Στα γρήγορα: 39ο studio album στην Reprise από τον Καναδό τραγουδοποιό ηχογραφημένο στο studio Shanrgi-La στο Μαλιμπού του Rick Rubin, δεύτερη δουλειά με την μπάντα του, Promise Of The Real και δεύτερη κυκλοφορία για το 2017 μετά το Hitchhicker που περιείχε ανέκδοτες παλαιότερες ηχογραφήσεις.
Την ακούσαμε: “I’m Canadian by the way / And I love the USA” λέει στο εναρκτήριο “Already Great” ο Καναδός που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις ΗΠΑ, με την δική του απάντηση στο “Make America Great Again” του «Προέδρου» να είναι “Already great / You’re already great”. Και από εκεί επεκτείνει τον προβληματισμό του μιας και όπως λέει “Lately I been thinking / Bout the changing world” στο πιο ακουστικό κομμάτι του δίσκου “Almost Always”, μαζί με το “Change Of Heart”. Ενός δίσκου στον οποίο κατά τ’ άλλα οι Promise Of The Real προσπαθούν να μοιάσουν στους Crazy Horse, με αξιοπρεπή τρόπο. Μπορεί να μην είναι το “Greatest Show In Earth” για να κλέψουμε έναν στίχο του πολύ δυνατού 8λεπτου latin “Carnival”, αλλά το να κάνεις μία τέτοια δουλειά κουβαλώντας στην πλάτη σου 72 χρόνια ζωής και 39 δισκογραφικές κυκλοφορίες είναι ένα κάποιο επίτευγμα. “So I made my way down this highway / Stopping now to rest and then to eat / Trying not to damage that that’s in my way / Lookin’ for a way to be complete” και κάπως έτσι μας αφήνει “Forever” με μία γλυκιά 10λεπτη επίγευση. Μέχρι την επόμενη φορά.
Τρέξε μακριά: Το Crazy Horse έχει σχέση με τις Τρελές Αγελάδες;
Τ’ είπες τώρα; «[…]“Stand Tall” and “Children of Destiny”. Προσπεράστε τα και ευχαριστείστε με μετά. Ωστόσο, τα υπόλοιπα 8 tracks του Visitor κατατάσσονται στο καλύτερο υλικό που έχει κυκλοφορήσει ο Neil Young από την αρχή της χιλιετίας.» –Consequence of Sound
Να τ’ αφήσω; 59/100 –Metacritic