Φωτογραφία: Evelyn Bencicova.
Η Melentini είναι μία μουσικός που έχει αποδείξει πως τα στεγανά και τα στενά μουσικά όρια δεν της ταιριάζουν. Αρκεί να ακούσει κανείς τα τρία λεπτά του “Asana/Metamorphosis” από την τελευταία της δουλειά στο νεοσύστατο label United We Fly με τίτλο ZRSHA; Fundus Uterus. Σε ένα ambient ηχοτοπίο, η φωνή της αναδύεται σαν ψαλμός που πατά ισοβαρώς στην κλασικιστική φωνητική παράδοση και τα ινδικά μάνδρα με ένα ακατέργαστο τσαγανό που μπορεί να βρίσκει τις ρίζες του μέχρι και στα blues.
Πέραν του ιδιαίτερου ηχητικού της υβριδίου, η Melentini δεν σταματά να δοκιμάζει τον εαυτό της καλλιτεχνικά: εμφανίσεις στο θέατρο, μουσική για ταινίες (Afterlov/Αφτερλωβ) και συνεργασίες που δείχνουν τις ανοιχτές τις κεραίες με καλλιτέχνες όπως οι Blue Square, UNIVERSE217, Παύλος Παυλίδης & B-Movies και Mani Deum. Μία τέτοια καλλιτέχνιδα ήταν φυσικό και επόμενο να έχει και ιδιαίτερες αναφορές. Γι’ αυτό κι εμείς της ζητήσαμε να επιλέξει 5 γυναίκες μουσικούς, κάθε μία από τις οποίες έχει εγγραφεί με τον τρόπο της στο μουσικό της DNA.
Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει βαθιά όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ και σκαλίζω τον ατέρμονο πλούτο της μουσικής. Αν θα έπρεπε να μιλήσω για 5 γυναίκες μουσικούς θα έβαζα μπροστά κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες δημιουργούς που έχω ανακαλύψει για να συστήσω κάτι διαφορετικό μιας και έχω αναφερθεί σε αγαπημένες μου ερμηνεύτριες σε παλιότερα κείμενα.
H Kασσιανή ήταν η πρώτη γυναίκα συνθέτις από την Κωνσταντινούπολη τον 9ο αι. μ.Χ. και της οποίας έχουν διασωθεί οι βυζαντινοί ύμνοι που έγραψε για πολυφωνία, μονοφωνία, με συνοδεία εγχόρδου ή πρώιμου εκκλησιαστικού οργάνου. Η αίσθηση που αφήνει η μουσική της είναι ιδιαίτερα αέρινη όταν ερμηνεύεται από γυναικείες φωνές και θυμίζει στο σήμερα μια μίξη κέλτικων παραδοσιακών και βουλγάρικων πολυφωνικών τραγουδιών.
H Florence Price ήταν η πρώτη αφροαμερικανή συνθέτις σύγχρονης κλασικής μουσικής στις δεκαετίες ’30-’40 της οποίας τα έργα έχουν εκτελεστεί από μεγάλες ορχήστρες. Ωστόσο, αντιμετώπισε φυσικά τις προκαταλήψεις και το ρατσισμό κι έτσι τα δημοσιευμένα έργα της είναι λίγα όμως η μουσική της ευφυΐα είναι ευδιάκριτη, καθώς και οι προσμίξεις αφρικάνικων ρυθμών και μελωδιών στην κλασική φόρμα.
Συνθέτις, πιανίστα και βιολίστα , μέρος του έργου της Flood έντυσε την ταινία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ, Eyes Wide Shut. Για μένα είναι εμβληματικό αυτό το κομμάτι, φέρει τον τίτλο “Masked Ball” κι ενσωματώνει μια ορθόδοξη Ρουμάνικη Λειτουργία όπου ακούγεται reversed.
Ιδιοφυής βοκαλίστρια και performer, με έναν μινιμαλισμό ενστικτώδη, δημιούργησε μια πρωτόγνωρη ελευθερία στον φωνητικό πειραματισμό. H αριστουργηματική ταινία που σκηνοθέτησε με τίτλο Βook of Days είναι πράγματι όπως την περιέγραψε και η ίδια, μια ταινία για τα αυτιά.
Μέγιστη, από τις πιο σπουδαίες καλλιτέχνιδες και ερευνήτριες του ήχου των τελευταίων δεκαετιών. Η αβαντ γκαρντ συμβολή της στην ποπ μουσική καθώς και οι εφευρέσεις της σε πειραματικά μουσικά όργανα είναι λίγα από τα θελκτικά χαρακτηριστικά της που με έκαναν να κολλήσω μαζί της και να την παρατηρήσω πιο στενά.
Αυτές οι γυναίκες θεωρώ ότι είναι τρομακτικές, με την έννοια ότι σπάνε την τυποποίηση και εκφράζουν κάτι πηγαίο και ανατρεπτικό αλλά μέσα από μια μέθοδο και μια ευλάβεια. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου γενικότερα το νόημα στην τέχνη.
Φωτογραφία: Evelyn Bencicova.