Οι Cannons είναι το μέλλον της pop. Indie καταβολές, μουσικές αναφορές στην εναλλακτική σκηνή των περασμένων δεκαετιών, μία front woman από αυτές που βγαίνει μια φορά στα χρονικά και σε γοητεύει με τη φωνή της, την ομορφιά και τη σκηνική της παρουσία, και σαγηνευτικά τραγούδια που χάνεσαι στη μελωδία τους από το πρώτο λεπτό. Η αισθητική των video τους είναι αψεγάδιαστη, ενώ τα κομμάτια τους “κολλάνε” σε όποιον ακούσει έστω και λίγα δεύτερα από αυτά.
Καθόλου παράξενο που έγιναν viral όταν το τραγούδι τους Fire For You ακούστηκε στην πετυχημένη σειρά του Netflix “Never Have I Ever” και από τότε το κοινό τους παγκόσμια μεγάλωσε σε σημείο να γεμίζουν στάδια.
Τους πετύχαμε στην περιοδεία τους και τους ρωτήσαμε αν οι φήμες που συνοδεύουν το όνομα τους είναι αληθινές και όλα όσα θέλαμε να μάθουμε για αυτούς.
Ποιο είναι το μουσικό σας background και τι σας ώθησε να ξεκινήσετε να ασχολείστε και εσείς με τη μουσική;
Michelle Joy: Εγώ μεγάλωσα στη Νότια Φλόριντα. Πέρασα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου εκεί, πήγα στο πανεπιστήμιο εκεί και όταν αποφοίτησα, αποφάσισα να εξερευνήσω λίγο περισσότερο τον κόσμο, να πάω σε ένα νέο μέρος. Έτσι αποφάσισα να μετακομίσω στο Los Angeles. Αγαπούσα πάντα τη μουσική, αλλά ασχολούμουν με αυτή κρυφά, μέχρι που έβαλα μια διαφήμιση στο Craigslist ότι θέλω να ξεκινήσω μια μπάντα και έτσι γνώρισα τον Ryan και τον Paul και ξεκινήσαμε να κάνουμε μαζί μουσική. Ήταν τόσο ωραίο να γράφουμε τραγούδια όλοι μαζί που κανείς δεν ήθελε να σταματήσει, οπότε συνεχίσαμε.
Οπότε η ιστορία ότι η μπάντα ξεκίνησε με μία αγγελία στο craigslist είναι αληθινή και όχι κάποιο marketing κόλπο…
Ryan: Χαχαχαχαχα, ναι ισχύει. Νομίζω έχω ακόμα τα πρώτα email που ανταλλάξαμε πριν συναντηθούμε.
MJ: Ναι, συνέβη.
Τι σκέφτεται κάποιος που βάζει αγγελία για μπάντα online σε ένα μέρος σαν το craigslist; Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές πριν καταφύγετε σε αυτή;
MJ: Το ξέρω ότι ακούγεται οριακά τρελό, άλλα όταν ήρθα στο LA δεν ήξερα κανέναν. Είμαι πολύ ντροπαλό άτομο και ακόμα μου φαίνεται παράξενο ότι αυτή είναι η δουλειά μου τώρα. Ότι κάθε βράδυ ανεβαίνω στη σκηνή και έχω διάδραση με τόσους ανθρώπους. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ αυτό για τον εαυτό μου. Ήμουν πάντα το κορίτσι που θα καθόταν στο τελευταίο θρανίο και θα ήθελε να μην το κοιτάει και να μην του μιλάει κανείς. Υπερβολικά ντροπαλή. Δεν είχα φίλους. Αλλά ήθελα να τελειοποιήσω ένα τραγούδι που είχα ξεκινήσει και με έκανε να νιώθω ωραία, οπότε ξεκίνησα να ψάχνω μουσικούς. Και ήμουν τόσο τυχερή που βρήκα τον Ryan και τον Paul.
Εσείς αγόρια πώς και απαντήσετε σε αυτή την αγγελία; Το περάσατε για αστείο; Πιστεύατε ποτέ ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μιας μπάντας;
MJ: Ο Ryan απάντησε στην πραγματικότητα, οπότε πρέπει να μας πει αυτός.
Ryan: Νιώθω ότι τότε ήταν μια εποχή που ήταν φυσιολογικό να ψάχνεις για μέλη για την μπάντα σου στο craigslist. Ίσως όταν το κάναμε εμείς να ήταν οριακά στο τέλος της εποχής.
MJ: Εκείνη την εποχή μπορούσες να το κάνεις, τώρα νομίζω ότι κάποιος δεν θα συναντούσε τόσο εύκολα έναν άγνωστο άνθρωπο.
Πώς ήταν η πρώτη συνάντηση που κάνατε; Βρεθήκατε κατευθείαν για να ηχογραφήσετε ή ήταν σε δημόσιο χώρο με το νούμερο της αστυνομίας στο speed dial;
MJ: Χαχαχαχα. Ήταν παραδόξως φυσιολογικό. Συνάντησα τον Ryan για πρώτη φορά σε ένα καφέ και ένιωσα σαν να είμαστε φίλοι καιρό. Μου φάνηκε κανονικό, καθόλου παράξενο.
Ακούγατε τα ίδια τραγούδια πριν κάνετε τη μπάντα; Έχετε τις ίδιες μουσικές αναφορές;
Ryan: Αυτό μας ένωσε στην πραγματικότητα. Μοιράστηκε τη μουσική μιας μπάντας που άκουγα πολύ εκείνη την εποχή και κατα τη γνώμη μου είναι αρκετά σκοτεινοί και το γεγονός ότι πόσταρε τη μουσική τους ήταν κάπως καρμικό. Σκέφτηκα ότι αυτό είναι το ξεκίνημα κάτι σημαντικού.
Ποιος ήταν ο καλλιτέχνης;
Ryan: Οι TR/ST. Αφού ήταν στις αναφορές της Michelle Joy και την εποχή εκείνη τους άκουγα τόσο, ένιωθα ότι υπήρχε λόγος να βρεθούμε. Αλλά γενικά ακούμε τα ίδια πράγματα.
MJ: Θέλω να πω ότι το γούστο μας στη μουσική είναι εξαιρετικό. (γέλια)
Πόσο σημαντικό είναι για τη μπάντα σας να έχει front woman; Είναι πολιτική επιλογή ή απλά συνέβη; Θα λειτουργούσαν ποτέ οι Cannons με άντρα σαν lead τραγουδιστή;
Ryan: Το σκεφτόμουν αυτό τις προάλλες. Είναι παράξενο γιατί όταν μεγάλωνα, είχα κυρίως γυναικεία πρότυπα. Είχα μερικούς άντρες καθηγητές και τον μπαμπά μου, που όμως δούλευε όλη μέρα, με αποτέλεσμα να τον βλέπω μόνο όταν ερχόταν σπίτι το βράδυ. Τότε περνάγαμε χρόνο μαζί και είχα την πατρική φιγούρα στη ζωή μου, αλλά νιώθω ότι οι γυναίκες γενικά έχουν τόσο ωραία αύρα. Ειδικά η Michelle Joy που είναι γλύκα και τόσο εύκολο και ευχάριστο να δουλεύεις μαζί της. Μου αρέσει το τεράστιο εύρος στις φωνητικές δυνατότητες των γυναικών. Δεν υπάρχει βέβαια κάτι λάθος στο να δουλεύεις με άντρες τραγουδιστές.
Paul: Μεγάλωσα ακούγοντας παλιά τραγούδι από μπάντες όπως οι Supremes και πολλές άλλες ερμηνεύτριες της Motown, μουσικές που τις τραγουδούσαν κυρίως γυναίκες. Πάντα αγαπούσα τα γυναικεία φωνητικά στις μπάντες. Νιώθω ότι στο alternative genre που μας κατατάσσουν δεν υπάρχουν πολλές front women οπότε χαίρομαι πολύ που συνεργάζομαι με μία.
Πριν ακουστεί το τραγούδι σας στη σειρά ‘’Never Have I Ever” και γίνετε πολύ γνωστοί, υπήρχαν στιγμές που σκεφτήκατε να αλλάξετε τον ήχο σας ή να σταματήσετε τη μουσική; Ή νιώθατε πάντα ότι η μουσική που γράφετε θα γινόταν διάσημη;
Ryan: Κάπως το πίστευα και το πιστεύαμε. Πάντα ένιωθα ότι είχαμε κάτι πολύ ξεχωριστό και ότι αν μας άκουγαν αρκετοί άνθρωποι θα τους άρεσε ο ήχος μας. Είναι αποτέλεσμα αγάπης τα τραγούδια μας, οπότε ακόμα και αν το ‘’Never Have I Ever” δεν μας είχε συστήσει σε ευρύ κοινό θα συνεχίζαμε να παίζουμε αυτή τη μουσική.
Κάνατε άλλες δουλειές πριν γίνετε full time μουσικοί;
Paul: Εγώ δούλευα σε φαρμακείο.
MJ: Εγώ ξύπναγα στις 5 το πρωί για να πάω στη δουλειά και μετά τη δουλειά πάντα θα συναντιόμουν με τον Ryan για να γράψουμε μουσική.
Paul: Και μετά ήταν εξουθενωμένη όλη την ώρα.
Ryan: Εγώ έκοβα μαλλιά για μία δεκαετία. Το έκανε ο μπαμπάς μου και κάπως τον ακολούθησα. Δεν ήθελα πραγματικά να το κάνω, αλλά στα πρώτα μετεφηβικά μου χρόνια δεν έκανα κάτι άλλο, οπότε είπα στον μπαμπά μου να με γράψει σε μία σχολή αισθητικής και έκανα αυτό.
MJ: Εγώ έχω κάνει πολλές διαφορετικές δουλειές. Δεν μπορώ καν να τις θυμηθώ όλες. Πριν τους Cannons δούλευα σαν συμπεριφορική ψυχοθεραπεύτρια με ανθρώπους που είναι στο φάσμα του αυτισμού και αγαπούσα τη δουλειά μου. Και μετά δούλευα σαν μάνατζερ για φωτογράφους και στιλίστες εσωτερικών χώρων. Ήταν ωραία δουλειά, αλλά τίποτα δεν είναι καλύτερο από το να είσαι στους Cannons.
Ποια είναι η διαδικασία όταν γράφετε ένα album; Σκέφτεστε τι θέλει το κοινό σας;
Ryan: Δεν λειτουργούμε σαν δορυφόροι του τι θέλει το κοινό. Τώρα που έχουμε κάνει τόσες περιοδείες, μας ενδιαφέρει πολύ να βλέπουμε ποια τραγούδια ακούγονται καλύτερα σε μεγάλους χώρους και σε ποια τραγούδια μπορεί ο κόσμος να κουνηθεί περισσότερο σε αυτούς τους μεγάλους χώρους. Δεν είναι ότι γράφουμε χορευτική μουσική, αλλά έχω πάντα περιέργεια όταν συνθέτω μουσική. Θα αρχίσω με ένα ριφάκι ή μια μελωδία και θα δω που πάει από εκεί.
Συνεισφέρετε όλοι στη μουσική;
Paul: Κάνουμε όλοι λίγο από όλα.
Πώς έχετε αλλάξει το προσωπικό σας γούστο στη μουσική στο πέρασμα του χρόνου;
Ryan: Νομίζω ότι το γούστο μου στη μουσική ήταν καλύτερο στο δημοτικό και στο γυμνάσιο παρά στο λύκειο. Στο λύκειο άκουγα pop punk γλυκερά κάπως πράγματα που δεν αντέχω να ακούω πλέον. Και όλα αυτά που προσπαθούσαν να μου “επιβάλλουν” οι γονείς μου μεγαλώνοντας και τα σιχαινόμουν μικρός, άρχισαν να μου αρέσουν όταν ξεκίνησα να πίνω μπάφους. Τότε υπήρξε μια αλλαγή στη άποψη μου για αυτή τη μουσική και σκέφτηκα ότι πρόκειται για πολύ καλογραμμένα τραγούδια και όχι για μουσική για γέρους. Αυτό με άλλαξε.
MJ: Η μουσική που ακούω τώρα είναι η μουσική που άκουγαν οι γονείς μου και δεν θεωρούσα ότι είναι cool μεγαλώνοντας. Τώρα αγαπώ τον νοσταλγικό αυτό ήχο και τον σέβομαι πολύ. Χαίρομαι όμως και για τη μουσική που άκουγα στο λύκειο. Δούλευα στο ραδιοφωνικό σταθμό του σχολείου τότε. Τον τρέχαμε οι μαθητές και ήταν το αγαπημένο μου project και προσπαθούσα να περνάω όλη την μέρα εκεί ανάμεσα στα cd και τις μουσικές. Στο δημοτικό μου άρεσε η Alanis Morissette, η Jewel, οι No Doubt, πολλές γυναίκες που τραγουδούσαν στο alternative είδος.
Νιώθετε ότι είστε ακόμα indie μπάντα όπως ξεκινήσατε; Φοβάστε ότι η επιτυχία μπορεί να επηρεάσει το DNA της μπάντας;
Ryan: Δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που γράφουμε.
MJ: Μας αρέσει να εξερευνούμε μέσα από τον ήχο μας. Δεν μας αρέσει να κάνουμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Αυτό κάναμε και στο Fever Dream που εξερευνήσαμε τόσες διαφορετικές “γεύσεις” που δεν είχα εικόνα πώς θα βγει τελικά ο δίσκος αυτός. Τα τραγούδια που γράψαμε δέκα χρόνια πριν που ξεκινήσαμε έχουν ακόμα την ατυτότητά μας, αλλά συνεχώς εξελισσόμαστε. Δεν ξέρω πώς θα είμαστε σε πέντε ή δέκα χρόνια, αλλά έχω ανυπομονησία να μάθω.
Ryan: Γενικά δεν πιεζόμαστε να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο. Αν αλλάξει ο ήχος μας θα είναι επειδή εμείς θέλαμε να πάμε σε αυτή την κατεύθυνση.
Πιέζουν οι δισκογραφικές τους νέους καλλιτέχνες να βγάλουν τη νέα επιτυχία; Ποια είναι η δική σας εμπειρία;
MJ: Εμείς σταθήκαμε τυχεροί, πιστεύω. Η Columbia είναι η πρώτη δισκογραφική που έχουμε, αλλά ήμασταν πολύ τυχεροί (και σχολαστικοί) γιατί είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε με πολύ διαφορετικές προτάσεις και επιλέξαμε την καλύτερη. Κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να δημιουργούμε ό,τι θέλουμε χωρίς αν μας πιέζει κάποιος. Κανείς δεν μας λέει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι. Εξερευνούμε τον ήχο μας και η εταιρία μας στηρίζει πολύ και πάντα μας ρωτάει πώς μπορεί να βοηθήσει.
Ryan: Δεν ξέρω για άλλες εταιρίες, αλλά η Columbia είναι φανταστική. Αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, μας δίνουν το budget που χρειαζόμαστε.
MJ: Για studio ηχογράφησης και τεχνικούς και ό,τι άλλο χρειάζεται η παραγωγή ενός δίσκου και τα οποία μάθαμε εμείς με το πέρασμα του χρόνου.
Έχετε την ιδανική συνεργασία στο μυαλό σας; Έναν καλλιτέχνη που θα θέλατε να κάνετε μαζί μουσική;
Όλοι μαζί: Τους Depeche Mode!
Πώς είναι να φτιάχνετε μουσική σε μία τόσο πολωμένη κοινωνία όσο είναι η Αμερική τα τελευταία χρόνια; Έχει επηρεαστεί η μουσική σας;
MJ: Είμαι έντονα πολιτικοποιημένη και έχω πολύ πάγιες απόψεις για κοινωνικά ζητήματα. Πηγαίνω σε πορείες και διαμαρτυρίες και το θεωρώ πολύ σημαντικό για μένα αυτό, γιατί προέρχομαι από μία συντηρητική πολιτεία, όπως η Φλόριντα. Είμαι διφυλετική, μισή λευκή, μισή Αφροαμερικανίδα. Μεγαλώνοντας ένιωθα ότι δεν ταιριάζω πουθενά. Η μπάντα έγινε ένα “σπίτι” για μένα και νιώθω ότι εδώ ταιριάζω. Και η μουσική μας είναι ένα safe space μεταξύ μας και αυτό επιθυμούμε να είναι και για τους fans μας. Θέλουμε να είναι ένα safe space και ένας χώρος που διαφεύγουν, που ζουν ένα escapism.
Άρα δημιουργείτε το νέο disco κίνημα.
MJ: Κάθε μέρα ξυπνάμε στο άκουσμα τόσων αρνητικών ειδήσεων και θέλουμε η μουσική μας να τους μεταφέρει σε ένα ωραίο μέρος και να συνδέονται με άλλους ανθρώπους μέσω αυτής. Ο στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα σύμπαν που υποδέχεται όλους τους ανθρώπους.
Τα τραγούδια σας είναι σαγηνευτικά και η αισθητική σας στα video είναι αψεγάδιαστη. Πάνω στη σκηνή έχετε πιο rock attitude;
MJ: Εξελισσόμαστε. Δεν κάνω ακόμα stage diving. Αλλά τα δίνω όλα και το σώμα μου πονάει μετά από κάθε live.
Ryan: Υπάρχει πολλή ενέργεια στα live μας που ίσως στους δίσκους δεν μεταφράζεται σε όλα τα τραγούδια μας, αλλά εγώ προσωπικά αγαπώ τις μπάντες που στα live τους ακούγονται όπως τους δίσκους τους. Βέβαια πάντα δοκιμάζουμε στα live και πράγματα. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συμβαίνει ακριβώς, αλλά νιώθω ότι η μουσική μας σε δυνατή ένταση κάνει τους ανθρώπους να τραγουδούν, ενώ όταν την ακούν στο σπίτι τους να χαλαρώνουν. Έχει διαφορετική αίσθηση σε διαφορετικές εντάσεις.
Θέλω να μου περιγράψετε την πιο άβολη συνάντηση που είχατε με θαυμαστή.
Ryan: Νομίζω ότι δεν είναι ποτέ άβολο όταν συναντάς κάποιον που το αρέσει πολύ η μουσική σου.
MJ: Εγώ έμαθα το 2019 ότι ο Harry Styles είναι fan των Cannons και τον συνάντησα και είναι τόσο καλός. Μου φάνηκε τρελό ότι είναι φαν της μουσικής μας. Όταν συναντηθήκαμε εκείνος ήταν χαλαρός, αλλά νομίζω ότι εγώ ήμουν πολύ αμήχανη, γιατί είναι τόσο πετυχημένος. Είχα άγχος και έτρεμα και με ρώτησε αν κρύωνα. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία. Μας κάλεσε και στο live του και πήγαμε. Είναι φανταστικός πάνω στη σκηνή.
Ηχογραφείτε νέο δίσκο;
Ryan: Ναι, έχουμε 20 demos και μερικά έτοιμα τραγούδια και είναι πολύ καλά.
Τι ακούτε τώρα που ηχογραφείτε;
MJ: Εγώ διάβασα πρόσφατα το βιβλίο για τη ζωή της Tina Turner και με ενέπνευσε. Ακούω και τα τραγούδια της.
Θέλω να μου πείτε ένα μήνυμα για το κοινό σας στην Ελλάδα.
MJ: Ελπίζουμε να σας γνωρίσουμε και από κοντά, αν γίνεται ακόμα και τον επόμενο χρόνο και σας ευχαριστούμε για την αγάπη και τη υποστήριξή σας.