Ανάσες, φωνές, χαμόγελα, αγωνία, λαχτάρα. Οι κινηματογραφικές αίθουσες γεμίζουν και πάλι. Ένα φάσμα από συναισθήματα ξεδιπλώνονται και αυτήν τη φορά, οι πιο μικροί άνθρωποι θα είναι αυτοί που άφοβα θα ξετυλίξουν το κινηματογραφικό δώρο, μετά από καιρό. Η κόκκινη κορδέλα του 4ου Παιδικού & Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας έχει κοπεί.
Στην εφηβεία, το σινεμά της γειτονιάς είχε γίνει ο μικρόκοσμός μου και ταυτόχρονα το παράθυρό μου προς τον έξω κόσμο. Τι γίνεται πέρα από ‘μένα; Πέρα από τον κοινωνικό μου περίγυρο; Στην άλλη άκρη της γης; Στο διάστημα μεταξύ παιδικότητας και ενηλικίωσης, ο κόσμος φαίνεται να στρέφεται γύρω μας και αυτό μπορεί να είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι ανακάλυψης της εαυτής και του εαυτού, είτε ένα μεγάλο κουβάρι που προσπαθείς να ξεμπερδέψεις. Τις περισσότερες φορές είναι και τα δύο. Οι ταινίες του φετινού εφηβικού προγράµµατος του AICFF κοιτάζουν κατάµατα την οµορφιά αλλά και τις προκλήσεις της σηµερινής πραγµατικότητας για τους εφήβους, αντιµετωπίζοντάς τους µε ενσυναίσθηση και σεβασµό στα ατοµικά τους ταξίδια, αλλά και σαν σκεπτόµενους πολίτες του µέλλοντος.
Οι ήρωες και οι ηρωίδες σε αυτές τις ιστορίες ζουν online, όπως στο ντοκιµαντέρ Jawline, παλεύουν µε τα κοινωνικά στερεότυπα -βλέπε: Girlhood- και διεκδικούν τη δική τους θέση στον κόσµο (Οι Φυλές των Εφήβων) – και οι ταινίες, µε τη σειρά τους, διαχειρίζονται µε σοβαρότητα και σεβασµό τις µικρές και µεγάλες µάχες που δίνονται κάθε στιγµή στον προθάλαµο της ενηλικίωσης.
H Popaganda ξεχώρισε όσα της έκαναν εντύπωση από τη φετινή διοργάνωση του AICFF:
Μπορεί να γυριστεί μια ταινία για την πανδημία και να είναι πραγματικά αστεία; Η απάντηση είναι ναι, μπορεί, και για το πως πέτυχε αυτή η συνταγή, μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη που έδωσαν οι συντελεστές της ταινίας στη Μάρα Θεοδωροπούλου εδώ.
∆ύο αδερφές κάνουν καραντίνα στο σπίτι τους τις πρώτες µέρες του ξεσπάσµατος της πανδηµίας COVID-19. Τηρούν ευλαβικά τα µέτρα προστασίας, απολυµαίνοντας τα ψώνια του σούπερ µάρκετ, φορούν τις µάσκες τους και, εντάξει, βαριούνται και λίγο κλεισµένες µέσα. Όταν ειδοποιούνται ότι ο οίκος ευγηρίας που φιλοξενεί την αγαπηµένη τους γιαγιά έχει κατακόρυφη αύξηση κρουσµάτων, ξεκινούν ένα road trip 20 ωρών και 3 Πολιτειών για να την σώσουν από
εκεί. Στην πορεία, έχουν να αντιµετωπίσουν κινδύνους όπως αντλίες βενζίνης κοινής χρήσης, αγενείς ξένους και συγγενείς που αδιαφορούν για την ύπαρξη του ιού (η άλλη τους αδερφή βρίσκεται ανέµελη σε κρουαζιέρα αναψυχής και κατευθύνεται κι εκείνη στον ίδιο ευγηρίας).
Η ταινία, που έκανε πρεµιέρα στο φετινό φεστιβάλ του SXSW, είναι βγαλµένη από την καθηµερινότητα όλων µας τους περασµένους µήνες – µε αυτοσχέδιο, επίκαιρο χιούµορ που καταφέρνει να διατηρήσει τις ισορροπίες χωρίς να περνάει ποτέ στη σφαίρα του κακόγουστου.
Η πίεση να γίνεσαι όλο και καλύτερη. Η πάλη με τα στερεότυπα της εξωτερικής εμφάνισης. Οι εξομολογήσεις αργά τη νύχτα. Η μάχη για ανεξαρτησία. Οι ματαιώσεις. Η ανάγκη για αποδοχή. Στη διασταύρωση της ενηλικίωσης και της αποµόνωσης της καραντίνας, τρία 17χρονα κορίτσια βιώνουν σεξισµό, ονειρεύονται την ανεξαρτησία τους και προσπαθούν να µάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Έχοντας κολληµένα τα πρόσωπά τους σε µια οθόνη, βρίσκουν καταφύγιο η µία στην άλλη και περιµένουν να τελειώσουν το σχολείο.
Η Βάνια Τέρνερ και η Μαρία Σιδηροπούλου μάς θυμίζουν με ένα βιωματικό ντοκιμαντέρ για την «αβάσταχτη ελαφρότητα της εφηβείας», τι σημαίνει να είσαι κορίτσι.
Καθώς επιστρέφει µόνη της από ένα πάρτυ, µια νεαρή κοπέλα συναντά τρία διαφορετικά είδη αντρών. Ποιον, όµως, µπορεί να εµπιστευτεί; Νυχτερινό σασπένς σε ένα θρίλερ για ασαφείς απειλές και προθέσεις που καµιά φορά είναι εξίσου προβληµατικές µε τις πράξεις. Αυτή είναι μια σύντομη περιγραφή της ταινίας «Οι Τρεις Άντρες που Συναντάς τη Νύχτα», μία από τις 7 ταινίες της ενότητας “Night Fright”, οι οποίες έχουν συνολική διάρκεια 75’.
Αν από τον τίτλο της ενότητας δεν έχετε πλήρη εικόνα του τι θα δείτε, τότε σίγουρα θα βοηθήσει το «Θανάσιµα Likes». 9 λεπτά αφιερωμένα σε μια όµορφη περσόνα των social media, η οποία κάνει livestreaming της τροµακτικής διάρρηξης στο σπίτι της από έναν άγνωστο για να κερδίσει περισσότερους ακόλουθους.
Φέτος, η χρονιά είναι αφιερωμένη στα κινήματα για κλιματική δικαιοσύνη, τα οποία απαρτίζονται κατά κύριο λόγο από νέες και νέους, μαθήτριες και φοιτητές, οι οποίοι οργανώνονται σε κάθε γωνιά αυτού του πλανήτη. Έτσι, δεν θα μπορούσε να λείπει από το συγκεκριμένο φεστιβάλ και το αφιέρωμα για το περιβάλλον.
Οι φετινές ταινίες του περιβαλλοντικού αφιερώµατος ρίχνουν φως σε προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που ζουν στη δίνη της κλιµατικής κρίσης, καταγράφουν τη µάχη της νέας γενιάς για ένα βιώσιµο πλανήτη και προτείνουν λύσεις µέσα από καλλιτεχνικές, δηµιουργικές ή τεκµηριωµένες αφηγήσεις που αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες του κινηµατογράφου.
Το Φεστιβάλ σε όλη την πόλη για τις 20 και 21 Νοεμβρίου. Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ο κινηματογράφος Cinemax Κηφισιά 1 & 2 και ο κινηματογράφος Δαναός φιλοξενούν τις προβολές του Φεστιβάλ με 125 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες για παιδιά, εφήβους και γονείς. Μέρος των προβολών είναι προσβάσιμο σε άτομα με δυσκολία στην κατανόηση, στο φάσμα του αυτισμού και με νοητική υστέρηση.