Στα γρήγορα: Τρίτη full length κυκλοφορία για την μπάντα του πάλαι ποτέ μουσικού ιθύνοντα νου των Oasis, ενάμιση μήνα περίπου μετά το solo ντεμπούτο του «αγαπημένου» του αδερφού Liam, As You Were. Την παραγωγή εδώ αναλαμβάνει ο David Holmes ενώ guest εμφανίσεις κάνουν ο Paul Weller παίζοντας organ στο “Holy Mountain” και ο Johnny Marr με την κιθάρα και τη φυσαρμόνικά του στο “If Love Is The Law”.
Την ακούσαμε: Αν με τον μέτριο φετινό του δίσκο ο Liam Gallagher θέλησε να επιβεβαιώσει λίγο παραπάνω την εικόνα που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια, εδώ ο αδερφός του δείχνει να έχει ακόμα περίσσια ενέργεια στα 50 του χρόνια, κινείται και σε λίγο παράπλευρα μουσικά μονοπάτια και επισφραγίζει ότι το μουσικό Α και Ω των Oasis οφειλόταν σε αυτόν. Με το πρώτο single “Holy Mountain” και το “Keep On Reaching” ρίχνει λίγο glam χρυσόσκονη στο χαρακτηριστικό κιθαριστικό wall of sound του, ενώ στο δεύτερο κομμάτι δεν λείπει μία έμμεση πλην σαφής σπόντα στον αδερφό του (“I can play it on an old guitar/ You can sing it like a monkey man / Don’t speak of soul ’cause you’ve got none”). Και από εκεί βουτιά στην ψυχεδέλεια (“Ιt’s a Beautiful World”, “Be Careful What You Wish For”) με ένα track-σφήνα με λίγο Darklands αέρα (“She Taught Me How To Fly”). Στον υπόλοιπο δίσκο που ξεχωρίζει για την προσεγμένη και γεμάτη ηχητικά παραγωγή, ξετυλίγονται μελωδικότερα mid-tempo κομμάτια που θυμίζουν τους Oasis προς το τέλος τους, με σχετικά αδύναμες μελωδίες που δυσχεραίνουν την απογείωση μας στο φεγγάρι που ο Noel αναρωτιέται ποιός έχτισε.
Τρέξε μακριά: Αν είσαι «βαμμένος» team Blur.
Τ’ είπες τώρα; «Το Who Built The Moon? αυτοσυστήνεται ως πιο θορυβώδης και γεμάτος δίσκος από τους προκατόχους του, αλλά τη στιγμή που μπαίνει το “Holy Mountain”, είναι εμφανές ότι ο Gallagher και ο Holmes ασκούν αποφασιστικά μία ρετρό ιδέα του μέλλοντος, μία ιδέα που κοιτάει πίσω στα 90s που κοιτάνε πίσω στα 60s.» –All Music
Να τ’ αφήσω; 78/100 –Metacritic