Γλυκόπικρη είναι η μέχρι τώρα πορεία της ταινίας του Λεβάν Ακίν Και Μετά Χορέψαμε, που κυκλοφορεί στις αίθουσες μέσα στις γιορτές για λίγο counterprogramming για όσους δεν θέλουν άλλα άστρα (είτε σε πόλεμο είτε σε βιογραφίες). Από την μία, η πρεμιέρα της στο φετινό Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ Καννών, η θερμή υποδοχή της από τους κριτικούς και η υποβολή της από την Σουηδία στην κατηγορία της Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας (όπως μετονομάστηκε η Ξενόγλωσση κατηγορία). Από την άλλη, η εναντίωση θρησκευτικών και ακροδεξιών ομάδων στην Τυφλίδα της Γεωργίας, χώρας προέλευσης του σκηνοθέτη, που δεν δέχονται την προβολή μιας ταινίας που αφηγείται την ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο χορευτές, μέλη της Εθνικής Ομάδας Χορού της Γεωργίας. Παρακάτω, ο Ακίν μιλάει στην Popaganda για τις προκλήσεις που συνάντησε γυρίζοντας την ταινία, την ανακάλυψη του πρωταγωνιστή Λεβάν Γκελμπακιάνι και το soundtrack-έκπληξη που ενώνει δύο πολύ διαφορετικούς κόσμους.
Ποια ήταν η υποδοχή της ταινίας στην Γεωργία και πιστεύετε ότι είχε κάποια επίδραση σε μια χώρα που φημίζεται για την ομοφοβία της; Δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα, θα βγει στις 8 Νοεμβρίου [σ.σ. η συνέντευξη έγινε νωρίτερα από αυτή την ημερομηνία], αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει καλή απήχηση στην εκκλησία και σε ακροδεξιές ομάδες, που απειλούν να σαμποτάρουν τις sold out προβολές έτσι ώστε να μην μπορέσει το κοινό να δει την ταινία. Θα δούμε πώς θα πάει.
Αισθανθήκατε ποτέ ότι βρισκόσασταν σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων; Ναι, δυστυχώς υπήρξαν επικίνδυνα περιστατικά. Είχαμε φρουρούς στο πλατό γιατί είχαμε λάβει απειλές για τη ζωή μας.
Είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο δεν αναφέρεται το όνομα του χορογοράφου στους τίτλους τέλους; Δεν αναφέρεται για λόγους ασφαλείας, αλλά και γιατί το συγκεκριμένο άτομο φοβόταν μην χάσει τη δουλειά του επειδή δούλεψε στη δική μας ταινία.
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί η παράδοση να συνυπάρξει με την κοινωνική πρόοδο σε μια χώρα με τόσο αυστηρή νοοτροπία όπως η Γεωργία; Πιστεύω ότι είναι πιθανό, ειδικά χάρη στη νεότερη γενιά της Γεωργίας, που είναι πιο προοδευτική. Αλλά πιστεύω, επίσης, ότι η κυβέρνηση πρέπει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα και γενναία ενάντια στη βία και την προκατάληψη της θορυβώδους υπερ-συντηρητικής μειοψηφίας.
Η σουηδική ποπ (ABBA, Robyn) γίνεται ζωτικό κομμάτι της αφήγησης, παρόλο που η ταινία έχει βαθιές ρίζες στη γεωργιανή παράδοση. Πώς διατηρήσατε αυτή την ισορροπία; Στην πραγματικότητα αυτή η αφομοίωση συνέβη πολύ οργανικά , μιας και τα παιδιά που παίζουν στην ταινία λατρεύουν τη μουσική των ΑΒΒΑ και της Robyn. Ήταν, λοιπόν, μια αυτονόητη επιλογή.
Μπορείτε να μας μιλήσετε για την τρομερή ανακάλυψη του πρωταγωνιστή σας; Τον βρήκα στο Instagram και ζήτησα να τον συναντήσω. Αμέσως παρατήρησα ότι είχε πάνω του στοιχεία που μαγνητίζουν. Δεν είναι ηθοποιός, αλλά χορευτής, και γι’αυτό πέρασα 6 μήνες μαζί του κάνοντας έρευνα και γνωρίζοντάς τον καλύτερα έτσι ώστε να είναι πολύ φυσικός και χαλαρός μπροστά από τις κάμερες.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών και έγινε η επίσημη υποβολή της Σουηδίας στα Όσκαρ της επόμενης χρονιάς. Γιατί πιστεύετε ότι μια ιστορία με τόσο συγκεκριμένη γεωγραφική ταυτότητα έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση από το διεθνές κοινό; Νομίζω ότι είναι πολύ οικουμενική η ιδέα της αντίστασης ενάντια στις αρχές και η χάραξη και διεκδίκηση του δικού σου χώρου σε ένα κόσμο που δεν σε αποδέχεται.