Vignette grunge vintage background. Rustic design element texture.
Πίσω στο 2017, ο ερχομός των καταιγιστικών Parkway Drive στην Αθήνα και το Piraeus Academy, ήταν για μένα το πρώτο κλικ. Αν και fan του alt rock και indie ήχου, το metalcore συγκρότημα από το Byron Bay της Αυστραλίας – που μετράει δύο δεκαετίες ενεργούς πορείας – τράβηξε την προσοχή μου. Οι μελωδικές γραμμές στα κομμάτια τους, η εκκωφαντική φωνή του frontman Winston McCall, η εκρηκτική παρουσία τους στο stage, τα εντυπωσιακά σκηνικά και η θερμή επαφή τους με το κοινό, με έκαναν να συνεχίσω να τους παρακολουθώ μέχρι σήμερα.
Πέντε περίπου χρόνια μετά τη βραδιά στην οποία ακόμη ανατρέχουμε με ενθουσιασμό, το Release Athens 2023 θα υποδεχτεί τους Parkway Drive στην Πλατεία Νερού, την Τρίτη 27 Ιουνίου. Μια από τις κορυφαίες μπάντες του σύγχρονου metal, που το ερχόμενο καλοκαίρι θα φιγουράρει στη θέση των headliners στα δημοφιλέστερα φεστιβάλ της Ευρώπης, θα βρεθεί στη χώρα μας δίνοντας το μεγαλύτερο show που μας έχει χαρίσει ποτέ.
Προτού αυτό συμβεί, συγκεντρώσαμε τις πιο σημαντικές συναυλιακές στιγμές τους και επιβεβαιώνουμε πως δεν χρειάζεται να είσαι “metalhead” για να δεις τους Parkway Drive στην Πλατεία Νερού – και ίσως να καταλήξεις να ξετρελαθείς μαζί τους.
Οι Parkway Drive ξεκίνησαν να τζαμάρουν στα τέλη του 2002 και επτά εβδομάδες αργότερα, στις αρχές του 2003, αποφάσισαν να δώσουν το πρώτο τους show, έχοντας γράψει μόλις πέντε τραγούδια. Διοργάνωσαν λοιπόν μια αυτοσχέδια συναυλία στο Byron Bay Youth Activity Centre στην Αυστραλία, που ήταν ο μόνος διαθέσιμος χώρος για live στην πόλη εκείνη την εποχή. Στο pick του αυστραλιανού καλοκαιριού, το συγκρότημα έπαιξε σε ένα μέρος που έμοιαζε με γκαράζ, με μηδενικό κλιματισμό κάτω από μια τσίγκινη οροφή πυρακτωμένη από τον δυνατό ήλιο. Stage φυσικά δεν υπήρχε και η ζέστη ήταν τόσο αφόρητη που γλιστρούσαν στο πάτωμα μέσα στις λιμνούλες από τον ιδρώτα τους. Αν και στο live βρίσκονταν σχεδόν μόνο οι φίλοι τους, δημιουργήθηκε μια εκρηκτική ατμόσφαιρα – που ήταν εξαρχής και ο σκοπός των Parkway Drive.
Το 2006 ήταν η πρώτη φορά που το συγκρότημα θα έπαιζε στην Ευρώπη. Έχοντας τη λαχτάρα να γυρίσουν τον κόσμο εκείνο το διάστημα, αποφάσισαν να κλείσουν εισιτήρια χωρίς επιστροφή και έτσι κατέληξαν να μένουν μακριά από τον τόπο τους για πέντε μήνες. Ο τότε μπασίστας τους, Shaun Cash, είχε μόλις κάνει παιδί, αλλά είπε ότι ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες θα τους ακολουθήσει. Μετά από τρεις εβδομάδες όμως αναθεώρησε και αποφάσισε να αποχωρήσει – και το γκρουπ βρέθηκε στην άλλη άκρη του κόσμου χωρίς μπασίστα. Ήταν μια αρκετά δύσκολη περίοδος για εκείνους, καθώς από έναν χώρο χωρητικότητας 1.200 ατόμων στο Σίδνεϊ, κατέληξαν στο Ηνωμένο Βασίλειο που δεν τους ήξερε σχεδόν κανείς. Ο καλός τους φίλος, Jia O’Connor, τους είπε πως θέλει να μπει στη μπάντα χωρίς όμως να ξέρει να παίζει μπάσο. Επί δύο εβδομάδες δεν σταμάτησε να εξασκείται ώσπου κατάφερε να μάθει να παίζει τα κομμάτια. Σειρά είχε το πρώτο show τους στο Παρίσι. Μπορεί τα τραγούδια να μην αποδόθηκαν στην καλύτερη live εκδοχή τους, όμως ο Jia O’Connor έβαλε τα δυνατά του και ήταν πρόθυμος να ταξιδέψει μαζί με τους Parkway Drive σε όλο τον κόσμο, και να μάθει ένα εντελώς νέο όργανο. Από τότε έμειναν αχώριστοι.
Το ντεμπούτο άλμπουμ τους ‘Killing With A Smile’ είχε καταφέρει να αναδειχθεί στη μεγαλύτερη αυστραλιανή επιτυχία της metal ιστορίας, εξασφαλίζοντάς τους αρκετές θέσεις στα διεθνή μέσα και συναυλίες πολλών εκατοντάδων ατόμων. Με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους, Horizons, οι Parkway Drive αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα live στο Arena Brisbane, χωρητικότητας περίπου 1.000 ατόμων, όπου μερικά χρόνια νωρίτερα είχαν δει ζωντανά τους αγαπημένους τους Hatebreed and Soulfly σε ένα κορυφαίο show. Η συναυλία βγήκε sold-out μερικά λεπτά μετά την ανακοίνωσή της, κι έτσι αποφάσισαν να βάλουν ένα ακόμη date. Το πρώτο βράδυ όμως επικράτησε το απόλυτο χάος, σε σημείο που η αστυνομία διέκοψε το show και έδιωξε τους πάντες από το χώρο, άρχισε να συλλαμβάνει ανθρώπους, έστειλε σκύλους και ένοπλες δυνάμεις στους δρόμους για να διαλύσει με κάθε τρόπο το συγκεντρωμένο πλήθος, μόνο και μόνο επειδή η εμφάνιση των Parkway Drive ήταν τόσο καταιγιστική.
Η μπάντα βρέθηκε να φιγουράρει στα δελτία ειδήσεων και στα εξώφυλλα των εφημερίδων, που έφεραν τίτλους όπως: “Heavy metal riot”, “Carnage in Brisbane”. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο αρχηγός της αστυνομίας του Κουίνσλαντ τους ζήτησε να συναντηθούν, λέγοντάς τους πως δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο στην πόλη και χαρακτηρίζοντας το live ως «κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια»!
Στην περιοδεία του γκρουπ το 2008, η δική τους στιγμή να γίνουν headliners ενός μεγάλου φεστιβάλ στη χώρα τους, είχε φτάσει. Μαζί με ξακουστά συγκροτήματα στο line up του Sweat Fest στο Riverstage Brisbane, όπως οι Confession, Acacia Strain, A Day To Remember και Suicide Silence, οι Parkway Drive βίωναν μία από τις καλύτερες στιγμές της έως τότε πορείας τους. Το live των A Day To Remember που είχε προηγηθεί καλλιέργησε ένα θερμό έδαφος, και οι Suicide Silence που τους διαδέχτηκαν στο stage σκόρπισαν ένα όμορφο χάος, το οποίο κορυφώθηκε στο κομμάτι “No Time To Bleed”. Μέσα στη συναρπαστική αυτή ατμόσφαιρα και σύνθεση του line up, οι Parkway Drive ανέβηκαν στη σκηνή με όλη τους την ορμή, παίζοντας στο Riverstage για πρώτη φορά μπροστά σε 10.000 περίπου άτομα που είχαν συγκεντρωθεί σε έναν μεγάλο λόφο. Οι μπάντες που είχαν προηγηθεί μαζεύτηκαν στην άκρη της σκηνής και τους χάζευαν εντυπωσιασμένες από τη χειμαρρώδη ενέργειά τους.
Η πρώτη απόπειρα του γκρουπ να πρωταγωνιστήσει σε κεντρική σκηνή σε ένα μεγάλο φεστιβάλ της Μ. Βρετανίας, έγινε στο Sonisphere. Το κοινό που περίμενε να τους δει ήταν αρκετά μεγάλο, τη στιγμή που στη σκηνή στήνονταν μερικά γιγάντια φουσκωτά κύματα για το show τους. Παρά το γεγονός ότι ο κιθαρίστας, Luke Kilpatrick, ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι καθώς είχε σπάσει το πόδι του λίγο πριν την περιοδεία τους, η ενέργειά τους ήταν αμείωτη. Ο Winston McCall (φωνή) έκανε skateboard στη σκηνή, ανάμεσα στα «κύματα», ξεσηκώνοντας τον κόσμο που ταρακουνιόταν μαζί τους. Η στιγμή που οι Parkway Drive ξεκίνησαν να παίζουν το “Deliver Me” ήταν ιδιαίτερα ξεσηκωτική. Για αρκετούς από τους θεατές, η εμπειρία των Parkway Drive ήταν αρκετά πρωτόγνωρη και συναρπαστική.
Εκείνη τη χρονιά το γκρουπ είχε αποφασίσει να παίξει σε όσο περισσότερα μέρη μπορούσε μέσα σε ένα χρόνο. Είχαν βρεθεί σε Κίνα, Φιλιππίνες, Ιαπωνία, Ευρώπη και Αμερική – σχεδόν σε κάθε γωνιά της γης. Διένυαν τα μισά της περιοδείας τους στη Νοτιοανατολική Ασία, όταν έλαβαν ένα email που έλεγε: «Ελάτε να παίξετε στην Καλκούτα». Οι Parkway Drive θυμούνται κατά την άφιξή τους να τους κοιτάζουν όλοι επίμονα.
Φτάνοντας στο μέρος όπου θα γινόταν το live, η οροφή του αυτοσχέδιου stage ήταν συγκρατημένη από σκαλωσιές από μπαμπού, δεμένες μεταξύ τους με σχοινί, ενώ μπροστά από τη σκηνή υπήρχε ένα κενό τριών μέτρων γεμάτο λάσπη. Στην ασφάλεια υπήρχαν 10 άτομα που στέκονταν μπροστά από το stage, για να εμποδίσουν το πλήθος να πέσει στον λάκκο. Στο τέλος του live, ο κόσμος ανέβηκε μαζί με το συγκρότημα πάνω στη σκηνή, δίνοντας όλη του την ενέργεια, και στη συνέχεια τα μέλη του γκρουπ μίλησαν με θαυμαστές, μεταξύ των οποίων ένας τους είπε: «Κάθισα πάνω σε ένα τρένο για δύο μέρες για να έρθω σε αυτή τη συναυλία». Αν και δεν πληρώθηκαν ποτέ γι’ αυτό το show, είχαν κάθε λόγο να το θυμούνται ως ένα από τα πιο ανεξίτηλα της καριέρας τους.
Λίγο πριν ξεσπάσει η πανδημία του covid-19, το συγκρότημα ήθελε να εδραιώσει τη θέση του στο Wacken στη Γερμανία, ένα από τα πιο ιστορικά φεστιβάλ της metal σκηνής – κάτι σαν το Έβερεστ για τους καλλιτέχνες. Το 2019 βέβαια, ήταν η τρίτη φορά που βρέθηκαν στη σκηνή του φεστιβάλ, σε έναν από τους πιο φιλόξενους χώρους για τη metal κοινότητα, όπως έχουν δηλώσει και οι ίδιοι. Μέχρι να παίξουν στο stage, παρακολουθούσαν κάθε χρόνο τους «τιτάνες» που πρωταγωνιστούσαν σε αυτό, όπως τους Judas Priest, τους Iron Maiden, τους Rammstein και πολλές ακόμη από τις μεγαλύτερες μπάντες του είδους. Αν και το 2019 δεν ήταν η πρώτη φορά που κατακτούσαν το κοινό του Wacken, ήταν όμως η πρώτη φορά που το έκαναν ως headliners. Μέχρι σήμερα οι Parkway Drive συνεχίζουν να λένε για το headline show τους στο φεστιβάλ, πως ήταν η καλύτερη συναυλία που έδωσαν ποτέ, στην οποία όλα κύλησαν ομαλά.
Η επιστροφή τους το 2022 στα μεγαλύτερα venues και φεστιβάλ του κόσμου, τους βρίσκει να προσφέρουν στο κοινό ένα show που όμοιό του δεν έχουμε ξαναδεί. Οι σκηνές στις οποίες περικλείονται από φλόγες, σε συνδυασμό με την αστείρευτη ενέργειά τους, τους αναδεικνύουν και την τρέχουσα χρονιά σε ένα από τα must-see συγκροτήματα του καλοκαιριού.
Ραντεβού στην Πλατεία Νερού λοιπόν.