Στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά βραβεία του κόσμου, που δίνονται εδώ και 80+ χρόνια στη μεγαλύτερη κινηματογραφική πόλη του κόσμου από τη μεγαλύτερη κινηματογραφική Ακαδημία του κόσμου, υπάρχει ένας πολύ βασικός κανόνας: η ταινία που κερδίζει μοντάζ, σενάριο και σκηνοθεσία, είναι επόμενο να βραβεύεται και ως καλύτερη ταινία. Υπάρχουν βέβαια κι εξαιρέσεις, περιπτώσεις που το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πηγαίνει σε τίτλο που φέρει ένα κάποιο φορτίο (συνήθως πολιτικοκοινωνικό, όπως το 12 Χρόνια Σκλάβος / 12 Years a Slave φέτος, ή το Crash πριν καμιά δεκαετία), αλλά ok, είναι αυτό με τους κανόνες και τις εξαιρέσεις και τις επιβεβαιώσεις που λένε, ξέρεις.
Στην περίπτωση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις φαίνεται να γίνονται ο κανόνας, τον οποίο φρόντισαν να ακολουθήσουν φέτος για τρίτη συναπτή χρονιά τα μέλη της. Μετά τον Άδικο Κόσμο (2011) του Φίλιππου Τσίτου και το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού (2012) του Έκτορα Λυγίζου, οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας έκαναν τη Μικρά Αγγλία του Παντελή Βούλγαρη τον τρίτο τίτλο που κερδίζει το βραβείο Καλύτερης Ταινίας χωρίς να έχει ούτε το Σενάριο, ούτε το Μοντάζ στα συνοδευτικά. Επιπλέον, δεδομένης της απόφασης του Παντελή Βούλγαρη να μην υποβάλει εαυτόν στη διαδικασία των υποψηφιοτήτων, η Μικρά Αγγλία γίνεται κι η πρώτη ταινία στην μικρή ιστορία της Ακαδημίας, που κερδίζει το μεγάλο βραβείο χωρίς να έχει ούτε το βραβείο Σκηνοθεσίας.
Το βραβείο του Σίμου Σαρκετζή για την Καλύτερη Φωτογραφία, ήταν το μόνο στιβαρό υποστηρικτικό για μια ταινία που δεν κατάφερε να βρει πάτημα ούτε στις ερμηνείες, αλλά ψιλά γράμματα αυτά, για μια σειρά βραβείων των οποίων την αξιοπιστία αναζητά ακόμη κι ο ίδιος ο πρόεδρός τους . Άλλωστε, η Μικρά Αγγλία που είχε σαρώσει τα ταμεία, σάρωσε και τα τεχνικά βραβεία, μαζεύοντας Σκηνογραφία, Μακιγιάζ, Ενδυματολογία και Ήχο. Κι όντας η μεγαλύτερη παραγωγή της φετινής χρονιάς, υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του επιχειρήματος ότι σε μια τόσο μικρή εκλεκτορική βάση (250 μέλη, απ’ τα οποία δικαίωμα ψήφου είχαν τα 199 κι απ’ τα οποία στη δεύτερη φάση της ψηφοφορίας συμμετείχαν τα 150), η ταινία που έχει δώσει στον περισσότερο κόσμο ψωμί, έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να προκαλέσει την πόλωση και την πειθαρχία που χρειάζεται για να πρωτεύσει στη μεγάλη κατηγορία.
Δεύτερος νικητής της βραδιάς ήταν Ο Εχθρός μου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, ο οποίος μάζεψε τη μεγάλη τριάδα Σκηνοθεσίας, Μοντάζ και Σεναρίου. Η Ακαδημία επιβεβαίωσε το βραβείο του Φεστιβάλ Βενετίας στον Θέμη Πάνου καλώντας τον στην σκηνή να παραλάβει το Α’ Ανδρικού για την ερμηνεία του στο Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά λίγο μετά τη βράβευση της Ρενής Πιτακή για τον Β’ Γυναικείο της στην ίδια ταινία, ενώ ο Νίκος Γεωργάκης μετέτρεψε σε νίκη τη μοναδική υποψηφιότητα του Να Κάθεσαι και Να Κοιτάς παίρνοντας το βραβείο Β’ Ανδρικού, κι η Κόρα Καρβούνη πιθανότατα θα κέρδιζε έτσι κι αλλιώς την κατηγορία Α’ Γυναικείου, αλλά σίγουρα δεν την έβλαψε και το όποιο μοίρασμα των ψήφων στη διπλή υποψηφιότητα της Μικράς Αγγλίας στην κατηγορία.
Άγγελος Σπάρταλης
Ο πρώτος που αντιστάθηκε, πάντως, στην παντοκρατορία της Μικράς Αγγλίας, ήταν ο Άγγελος Σπάρταλης, που κέρδισε το Βραβείο Εφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας για το Από τη Γη στη Σελήνη. Η συγκεκριμένη ήταν η κατηγορία που άνοιξε τη βραδιά, κι έδωσε στον Σπάρταλη την ευκαιρία να παραδώσει τον πιο στιβαρό ευχαριστήριο λόγο της βραδιάς, αναφέροντας ότι αυτό που πρωτίστως χρειάζονται οι Έλληνες κινηματογραφιστές είναι ένας κάποιος σεβασμός. Σεβασμό που δεν επέδειξε για παράδειγμα ο Υπουργός Πολιτισμού, την απουσία του οποίου είχε υπογραμμίσει λίγο νωρίτερα και στον εναρκτήριο λόγο του ο πρόεδρος της Ακαδημίας, Βασίλης Κατσούφης. Ο κος Κατσούφης δεν παρέλειψε να στιγματίσει και την επιλεκτική αποδοχή κληρονομιάς της ΕΡΤ απ’ την ΝΕΡΙΤ, αναφερόμενος στο πως ο νέος φορέας έσπευσε να καλοδεχτεί το ψηφιακό αρχείο και τα δικαιώματα των μεγάλων αθλητικών μεταδόσεων, για παράδειγμα, αλλά αρνείται να αναλάβει τα χρέη της ΕΡΤ προς τους Έλληνες κινηματογραφιστές.
Η γενικευμένη προβλεψιμότητα στις βραβεύσεις δεν βοήθησε να αποτραπεί η εξέλιξη της βραδιάς σε μια απ’ τις χειρότερες απονομές στη μικρή ιστορία της Ακαδημίας, το ΔΣ της οποίας ανέθεσε την σκηνοθεσία της μεγάλης της βραδιάς στον Χρίστο Γεωργίου, παρέλειψε όμως να του διευκρινίσει ότι η Στέγη δεν θα μπορέσει να του κάνει και μεγάλες παραχωρήσεις της σκηνής της για πρόβες. Έτσι, το πνεύμα της τελετής που προσπαθούσε να ενώσει το κινηματογραφικό παρόν με το παρελθόν, μέσω μετακλήσεων αγαπημένων κινηματογραφικών ζευγαριών στο ρόλο απονεμητών, μετατράπηκε σε αθέλητη τρολιά από την καρατρακαρισμένη παρουσιάστρια της βραδιάς (και βραβευμένη για την πρωταγωνιστική ερμηνεία της στη Στρέλλα) Μίνα Ορφανού, η οποία καρατόμησε σχεδόν όλα τα ονόματα των ανθρώπων που κάλεσε στη σκηνή.
Προς ανακούφιση των θεατών, τα τελικιάσματα στην αμηχανιά παρουσιάστριας και απονεμητών κατάφερε να αποσοβήσει ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο οποίος έμεινε στο πλάι της Ορφανού περίπου απ’ τα μισά της τελετής και μετά, κι απογείωσε τη βραδιά με την εξωπραγματική άνεση, το πηγαίο χιούμορ και την απενοχοποιημένη αμεσότητά του. Πιθανότατα είναι ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε τόσο ανενδοίαστα κι ανοιχτά να κανιβαλίσει την «ώρα της Nova» (όπως χαρακτήρισε το διαφημιστικό σποτάκι του μεγαλύτερου χορηγού της ΕΑΚ), κι αν αυτό δεν είναι από μόνο του αρκετό, η καθολική αποθέωσή του από το κοινό, δύσκολα αφήνει χώρο αμφιβολίας για το αν πρέπει ο άνθρωπος αυτός να τσιμενταριστεί ως ο Billy Crystal της ελληνικής Ακαδημίας. Ούτως ώστε ακόμη κι αν μας τρελαίνουν τα βραβεία της, να μην μας αποτελειώνουν οι τελετές της.
Αναλυτικά οι νικητές:
Το Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας, απονεμήθηκε στην Κατερίνα Χελιώτη και τον Γιάννη Ιακωβίδη, για την ταινία Μικρά Αγγλία
Το Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Τεκμηρίωσης, απονεμήθηκε στον Παναγιώτη Ευαγγελίδη, για την ταινία Λάμπουν στο Σκοτάδι.
Το Βραβείο Σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Γιώργο Τσεμπερόπουλο για την ταινία Ο Εχθρός μου.
Το Βραβείο Σεναρίου, απονεμήθηκε στον Γιάννη Τσίρο, για την ταινία Ο Εχθρός μου.
Το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη απονεμήθηκε στην Ελίνα Ψύκου για την ταινία Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά.
Το Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους, απονεμήθηκε στην Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη για την ταινία Washingtonia.
Το Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου, απονεμήθηκε στον Θέμη Πάνου για την ταινία MissViolence.
Το Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου απονεμήθηκε στην Κόρα Καρβούνη για την ταινία September.
Το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου, απονεμήθηκε στον Νίκο Γεωργάκη για την ταινία Να Κάθεσαι και να Κοιτάς.
Το Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου απονεμήθηκε στη Ρένα Πιττακή για την ταινία MissViolence.
Το Βραβείο Φωτογραφίας, απονεμήθηκε στον Σίμο Σαρκετζή, για την ταινία Μικρά Αγγλία.
Το Βραβείο Μοντάζ απονεμήθηκε στον Γιώργο Μαυροψαρίδη για την ταινία Ο Εχθρός μου.
Το Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής απονεμήθηκε στον Αλέξανδρο Βούλγαρη για την ταινία Οι Αισθηματίες.
Το Βραβείο Σκηνογραφίας απονεμήθηκε στον Αντώνη Δαγκλίδη, για την ταινία Μικρά Αγγλία.
Το Βραβείο Ενδυματολογίας, απονεμήθηκε στη Γιούλα Ζωιοπούλου για την ταινία Μικρά Αγγλία.
Το Βραβείο Ήχου, απονεμήθηκε στους Στέφανο Ευθυμίου, Κώστα Βαρυμποπιώτη και Τάκη Γιαννόπουλο, για την ταινία Μικρά Αγγλία.
Το Βραβείο Μακιγιάζ απονεμήθηκε στην Εύη Ζαφειροπούλου, για την ταινία Μικρά Αγγλία.
Το Βραβείο Ειδικών Εφφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας, απονεμήθηκε στον Άγγελο Σπάρταλη, για την ταινία Από τη Γη στη Σελήνη.
Το Βραβείο Λουκία Ρικάκη, απονεμήθηκε στον Παναγιώτη Ευαγγελίδη, για την ταινία Λάμπουν στο σκοτάδι.
Η ταινία Μικρά Αγγλία, που απέσπασε το βραβείο καλύτερης μεγάλου μήκους ταινίας, αποτελεί την πρόταση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου προς το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας των Βραβείων Όσκαρ.