Ζει στο Λονδίνο, κατάγεται από την Ελλάδα και την Τζαμάικα, στον πρώτο της δίσκο (Is This Love Big Enough?, 2012) άφησε τη ζεστή φωνή της να πατήσει πάνω σε neofolk μονοπάτια, ενώ στη δεύτερη δουλειά της (Blood, 2015) παρασύρθηκε περισσότερο από τη soul. Η Lianne La Havas δεν έχει καταφέρει και λίγα: έχει συνεργαστεί με τον Prince (στο δίσκο του δεύτερου, Art Official Age, 2014) αλλά και με τους Alt-J (στο δίσκο τους, This Is All Yours, 2014) κι έχει εμφανιστεί στην σκηνή πριν από μπάντες σταδίων όπως οι Coldplay.
Αποτελώντας μία από τις πιο ελπιδοφόρες νέες φωνές της σύγχρονης βρετανικής σκηνής, η Lianne La Havas έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα και το Summer Nostos Festival του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για μία live εμφάνιση την Παρασκευή 22 Ιουνίου στο ΚΠΙΣΝ.
Στο μεταξύ, δεν μπορούσαμε να μην την ρωτήσουμε για την Ελλάδα, τη Τζαμάικα, αλλά και τον Prince…
Έγραψες το πρώτο κομμάτι σου όταν ήσουν 11 αλλά αποφάσισες να μάθεις κιθάρα στα 18. Σε όλα αυτά τα ενδιάμεσα χρόνια τς εφηβεία σου, τι σχέση είχες με τη μουσική; Έπαιζα πλήκτρα σε όλη τα εφηβικά μου χρόνια, από τα 11 μέχρι τα 16-17 μου έγραφα μόνο στο πιάνο. Ήμουν επίσης και μέλος σε μία χορωδία, κάτι που νομίζω πως ήταν σημαντικό για την μουσική μου πορεία, γιατί τραγουδούσα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, συμμετείχα σε διαγωνισμούς, τραγουδούσα με τους φίλους μου…Οπότε πριν πιάσω την κιθάρα, μόνο τραγουδούσα και έπαιζα πιάνο ανελλιπώς και έκανα μαθήματα μουσικής στο σχολείο. Η απόφαση για την κιθάρα ήρθε μόλις τελείωσα το σχολείο και μετά άφησα το πιάνο.
Σε ανακάλυψαν μέσα από το My Space. Πιστεύεις πως το ίντερνετ και όλη η διαθέσιμη μουσική που υπάρχει εκεί έξω, το κάνει ευκολότερο για έναν καλλιτέχνη να ακουστεί ή χάνεστε μέσα σε όλη αυτή την πληροφορία; Υπάρχει πράγματι πολλή μουσική εκεί έξω, κι αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολλή μουσική για να ανακαλύψεις. Κατά τ’ άλλα, δεν ξέρω, προσπαθώ να επικεντρώνομαι στο να βελτιώνομαι συνεχώς, να προσπαθώ να γίνω καλή σε αυτό που κάνω. Κι αν οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν τη μουσική μου, αυτό είναι υπέροχο, αν όχι τόσο, τότε κι αυτό είναι ok. Προσπαθώ πάντως να αντλώ έμπνευση από όλη αυτή τη μουσική εκεί έξω.
Ο τελευταίος σου δίσκος, Blood, ήταν επηρεασμένος από το ταξίδι σου στην Τζαμάικα, από όπου και κατάγεσαι από την πλευρά της μητέρας σου. Ποιά ήταν η ανάγκη που σε ώθησε να το κάνεις αυτό τώρα; Δεν είχα πάει ποτέ στην Τζαμάικα και πήγα με τη μητέρα μου. Θυμάμαι ως παιδί, είχα ταξιδέψει με τον πατέρα μου στην Ελλάδα από όπου κατάγεται εκείνος με τη σειρά του. Συνειδητοποίησα ότι δεν έχω πάει στην Τζαμάικα και το έκανα, μου φάνηκε απλά σημαντικό για να καταλάβω την πολιτιστική κληρονομιά μου. Δεν είχα συγκεκριμένες προσδοκίες, ήταν πάντως ένα φανταστικό ταξίδι. Ένιωθα πολύ άνετα με τους γύρω μου αλλά συγχρόνως, ένιωθα και ξένη, ήταν πολύ περίεργο. Ήταν το πιο γαλήνιο μέρος που έχω επισκεφθεί, μαζί με την Ελλάδα.
O Prince ήταν πρωτοπόρος και κουλ χωρίς να το προσπαθεί. Ένας σπουδαίος μουσικός που προσπαθούσε συνεχώς να είναι καλός σε αυτό. Λατρεύω τον Prince και νιώθω πολύ τυχερή που τον γνώρισα προσωπικά.»
Πότε επισκέφθηκες, λοιπόν, την Ελλάδα; Όταν ήμουν 8 ετών. Επισκεφθήκαμε με τον πατέρα μου τη γιαγιά και τη θεία μου και ζήσαμε όλοι την ελληνική εμπειρία: το φαγητό, τις παραλίες…Έκτοτε, μπορώ να νιώσω τις ελληνικές ρίζες μου.
Πώς νιώθεις επομένως που θα παίξεις στην Αθήνα; Μου φαίνεται απίστευτο, ήθελα πάντα να παίξω στην Ελλάδα. Υπήρχε η περιέργεια του πως θα γίνει δεκτή η μουσική μου στον τόπο καταγωγής μου. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη.
Θες να μου αποκωδικοποιήσεις λίγο το εξώφυλλο του Blood; Υπάρχει ένα κύκλος από μάρμαρο από πίσω μου και συμβολίζει την πλευρά του μπαμπά μου, δηλαδή την ελληνική καταγωγή μου και τα λουλούδια που υπάρχουν γύρω συμβολίζουν τη μαμά μου, δηλαδή την τζαμαϊκανή καταγωγή μου. Και ήθελα να βρίσκομαι στο κέντρο αυτών των δύο.
Έχεις δουλέψει με τον Prince και έχεις περάσει αρκετό χρόνο μαζί του. Πώς θα τον περιέγραφες ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο; Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ήταν πολύ καλός και φυσικά ήταν ένας από τους πιο θρυλικούς καλλιτέχνες που έχουν υπάρξει. Ήταν πρωτοπόρος και κουλ χωρίς να το προσπαθεί. Ένας σπουδαίος μουσικός που προσπαθούσε συνεχώς να είναι καλός σε αυτό. Λατρεύω τον Prince και νιώθω πολύ τυχερή που τον γνώρισα προσωπικά.
Αν έπρεπε να ανακαλέσεις την πιο έντονη στιγμή μαζί του, ποιά θα ήταν αυτή; Το πιο έντονο πράγμα που μπορώ να θυμηθώ είναι μάλλον όταν παίξαμε μαζί στο Essence Music Festival στη Νέα Ορλεάνη το 2014. Ήταν τόσες χιλιάδες κόσμου από κάτω και ήμουν στη σκηνή μαζί του. Έπαιζα κιθάρα και δεν μου ακουγόμουν καλά αλλά εξακολουθεί να ήταν η εντονότερη εμπειρία.
Μετά από αυτό, ποιά θα έλεγες ότι θα ήταν η συνεργασία των ονείρων σου; Με το Stevie Wonder. Για μένα, αυτός και ο Prince είναι two of a kind.
Από εδώ και πέρα, τι να περιμένουμε από εσένα; Δουλεύω σε νέο υλικό που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του επόμενου χρόνου. Οπότε τώρα δουλεύω συνεχώς.