Στα γρήγορα: Ενδέκατη σόλο κυκλοφορία για τον κύριο Steven Patrick Morrissey, τρία χρόνια μετά το World Peace Is None Of Your Business, στην BMG και σε παραγωγή του Joe Chicarelli.
Την ακούσαμε: Με το απαραίτητο πομπώδες drum roll στο εναρκτήριο “My Love, I’d Anything For You” που αποτελεί κι ένα αρκετά ελπιδοφόρο ξεκίνημα, ακολουθούν τα τρία singles του δίσκου με μία ενδιαφέρουσα «σφήνα» ανάμεσα που ανοίγει διάλογο με το “Barbarism Begins At Home” των Smiths (“Home Is A Question Mark”). Από τα singles που ήδη γνωρίζουμε, εξαιρουμένων των κάπως σχεδόν απλοϊκών και αφελών μελωδιών των “I Wish You Lonely” και “I Spent The Day In Bed”, το μόνο δείγμα στο δίσκο που θυμίζει στιχουργικά τον κάπως πιο αποστασιοποιημένο από τον ευθύ ναρκισσισμό του Morrissey της περιόδου των Smiths είναι το “Jacky’s Only Happy When She’s Up On Stage”. Κατά τ’ άλλα, στο δίσκο παρελαύνει η 50s b-movie horror αισθητική σε ένα κομμάτι που δανείζεται τον τίτλο του από μία τέτοια ταινία (“I Bury The Living”) αλλά κάπου «το χάνει» μέσα στα επτάμισι λεπτά που διαρκεί, μια πιανιστική μπαλάντα (“In Your Lap”) που θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιον παρωχημένο δίσκο του Elton John αν αποφάσιζε να σηκώσει…πολιτική παντιέρα και το ίδιο ακόρντο που κλείνει το κομμάτι, ανοίγει το επόμενο “The Girl From Tel-Aviv Who Wouldn’t Kneel” σε ένα ευχάριστo latin ρυθμό που δίνει τη σκυτάλη στο (αδιάφορο κατά τ’ άλλα) “All The Young People Must Fall In Love” με παλαμάκια που έχουν κάτι από “Bed-In”. Άξιο αναφοράς το “Israel” λόγω της στιχουργικής του αφέλειας (“The sky is dark for many others / They want it dark for you as well / Israel”) που κλείνει το δίσκο και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν ο Morrissey ήταν…”low in high school” στην “Ιστορία Πολιτικών Ιδεών”.
Τρέξε μακριά: Bigmouth la-da-da-dada, Bigmouth la-da-da-daa…Bigmouth strikes again!
T’ είπες τώρα; «Καταλήγει να είναι ένα στάνταρ solo album του Morrissey: σπουδαία κομμάτια δίπλα-δίπλα με κομμάτια που σε καμία περίπτωση δεν περνούσαν καν από την υποδοχή» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 59/100 –Metacritic