Οι Mary’s Flower Superhead λίγο πριν το τρίτο LP

Πριν από 5-6 χρόνια, τότε που το NME έβαλε ξανά τις smiley φάτσες στο εξώφυλλό του, χαιρετίζοντας την επέλαση του nu-rave, οι Mary’s Flower Superhead από τη Θεσσαλονίκη ήταν αν όχι οι μόνοι τότε σίγουρα αυτοί που “ψυλλιάστηκαν” πιο ουσιαστικά το zeitgeist της εποχής, με τον ήχο τους να βαράει στ’ αυτιά των Klaxons (που κάθε άλλο παρά “rave” έπαιζαν οι άνθρωποι) ή των “όποιων Klaxons”. Η μόδα έφυγε πιο γρήγορα και απ’ όσο είχε έρθει και (δικαίως ή αδίκως) πήρε μαζί της και όσους έπρεπε να πάρει – σιγά μη στενοχωρηθούμε κιόλας για μπάντες του συρμού. Οι Mary’s Flower (έτσι τους λέω εγώ) σήμερα, 10 χρόνια μετά τα γεννητούρια τους, με δύο LP και 1 EP στα μπαγκάζια τους, λίγο πριν κυκλοφορήσουν τον τρίτο μεγάλο δίσκο τους, παραμένουν επίκαιροι ακριβώς γιατί από την αρχή μας έπεισαν και κατ’ εξακολούθηση μας πείθουν ότι ακόμη και 24 χρόνια πίσω ή 38 μπροστά, θα έπαιζαν τη μουσική που παίζουν σήμερα, γιατί αυτή η μουσική τους αρέσει. Ρυθμικό ροκ από αυτό που όπως είπε κάποτε ο Καπράνος (αλλά πιθανότατα να το είχε κλέψει από κάποιον άλλον) κάνει τα αγόρια και τα κορίτσια να χορεύουν (ή κάπως έτσι) ειδικά όταν παρουσιάζεται ζωντανά – γιατί εκεί ακριβώς αυτοί οι τρεις τύποι από τη Θεσσαλονίκη Nick D στο μπάσο και τα σύνθια,  Thanos K στα τύμπανα και ο Elias S στην φωνή και στην κιθάρα – ως frontman, του δώσαμε τον λόγο) είναι που δείχνουν τα “αιχμηρά δόντια” τους. Όπως θα κάνουν δηλαδή στο επερχόμενο αθηναϊκό τους gig. Για κοπιάστε, για κοπιάστε.

Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Elias S Ήταν το What’s The Story Morning Glory των Oasis όταν πήγαινα 3η γυμνασίου νομίζω…και το πήρα με το χαρτζιλίκι του πατέρα εννοείται.

Ποιος είναι ο τελευταίος; Το Engravings του Forest Swords.

Ποιοι είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Δεν ντρέπομαι για κανέναν δίσκο που έχω αγοράσει. Κάθε δίσκος που έχω, για κάποιο λόγο βρίσκεται στη δισκοθήκη μου.

Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Δεν έχω κάποιους κλασικούς δίσκους που θα έπρεπε και θα ήθελα. Για παράδειγμα δεν έχω τίποτα από τον συγχωρεμένο τον Lou Reed ενώ μ’ αρέσει. Έχω την τάση να αγοράζω κυρίως καινούριες κυκλοφορίες.

Ποιους δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ; Δεν θυμάμαι να σου πω την αλήθεια. Πάντως τις προάλλες βρήκα ένα δίσκο των Foo Fighters που δεν νομίζω να έχω αγοράσει. Ίσως είναι ένας δανεισμένος δίσκος που δεν επιστράφηκε ποτέ.

Ποια είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Οι Mars Volta στο Λονδίνο το 2003.

Ποιο είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); Sex: Jane’s Addiction – “Sex is violence”. Drugs: Queens of the Stone Age – “Feel good hit of the summer”. Rock ‘n’ roll: The Who – “My generation”.

Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; Νομίζω εξαρτάται από το πως πέρασα και με τι διάθεση ξύπνησα. Τις προάλλες που έζησα αυτό το πρωινό Κυριακής που περιγράφεις, έβαλα να ακούσω το Endless Summer του Fennesz.

Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο David Bowie. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Να τον καλέσω στη σκηνή να τραγουδήσει το “Absolute beginners” γιατί είναι το αγαπημένο μου κομμάτι.

Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; Ε, δύσκολη ερώτηση αλλά νομίζω κλίνω προς Bowie.

Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; Δεν έχω μετανιώσει ποτέ γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου διαφορετικά. Απλά εκτός από συγκινήσεις, το να παίζεις μουσική με μια μπάντα απαιτεί προσπάθεια και θυσίες και απλά δεν βαδίζεις σε έναν «εύκολο» δρόμο. Είναι όμως κι αυτή μια επιλογή.

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται; Motorhead – “Ace of Spades”.

Τι μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Motorhead – “Ace of Spades”.

Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1960 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Μάντσεστερ με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Σιάτλ με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls, πιστεύω θα είχε πολύ πλάκα και θα περνούσαμε καλά. Το 1977 στο Λονδίνο με τον Strummer επειδή τον έχω πολύ ψηλά και σαν μουσικό και σαν προσωπικότητα. Και το ‘90 στο seattle με τον Cobain γιατί θα ήθελα πολύ να ζήσω το grunge στον τόπο που γεννήθηκε και επειδή ο Kurt ήταν πολύ καλό παιδί. Θα ήθελα πολύ να πάω και Καλιφόρνια το ‘68, αλλά δεν γουστάρω καθόλου τον Neil Young.

Ποια μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Θα ήθελα να παίξουν οι Guns N’ Roses το “November Rain”.

Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Ισως με τον Cobain.

Είναι τέλικα ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Η ιστορία θα δείξει. Δεν με έχει πείσει ακόμα.

INFO: Την Πέμπτη 20 Μαρτίου οι Mary’s Flower Superhead θα παίξουν στο Tiki Bar (Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη).

Θεοδόσης Μίχος

Ο Θεοδόσης Μίχος γεννήθηκε στον Βόλο το 1979. Ζει στο κέντρο της Αθήνας από το 1998. Εργάζεται ως δημοσιογράφος (είναι συνιδρυτής της Popaganda) και ραδιοφωνικός παραγωγός (καθημερινά 8-10πμ στον Best 92.6). Είναι συγγραφέας των βιβλίων Κράτα το σόου (2016) και Η Αλκμήνη και οι άλλοι (2020).

Share
Published by
Θεοδόσης Μίχος