Καινούριο φεστιβάλ στην πόλη, το En Lefko Film Festival, ξετυλίγεται σιγά σιγά όσο πλησιάζουμε στις 26/4 που θα κόψει την παρθενική του κορδέλα. Ανάμεσα στις υπόλοιπες ενότητες, σε πολυαναμενόμενες πρεμιέρες κι επετειακές προβολές classics, υπάρχει και μια ενότητα που πάντα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον. Ο λόγος για τις μουσικές ταινίες, τα ντοκιμαντέρ που διηγούνται πώς χτίστηκαν ή καταστράφηκαν τοπικές «σκηνές» (θα πάμε από την Αθήνα στην Σκανδιναβία κι από την Αίγυπτο στο Μπρούκλυν) ή φωτίζουν την προσωπικότητα και το έργο θρυλικών μορφών που έζησαν στο πλευρό των σταρ κλέβοντας λίγη από τη λάμψη τους.
Πρώτα στην Popaganda, το πλήρες πρόγραμμα με όσα χρειάζεται να ξέρετε για να «ακούσετε» την μεγάλη οθόνη…
To Death by Audio ήταν το venue που στέγασε την underground σκηνή του Μπρούκλυν, κάνοντάς το παγκόσμια εναλλακτική πρωτεύουσα για τη δεκαετία από το 2005 κι έπειτα, βγάζοντας μπάντες που ξεπέρασαν τα τοπικά όρια και «κατέκτησαν τον κόσμο» όπως οι Future Islands, A Place to Bury Strangers, Thee Oh Sees και ο Ty Segall. Το 2014 έκλεισε, πέφτοντας θύμα του gentrification (σε μια ιστορία που, εντελώς ειρωνικά, εμπλέκεται η βίβλος των χίψτερς που λέγεται Vice). Αυτή είναι η ιστορία του κι ακούγεται δυνατά (Σκηνοθεσία: Μάθιου Κόνµποι).
Μπορεί ο θρησκευτικός φονταµενταλισµός και η τριτοκοσμική γραφειοκρατία να κάνει τον Αµρ Σαλάχ, αιγύπτιο τζαζίστα και διοργανωτή του Φεστιβάλ Τζαζ Καΐρου, να το βάλει κάτω; Μπορεί η ανεκπλήρωτη ουτοπία της Αραβικής Άνοιξης να δώσει τη θέση της σε μια θεοκρατία που κόψει τους δεσμούς με τη Δύση μέσω της ομορφότερης διόδου που αποτελεί η μουσική; Το ντοκιμαντέρ του Ατέφ Μπεν Μπουζίντ διηγείται αυτή τη μάχη διατήρησης των πολιτιστικών κεκτημένων σε μια πόλη που, όπως και να το κάνουμε, έχει άρωμα Αθήνας (παρουσία των δηµιουργών).
David Bowie, Syd Barrett, Queen, Iggy Pop, Blondie, Lou Reed, όπως δεν τους έχουµε ξαναδεί ποτέ. Μέσα από τον φακό ενός από τους σπουδαιότερους ροκ φωτογράφους όλων των εποχών, του Mick Rock που τους ακολούθησε, έζησε μαζί τους ως συνομήλικος και συνεπιβάτης στο rock’n’rollercoaster και τους απαθανάτισε στις πιο ακραίες, ιδιαίτερες κι άγνωστες στιγµές τους (Σκηνοθεσία: Μπάρνι Κλέι).
Στις αρχές των 00s, πιθανότατα κανένας μας δε θα μπορούσε να ονοματίσει έστω έναν δημοφιλή μουσικό από τη Νορβηγία. Την ίδια περίοδο, η disco βρισκόταν κλεισμένη σε ένα ντουλάπι που άνοιγαν μόνο οι aficionados αναπολώντας το παρελθόν. Μια παρέα συνομήλικων παραγωγών/ DJs από την σκανδιναβική χώρα ένωσαν τη βαρεμάρα που τους προκαλούσε η ζωή σε μια παγωμένη χώρα μαζί με την αγάπη τους για το είδος, τα 70s και την cosmic παράδοσή τους και κατάφερναν να ξαναζωντανέψουν ένα είδος που είχε μείνει εγκλωβισμένο στο κλισέ των γιακάδων του Τραβόλτα στο Πυρετός το Σαββατόβραδο. Οι Todd Terje, Prins Thomas και Lindstrom συμπαρέσυραν μαζί τους ολόκληρο τον πλανήτη που μέχρι τα μισά τςη δεκαετίας χόρευε στους ρυθμούς της nu-disco. Ακόμα κι ο δανδής Bryan Ferry, τον οποίο όλοι αγαπόυσαν, κι εμφανίζεται σε αυτό το ντοκιμαντέρ του Μπεν Ντέιβις (παρουσία του μέλους της σκηνής, DJ και παραγωγού Bjorn Torske, φυσικά υα ακολουθήσει πάρτυ).
Ένα ντοκιμαντέρ της Σούζαν Γκλέιτζερ για τον κόσµο του σουίνγκ που γεννήθηκε στη σκιά της Μεγάλης Ύφεσης του ’30 για να επιστρέψει τα τελευταία χρόνια ως παγκόσµιο φαινόµενο. Πόσα ακροβατικές απίθανες φιγούρες χωράνε στη μιάμιση ώρα που διαρκεί το φιλμ (ακολουθεί live swing show).
Τα rap battles της βρετανική χιπ-χοπ σκηνής (που διάγει μάλλον τις καλύτερες μέρες της ιστορίας της) σε ένα σαρωτικό παιχνίδι που δεν γνωρίζει όρια, σχεδόν επιδιώκοντας τον λεκτικό εξευτελισµό και καταργώντας κάθε υπόνοια πολιτικής ορθότητας. Ακόμα κι αν οι περισσότεροι από όσους συμμετέχουν ποτέ δε θα δουν δισκογραφικό συμβόλαιο… (σκηνοθεσία: Κρεγκ Τουόι, Τοµ Γουόρθ).
Οι παραπάνω ταινίες είναι υποψήφιες για βραβείο αξίας 2.000 ευρώ, το οποίο θα αποφασίσει επιτροπή με μέλη τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς του En Lefko 87.7
O Mick Rock και το μεγάλο τραπέζι με τα αρνητικά
Wolf Alice
Σπυριδούλα
Σε σκηνοθεσία Ανδρέα Τσιτώτα παρακολουθούμε να ξεδιπλώνεται το πρότζεκτ Kafka Takes Notes on the Greek Electronic Scene. Επτά χρόνια µετά, οι συναντήσεις της Κατερίνας Καφεντζή aka Kafka µε τις πιο δυνατές φωνές της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής. ακούγονται πιο επίκαιρες από ποτέ (ακολουθεί Q&A µε τον σκηνοθέτη, την Kafka και κάποιους απο τους καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στο ντοκιµαντέρ – ελεύθερη είσοδος µε σειρά προτεραιότητας)