Μικρός φοβάσαι μη χαθείς στο Δάσος. Μεγάλος το εύχεσαι…
Οι συντελεστές του αριστουργηματικού μιούζικαλ Into the Woods των Στήβεν Σόντχαϊμ και Τζέιμς Λαπάιν χάνονται βαθιά στο δάσος των επιθυμιών και των ευχών της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ και λίγο πριν την πρεμιέρα, στις 8 Φεβρουαρίου, μοιράζονται μαζί μας κάποια από τα μυστικά του…
Δανάη Μουτσοπούλου : Τα γοβάκια δεν βολεύουν για τρέξιμο στο δάσος. Εδώ που τα λέμε ούτε και για χορό βολεύουν. Τα φανταχτερά φορέματα σε καθυστερούν στο μονοπάτι. Κρύβουν όμως τα λάθος βήματα που κάνεις στο χορό. Τελικά κάθε κορίτσι ονειρεύεται να βρει τον πρίγκιπα του παραμυθιού… Και να του χαλάσει τα καλοχτενισμένα του μαλλιά.
Νάντια Κοντογεώργη : Μάγισσα ήμουν, μάγισσα είμαι και μάγισσα θα μείνω… Όμορφη, νέα, άσχημη, γριά, μάνα, κόρη ή ερωμένη θα είμαι αληθινή. Βουρ στο δάσος κι όπου βγει!
Ιωάννης Κοντέλλης : Θέλεις να ακολουθήσεις το μονοπάτι του μεγάλου σου αδελφού; Καλύτερα να εμπνευστείς από το έργο του και να το ολοκληρώσεις με τη δική σου πινελιά. Αν θες να μοιάζεις σε κάποιον, διάλεξε ένα χρώμα ή ένα συναίσθημα και χάραξε με αυτό τη δική σου πορεία μέσα στο δάσος.
Χαρά Κεφαλά: Μες το δάσος ακόμα και ο πιο δικός σου άνθρωπος μπορεί να σου φανεί ξένος κι αυτό δεν είναι πάντα για κακό. Μια στιγμή στο δάσος μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Αυτό κι αν δεν είναι κακό. Το μονοπάτι σε βγάζει πάντα εκεί που θέλει εκείνο και όχι εκεί που θες εσύ. Τελικά μες το δάσος γίνονται πολλά, αλλά μια φουρνάρισσα doesn’t kiss and tell…
Μαρία Γράμψα : Αν ξέρεις τι εύχεσαι, σημαίνει ότι ξέρεις καλά τον εαυτό σου. Χμμ…δεν είναι και τόσο απλό, τελικά…
Θάνος Λέκκας : Ό,τι συμβαίνει στο δάσος δε μένει στο δάσος. Μη σας ξεγελάνε οι πυκνές του φυλλωσιές. Το δάσος έχει μάτια και αυτιά παντού. Και μαρτυράει…
Αποστόλης Ψυχράμης : Μέσα στο δάσος σαν θα μπεις, αλλιώτικος εσύ θα βγεις. Μπαίνεις άκληρος βγαίνεις με παιδί. Μπαίνεις φοβισμένος, βγαίνεις ήρωας, μπαίνεις με κάποιους στο πλάι σου, βγαίνεις με άλλους. Καλυτερότερα; Δεν ξέρω. Αληθινότερα όμως σίγουρα.
Δημήτρης Μπογδάνος : Ίσως, τελικά, το να χαθείς στο Δάσος να είναι αυτό που θα σε βοηθήσει να σε βρεις.
Λυδία Τζανουδάκη : Δεν υπάρχει Κακός λύκος και καλή Κοκκινοσκουφίτσα ούτε καλή μάγισσα και κακοί γίγαντες. Στο δάσος γινόμαστε όλοι μας καλοί μα κι όλοι μας κακοί. Κι ακόμη κι αν κάποιος πιστέψει ότι έχασε το μονοπάτι, το δάσος θα του θυμίσει πως αρκεί ένα βλέμμα λίγο παραπέρα. Και ας νιώθουμε μόνοι. Αλλά δεν είμαστε. Σε αυτό τουλάχιστον είμαστε όλοι μαζί.
Όλγα Παπακωνσταντίνου : Συναρπαστικός και τρομακτικός ο νέος κόσμος του Δάσους. Για να μπεις αφήνεις τα πάντα πίσω σου και αυτό σε αφήνει να το εξερευνήσεις. Μα μην αφεθείς, γιατί θα σε ρουφήξει. Και το Δάσος θα μεγαλώσει κι άλλο.
Λευτέρης Καλπακτσίδης : Σαν θα πας ψηλά στον ουρανό, μπορεί να μάθεις κάτι μυστικό. Κι άμα πάρεις κάτι για την επιστροφή, δε νομίζω να φέρει την καταστροφή… Έτσι;
Δάφνη Δαυίδ : Στο δάσος μπορείς να συναντήσεις αυτούς που έχουν φύγει προ πολλού αλλά και αυτούς που σύντομα θα γεννηθούν! Παρελθόν, παρόν, μέλλον, συνυπάρχουν και αλληλοβοηθιούνται…Ή αλληλομπουρδουκλώνονται, αν δεν ξέρεις τι ζητάς, αν δε φυλάς τα ρούχα σου και αν δεν πιστεύεις στη ζωή μετά το λύκο!