μια μέρα να βρισκόμαστε στο στούντιο του Νίκου Τριανταφύλλου στον Κολωνό και κάναμε κάποιες δοκιμές. Εκεί που τζαμάραμε το αποτέλεσμα βγήκε ωραίο” μου λέει ο Γιώργος την ώρα που ακούμε το άλμπουμ τους που μόλις κυκλοφόρησε -αυτός παίζει στην κιθάρα τις νότες των τραγουδιών.
Οι Noise Figures υπάρχουν από τα μέσα του 2012 και στις αρχές του έτους που διανύουμε μπήκαν στο στούντιο να γράψουν τα τραγούδια για το ντεμπούτο τους. Έκαναν ένα live στο Trova, στο Μοναστηράκι “για να μας δουν οι φίλοι μας”, όπως λέει ο Στάμος. Το live πήγε καλά, κατάλαβαν πως αυτό που κάνουν είχε αντίκρυσμα και οι ίδιοι το ευχαριστήθηκαν με το παραπάνω. Στη συνέχεια έδωσαν το ηχογραφημένο τους υλικό στην Inner Ear (που αλλού;), η εταιρία ενθουσιάστηκε, το άλμπουμ βρίσκεται πλέον στα δισκοπωλεία (όσα έχουν απομείνει, τέλος πάντων).
Το γεγονός ότι είναι μόνο δύο στη μπάντα λειτουργεί απελευθερωτικά. Συνεννοούνται καλύτερα. Έχουν περάσει και οι δύο από μεγαλύτερες μπάντες και ξέρουν. Ο Νίκας αποτελεί ακόμα μέλος των Zebra Tracks, ο Μπάμπαρης ήταν κάποτε στους Flakes, τώρα έχει τους Κeyzer Soze. Ωστόσο με τους Noise Figures κάνουν κάτι που δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν στο παρελθόν.
“Μπαίνουμε στο στούντιο, έχουμε τις ιδέες μας, τις γράφουμε και είναι έτοιμο το τραγούδι. Για παράδειγμα το πρώτο single του άλμπουμ, το “Out of your Mind” γράφτηκε μες στην ηχογράφηση. Βρήκαμε το ρυθμό στην κιθάρα, ο Γιώργος έβαλε τα ντραμς και σε πέντε λεπτά ήταν έτοιμο. Δεν το φιλοσοφούμε πολύ, μπαίνουμε για να παίξουμε, είναι πιο ελεύθερο, πιο αυθεντικό. Οι ενορχηστρώσεις είναι απλές αφού είμαστε μόνο μια κιθάρα και τύμπανα. Ούτε πλήκτρα ούτε μπάσο”.
Δεν περίμεναν με τίποτα τόσο γρήγορα όχι την επιτυχία (οι νέες μπάντες δε μιλάνε με όρους “παραδοσιακής” επιτυχίας) αλλά να έχουν βρει το δρόμο τους. Να βλέπουν πράγματα για τα οποία προσπαθούσαν δύο και τρία και τέσσερα χρόνια στο παρελθόν, να πραγματοποιούνται σε λιγότερο από ένα χρόνο. “Το διασκεδάζουμε περισσότερο αυτή την περίοδο, δεν έχουμε άγχος όπως παλιά” μου λέει ο Γιώργος και συνεχίζει λέγοντας πως το επόμενο τους άλμπουμ, αυτό που θα βγει το 2014, είναι ήδη έτοιμο.
Το καταλαβαίνουν και στα μέχρι τώρα δέκα live που έχουν δώσει. Έπαιξαν support στους Dead Meadow στο six d.o.g.s πριν λίγες μέρες και χάρηκαν που δεν ήξεραν σχεδόν κανέναν από αυτούς που βρίσκονταν στο κοινό. “Είναι λίγο αστείο να παίζεις συνεχώς μπροστά στους φίλους σου. Υπάρχει μια ανακύκλωση του κοινού στην Αθήνα, ο ένας που έχει μπάντα πάει και βλέπει άλλα γκρουπ, οι υπόλοιποι τις άλλες μπάντες και πάει κάπως έτσι, οπότε ήταν ευχάριστο” μου εξηγεί ο Στάμος.
Φιλοδοξίες έχουν αρκετές όσον αφορά τη μουσική αλλά δεν θεωρούν αυτοσκοπό την επιτυχία. Το χαίρονται και αυτό τους φτάνει. Από’ κει και πέρα, όπως έρθουν τα πράγματα. “Παλιά ήθελα να με μάθουν στην Αγγλία, με τους Flakes είχαμε παίξει πολλές φορές εκεί. Ήταν αυτοσκοπός να πετύχουμε εκεί. Τώρα, μεγαλώνοντας, θεωρώ ότι ιδανικό είναι να είσαι μια μπάντα σαν τους dEUS. Δεν έχει σημασία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί σε Αγγλία και Αμερική. Τους ξέρει όλη η Ευρώπη, κάνουν συνέχεια συναυλίες και περιοδείες και δε νομίζω να έχουν παράπονο από τη ζωή τους”, λέει ο Στάμος.
Το σίγουρο είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα θα βρίσκονται στο Plissken του 2014 ενώ κανονίζουν και κάποιες συναυλίες στο εξωτερικό. Εξάλλου σε όποια χώρα και να πας το απλό, “στα-μούτρα-σου” garage το ίδιο ωραία ακούγεται.
