Pop, rock, indie, electronic, metal, metalcore – ο μπουφές έχει απ’ όλα. Το φθινόπωρο έχει προχωρήσει για τα καλά και οι δισκογραφικές κυκλοφορίες που καταφέρνουν να μείνουν για λεπτά, ώρες και μέρες στ’ αυτιά μας, πληθαίνουν.
Μπορεί τα βλέμματα να είναι στραμμένα στους Arctic Monkeys που έχουν διχάσει τους fans τους με το νέο άλμπουμ τους, The Car, όμως υπάρχουν αρκετά ακόμη γκρουπ και αρκετοί καλλιτέχνες που έχουν κάτι να μας πουν με τις νέες δουλειές τους. Συγκεντρώσαμε τα άλμπουμ που αξίζει να πρωταγωνιστήσουν στα headphones σου και η κρίση είναι δική σου.
Το 10o studio album της κάποτε απόλυτης star της εφηβείας μας, ισοδυναμεί με την καλλιτεχνική ωρίμανση της Taylor Swift, που πλέον δεν διστάζει να ξεφύγει από τα μονοπάτια των pop anthems και να εμπλουτίσει τον ήχο της με μπόλικες προσωπικές καταθέσεις, απαλές pop μελωδίες, αξιοσημείωτα synths – και μια συνεργασία με τη Lana Del Rey. Ομολογώ πως δεν περίμενα ότι θα υπάρχει δίσκος της Swift που θα με πείσει να τον ακούσω, μα να που έγινε.
Pop-punk ήχοι και power μπαλάντες, συνθέτουν τον ήχο του δεύτερου full length άλμπουμ της εντυπωσιακής Rina Sawayama, που μοιάζει αρκετά φιλόδοξο καθώς στρέφεται σε βιώματα της εφηβείας της. Το R&B στοιχείο του ντεμπούτου της που προσέλκυσε τους fans της δεν κάνει αισθητή την παρουσία του και η Rina μας καθιστά ξεκάθαρο πως θέλει να πειραματιστεί και να δοκιμάσει νέες ηχητικές κατευθύνσεις. Το ακούμε δυνατά.
Καμιά φορά η μουσική, πέρα από αξιομνημόνευτες μελωδίες, αξίζει να προσφέρει και έντονο διχασμό. Το πολυαναμενόμενο έβδομο άλμπουμ του κορυφαίου indie-rock group, πετυχαίνει κυρίως το δεύτερο και το «+1» στον τίτλο του άρθρου, αναφέρεται σε αυτό. Αν και υπάρχουν φανατικοί fans που θα λατρέψουν κάθε νέα τους απόπειρα, και στην προκειμένη, την jazzy διάθεσή τους, είμαστε κι εμείς που βαρεθήκαμε από τα πρώτα λεπτά της ακρόασης (με εξαίρεση το εξαιρετικό Body Paints, άντε και το There’d Better Be A Mirrorball), σκεπτόμενοι πως οι κάποτε σαρωτικοί Monkeys έχουν πλέον στραφεί σε μία στυλιζαρισμένη εικόνα και σε ακόμη πιο στυλιζαρισμένους, γλυκανάλατους ήχους.
Στα «δικά μας» παιδιά τώρα. Το αγαπημένο εγχώριο punk-rock group, επέστρεψε δισκογραφικά με τον τέταρτο δίσκο του, βαδίζοντας στα μονοπάτια που έχουμε αγαπήσει: Μας παίρνουν από το χέρι και από τα μούτρα και μας ταξιδεύουν σε έναν κόσμο πάνω από τη γη, έναν κόσμο κάπου αλλού. Με 10 τραγούδια και την ιστορία τους, που αποτυπώνει σχεδιαστικά ο Αυστραλός Montero, μας μεταφέρουν στα όνειρα και τους εφιάλτες της σύγχρονης ζωής, με συνοδοιπόρο πάντα τον ελληνόφωνο στίχο με τον οποίο τους έχουμε ταυτίσει.
Για τους λάτρεις του σκληρού ήχου, αυτή είναι μία πραγματικά καλή κυκλοφορία. Οι κορυφαίοι στο είδος τους, Slipknot, μας χάρισαν το έβδομο άλμπουμ τους, The End, So Far, το οποίο είναι τόσο ασυμβίβαστο όσο αρμόζει στην 27ετή πορεία τους. Η έναρξή του είναι smooth, ανοίγοντας τον δρόμο για το χάος που θα ακολουθήσει. Ο Taylor ξεδιπλώνει τη συνθετική του ωριμότητα και γράφει στίχους για την κατάθλιψη, που πλαισιώνονται από τον θεαματικό, ογκώδη ήχο των drums του νέου ντράμερ του γκρουπ, Jay Weinberg.
Φρέσκοι και πολλά υποσχόμενοι, οι punk/alternative rockers Witch Fever από το Λονδίνο, μας συστήνουν το ντεμπούτο τους που ήρθε με διάθεση να σαρώσει. 13 κομμάτια σε αγριεμένους doom punk ρυθμούς, βάζουν την υπογραφή τους στην underground σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου, που φαίνεται πως απέκτησε ένα ακόμη ζωηρό και αρκετά υποσχόμενο όνομα.
Από τα πρώτα δείγματα δουλειάς τους, οι Dry Cleaning ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν. Ύστερα από το εξαιρετικό περσινό ντεμπούτο τους, New Long Leg, που προσέλκυσε το ενδιαφέρον μας με τον αφηγηματικό χαρακτήρα των φωνητικών της frontwoman, Florence Shaw, επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους που μας προσφέρει υπνωτικά ηχητικά τοπία με funk πινελιές. Αρκετά πιο μελωδικό και δυναμικό από τον πρώτο τους δίσκο, το Stumpwork αποδεικνύει πως οι Βρετανοί alt-rockers έχουν να μας δώσουν ακόμη πολλά.
Το ντεμπούτο άλμπουμ του Iam Nothe, γνωστού και ως Σπυρέα Σιντ, αποδείχθηκε μία από τις πιο μεγαλύτερες δισκογραφικές εκπλήξεις της χρονιάς. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από μια διεθνή αντίληψη στον ήχο, αλλά με μια ξεχωριστή αίσθηση εντοπιότητας, και διαθέτει μια ποικιλία διαθέσεων που ρέουν μέσα από τα 8 του τραγούδια, στα οποία συνδυάζονται το αστικό folk, η εξωστρεφής americana και τα επαναλαμβανόμενα ψυχεδελικά μοτίβα της Ανατολικής Μεσογείου, με την δυναμική και soulful ερμηνεία του Iam Nothe.
Μπορεί στην ολότητά του να επαναλαμβάνεται αρκετά, όμως το νέο άλμπουμ του βρετανικού metalcore γρκουπ δεν παραλείπει να μας προσφέρει αρκετές εκρηκτικές και μελωδικές δημιουργίες, βασισμένες στην επιτυχημένη κατεύθυνση που τους έχουμε συνηθίσει. Αν και η παραγωγή των κομματιών είναι αρκετά γυαλισμένη, δεν στερούνται δυναμικότητας και ακούγονται ιδανικά σε έναν φθινοπωρινό περίπατο.
Μετά από εννέα χρόνια δισκογραφικής απουσίας, το iconic indie-rock γκρουπ των ΗΠΑ που σημάδεψε τα 00s, επέστρεψε με το νέο άλμπουμ του, Cool It Down. Αν και οι περισσότεροι περιμέναμε πως ύστερα από τόσα χρόνια ενεργούς πορείας και signature επιτυχιών, η έμπνευση θα είχε στερεύσει, οι Yeah Yeah Yeahs μας διαψέυδουν και μας χαρίζουν 8 ατμοσφαιρικά κομμάτια με electronic στοιχεία, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η συνεργασία τους με τον Perfume Genius στο opening track “Spitting Off the Edge of the World”.