Πώς προέκυψε η ιδέα του Ζουρ Φιξ; Ξεκίνησα να γράφω το Ζουρ Φιξ τον Μάιο του 2016, κουρασμένη από την οικονομική κρίση και ακόμη περισσότερο κουρασμένη τις εμμονές των κομμάτων και από αντιδράσεις κοινωνικών ομάδων. Έγραφα ένα άρθρο κάθε μέρα στην εφημερίδα Το Βήμα, κάθε μέρα πολιτική, κάθε μέρα επικαιρότητα. Κρατούσα αρχείο με υλικό για τα θέματα που με ενδιέφεραν δημοσιογραφικά: το σκάνδαλο με τα εξοπλιστικά του Τσοχατζόπουλου, οι δυσκολίες να χτιστεί το ξενοδοχεία Κόστα Ναβαρίνο επειδή η γραφειοκρατία έβαζε εμπόδια, η εκτροπή του Αχελώου που παρά τα δισεκατομμύρια δραχμές που δαπανήθηκαν, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ως έργο.
Το βιβλίο της Λώρη Κέζα, Ζουρ φιξ, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ποταμός.
Όλα αυτά ήθελα να τα εξιστορήσω και για να είμαι ειλικρινής στην αρχή σκεφτόμουν να γράψω μικρά αφηγήματα για τις υποθέσεις που μας απασχόλησαν τα χρόνια της κρίσης. Το φανταζόμουν ως τόμο με απλά κείμενα λίγων σελίδων όπου με περιεκτικό τρόπο θα παρουσίαζα όσα απασχόλησαν τους Έλληνες στα χρόνια των Μνημονίων. Εκείνη την εποχή είχα αρχίσει να να συνεργάζομαι με το mononews.gr και να δημοσιεύω και άρθρα με ανδρικό ψευδώνυμο. Καθώς έπρεπε αυτός ο κύριος να έχει βιογραφικό, ανέφερα ότι είναι εισοδηματίας, σε ηλικία συνταξιούχου. Προσπαθούσα να δω τα γεγονότα μέσα από τη δική του οπτική. Αυτός ο χαρακτήρας ήταν η βάση για να δημιουργήσω τον Ιωσήφ Ρεμούνδο, γοητευτικό συνταξιούχο στα χρόνια της κρίσης. Ήθελα να έχει ένα επάγγελμα που να του επιτρέπει να αποκτήσει ακίνητη περιουσία με δυσβάσταχτο φόρο. Να μην μπορεί ένας συνταξιούχος βιοτέχνης να κρατήσει το σπίτι του στη Φιλοθέη. Αυτό ήταν ένα από τα θέματα που ερχόταν συχνά στην επικαιρότητα, είτε μέσα από πίνακες και αριθμούς ή από ανθρώπινες ιστορίες σε ρεπορτάζ.
Το Ζουρ φιξ ξεκινά με την απόφαση του Ρεμούνδου να αυτοκτονήσει επειδή δεν μπορεί να εξοφλήσει τα χρέη του στην εφορία. Θέλει να αυτοκτονήσει με υπερβολική δόση βιάγκρα, κάνοντας σεξ μέχρι θανάτου. Και αυτό είναι παρμένο από είδηση που είχα διαβάσει, για έναν ηλικιωμένο που έπαθε ανακοπή από το πολύ σεξ. Όλα τα δεδομένα που συνθέτουν το φόντο είναι ρεαλιστικά και ανήκουν στην τρελή ελληνική πραγματικότητα. Το τοπίο είναι επίσης αληθινό, είναι η Αθήνα όπως την ξέρουμε σήμερα και παρουσιάζεται σε σύγκριση με την Αθήνα της νιότης του Ρεμούνδου. Για παράδειγμα πηγαίνει και πίνει τον χυμό του στο Zonars και θυμάται τα πρώτα μπλέντερ για χυμούς στο ζαχαροπλαστείο Τσίτας. Εκεί λοιπόν στο Zonars κρυφακούει πέντε άγνωστες γυναίκες που συναντιούνται μια φορά την εβδομάδα, μετά το γυμναστήριο εκεί δίπλα, το Holmes. Αυτό είναι κάτι που το κάναμε με τους φίλους μου, πρώτα γυμναστήριο και μετά καφέ. Λίγο πολύ έβαλα στοιχεία της δικής μου ζωής.
Οι πέντε γυναίκες που κρυφακούει ο Ρεμούνδος συνδέονται όλες με κάποιο στοιχείο της επικαιρότητας που ήθελα να αναδείξω. Μια μεταπτυχιακή φοιτήτρια, κάτοικος Κυψέλης, έχει μετατρέψει το σπίτι της σε airbnb. Μια κοσμική δικηγόρος, κάτοικος Κολωνακίου, ανιψιά βουλευτή της Κρήτης, προσπαθεί να κρατήσει τη ζωή της σε ένα επίπεδο χωρίς να έχει πια εισόδημα. Μια πρώην αεροσυνοδός, κάτοικος Νέου Κόσμου, συνταξιούχος από την ηλικία των 40 ετών, έχει πέσει σε κατάθλιψη. Μια Ουκρανή, κάτοικος Λυκαβηττού, ερωμένη εργολάβου δημοσίων έργων. Μια πρόεδρος πολιτιστικής εταιρείας, κάτοικος βορείων προαστίων, που παίρνει επιδοτήσεις από όλες τις κυβερνήσεις. Τα σκάνδαλα μπλέκονται με τα πρόσωπα και όλα αυτά έρχονται και δένουν με την ερωτική ζωή των ηρώων και είναι όλα πολύ αληθινά, από την αθηναϊκή ζωή βγαλμένα.