Περιπέτεια φαντασίας σε σκηνοθεσία Guy Ritchie και σενάριο Guy Ritchie, Joby Harold και Lionel Wigram, με τους Charlie Hunnam, Jude Law, Djimon Hounsou και Astrid Bergès-Frisbey, διάρκειας 126 λεπτών, σε διανομή της Tanweer
Φυγαδευμένος απ’ τον πατέρα του για να γλιτώσει το ξεπάστρεμα στα χέρια του θείου του, ο νεαρός Αρθούρος, μεγαλωμένος στους άγριους δρόμους και τα κόκκινα σπίτια του Λονδίνιου, επιστρέφει στο Κάμελοτ για να βγάλει το σπαθί του Μέρλιν απ’ το βράχο και να διεκδικήσει το θρόνο, θέλοντας και μη.
Με την στιλιστική του υπογραφή απλωμένη φαρδιά πλατιά σε έναν μύθο πιο παλιό κι απ’ τη μυθολογία ως έννοια, τον οποίο ανανεώνει με περισσότερο τσαμπουκά κι απ’ όσον έρεε απ’ τα μπατζάκια του Sherlock Holmes του, ο Guy Ritchie σερβίρει μια μοντέρνα εκδοχή μιας χιλιοειπωμένης ιστορίας, γεμάτη νεύρο, χιούμορ και ηλεκτρισμό, παραδίδοντας ένα κινηματογραφικό δίωρο ολότελα συναρπαστικό – κι αυτό παρά το γεγονός πως έχει να δουλέψει με δυο απ’ τους πιο ξύλινους ηθοποιούς της σύγχρονης εποχής ως πρωταγωνιστές. Κομπλέ με τους αναχρονισμούς του, στιλιστικούς ή μη, η σπιντάτη δράση και το ανηλεές μοντάζ δίνουν ρυθμό στην επικών διαστάσεων αφήγηση, που στα χέρια άλλου θα έμοιαζε με crash course στην επιφανειακότητα. Ο Ritchie ωστόσο, σε φουλ Δυο Καπνισμένες Κάνες μοτίβο, μετατρέπει το προσχηματικό του σενάριο σε ένα αναπολογητικό πάρτι δράσης κι έντασης χορταστικά αρκετά, ώστε να μην σου καίγεται καρφάκι που μονάχα για αφορμή έχει την ιστορία του Αρθούρου. Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, αυτό το origin story της saga 6 επεισοδίων που έχει προσχεδιάσει, το μεταχειρίζεται με σαφώς μεγαλύτερη επιμέλεια απ’ όση θα περίμενε κανείς από ταινία του είδους, και σίγουρα πιο ευρηματικά και ανατρεπτικά απ’ ό,τι προϊδεάζει το trailer του – ποιητική ειρωνία αυτό, για έναν σκηνοθέτη που γυρίζει τις ταινίες σαν να κόβει trailer, να έχει για προώθηση ένα απ’ τα πιο αποκαρδιωτικά προωθητικά της σαιζόν τουλάχιστον.
Με μεγαλύτερο ακόμα σεβασμό κι απ’ αυτόν που επιδεικνύει για τον Αρθούρο του, μεταχειρίζεται ο Ritchie τον θεατή: σε μια εποχή που οι μπλοκμπαστεριές νιώθουν ακατανίκητη την ανάγκη να σου τρίψουνε στη μούρη μασημένη και την πιο παραμικρή λεπτομέρεια των όσων παρακολουθείς, κι ύστερα να σου την επαναλάβουν άλλες τρεις φορές γιατί μάλλον δεν πρόσεχες (βλέπε Inferno – για ένα πρόσφατο παράδειγμα ταινίας κατασκευασμένης για θεατές σε ακραία κατάσταση A.D.D.) ο Ritchie τριμάρει το exposition του σε επίπεδα σχεδόν κρυπτικά, και ακολουθώντας στην αφήγησή του μια προσέγγιση ελλειπτική μεν, πλήρη αυτοπεποίθησης δε, προσφέρει εν τέλει ανακουφιστικά αυτό που μας έχει λείψει περισσότερο απ’ τα αμερικανικά κινηματογραφικά υπερθεάματα: εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας να καταλάβουμε μόνοι μας πόσο κάνει το 1 + 1.
Μεταφυσικό δράμα βραβευμένο για Καλύτερη Σκηνοθεσία στο Φεστιβάλ Κανών, σε σκηνοθεσία και σενάριο Olivier Assayas, με τους Kristen Stewart, Lars Eidinger, Sigrid Bouaziz κ.ά., διάρκειας 105 λεπτών, σε διανομή της Weird Wave
Προσωπική βοηθός περνά τις μέρες της στο Παρίσι ψωνίζοντας πανάκριβα ρούχα για πολυάσχολη σελέμπριτι, ενόσω περιμένει σημάδι απ’ τον προσφάτως εκλιπόντα δίδυμο αδερφό της.
Μια απ’ τις πιο φινετσάτες κι υποβλητικές εμφανίσεις πνευμάτων που έχει εντυπωθεί σε φιλμ τα τελευταία χρόνια, είναι ένα από τα πράγματα που περιέχει ετούτη η νέα ταινία του Olivier Assayas. Και μολονότι αυτό θα αρκούσε από μόνο του ως δέλεαρ ώστε να περάσεις την αίθουσα εάν επρόκειτο για ένα οποιοδήποτε μεταφυσικό θρίλερ της σειράς, το γεγονός ότι το εν λόγω πνεύμα αποτελεί εδώ συστατικό ενός σφιχτού και μεστού ψυχολογικού δράματος, κι όχι μιας θριλερούμπας με την εύκολη τρομάρα ως βασικό σκοπό, κάνει το κατόρθωμα του Assayas ακόμη πιο εντυπωσιακό. Γιατί αποτελεί ένα δείγμα μονάχα της ευχέρειας που επιδεικνύει ο σκηνοθέτης στη διαχείριση τόσο της φόρμας του τρόμου και του σασπένς, όσο κι αυτής του κλινικού, μετρημένου, και σχεδόν σαδιστικά αποστασιοποιημένου φιλμαρίσματος σ’ αυτήν την μελέτη ενός χαρακτήρα πιασμένου στη δίνη των ανασφαλειών που προσπαθούν να καταπνίξουν τον έκδηλο δυναμισμό του, έτσι που τον βρίσκουν βαλτωμένο είναι στην αντανακλαστική αδράνεια ενός ψυχισμού στοιχειωμένου απ’ τις τύψεις του επιζήσαντα. Ένα αισθητικό και φορμαλιστικό κομψοτέχνημα που θα έκανε τον Alfred Hitchcock υπερήφανο, το φιλμ κρεμάει σαγόνια με την αριστοτεχνική χρήση μιας υποπλοκής με iMessages φτιαγμένη για μια θέση στα χρονικά, ως υπόδειγμα του πώς χτίζεται κι απογειώνεται η ένταση του μυστηρίου. Πατώντας στιβαρά σ’ ένα σενάριο που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα και κατευθύνσεις, παραπλανώντας κι ανατρέποντας τις προσδοκίες του θεατή, η ταινία έχει βέβαια για βασικό ατού της την Kristen Stewart, η οποία δίνει εδώ αυτό που είναι μάλλον η με διαφορά καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της. Σίγουρη και μετρημένη, ξεγυμνώνεται συναισθηματικά και σωματικά στην διαπεραστική ματιά του Assayas, και γεμίζει την οθόνη με τον ηλεκτρισμό που εκπέμπει μια γυναίκα σε απεγνωσμένη αναζήτηση της θέσης της στη ζωή, χωρίς να είναι σίγουρη καν αν αποτελεί κομμάτι της.
Τα μέλη των ταγμάτων εξολόθρευσης αντιφρονούντων του απολυταρχικού καθεστώτος της Ινδονησίας καλούνται να αναπαραστήσουν τα ανδραγαθήματά τους εν είδη χολιγουντιανών μπλοκμπαστεριών, κι αυτοί ανταποκρίνονται με περίσσια ζέση και περηφάνια, σε ένα από τα πιο αιχμηρά κι αποστομωτικά ντοκιμαντέρ που γυρίστηκαν ποτέ. Ντοκιμαντέρ βραβευμένο από την Οικουμενική Επιτροπή του Φεστιβάλ Βερολίνου και υποψήφιο για Όσκαρ, σε σκηνοθεσία Joshua Oppenheimer, διάρκειας 115 λεπτών, σε διανομή της Filmcenter Τριανόν
Ρομαντικό δράμα μυστηρίου σε σκηνοθεσία Alexandre Aja και σενάριο Max Minghella, με τους Jamie Dornan, Aiden Longworth, Sarah Gadon κ.ά., διάρκειας 108 λεπτών, σε διανομή της Odeon
Πιτσιρικάς επιρρεπής σε τρομερά ατυχήματα πέφτει σε κώμα, κι ο γιατρός του μαγεύεται απ’ την εύθραυστη ομορφιά της πανούργας μαμάς του.
Οι γάτες στην Αμερική έχουν εννιά ζωές ως γνωστόν, κι ο μικρούλης Louis Drax, παρ’ ότι δεν είναι γάτα αλλά ένα απλό γλυκό αγοράκι με ιδιαίτερη έφεση στα επικίνδυνα ατυχήματα, τις θανατερές αναποδιές και τις διαβολικές πλεκτάνες, έχει ήδη φάει τις 8 απ’ τις 9 ζωές του. Με μια εισαγωγή που μοιάζει σαν να ξεπήδησε απ’ τις σελίδες του Lemony Snicket, ο Alexandre Aja μας εισάγει στο κλίμα μαύρης κωμωδίας που απλώνει στην ταινία του, ένα κλίμα πλήρως αναπάντεχο για το ιστορικό του σκηνοθέτη του Haute Tension / Υπερένταση και των Piranha 3D, αλλά κι ολότελα ευπρόσδεκτο με τη γλυκύτητα και τη δροσιά που κουβαλάει μαζί του. Είναι εν τέλει κρίμα όμως που η ταινία δεν βγήκε όντως απ’ τις σελίδες του Lemony Snicket, αφού παρά την όλο υποσχέσεις πρώτη γνωριμία της εισαγωγής, το σενάριο σύντομα αποδεικνύεται ανάχωμα σ’ αυτήν την τονική στροφή που επιχειρεί ο Aja, με την κούφια, μονοδιάστατη κι ολίγον γλυκανάλατη δραματουργία της ιστορίας του να αδυνατεί να ανταποκριθεί στην ανατρεπτική και διφορούμενη προσέγγιση του σκηνοθέτη. Με προβιά λύκου αλλά νύχια μωρού παιδιού, η ταινία αδυνατεί να βρει την ισορροπία της, γέρνοντας μονίμως προς την ακίνδυνη αφέλεια, και απομακρυνόμενη συνεχώς απ’ τα σκοτάδια του γοτθικού παραμυθιού που θα ‘θελε ν’ αφηγηθεί ο Aja, ο οποίος καταλήγει να κρατάει στα χέρια του ένα αμήχανο τονικό πείραμα, που έγινε με όλα τα λάθος υλικά.
Little Men / Μικροί Κύριοι
Δυο φιλαράκια στις γειτονιές των μεροκαματιάρηδων νεοϋορκέζων βλέπουν τη φιλία τους να δοκιμάζεται όταν οι γονείς του ενός μπλέκουν με τη μάνα του άλλου που τυγχάνει και ιδιοκτήτρια του μαγαζιού που φέρνει το φαγητό στο τραπέζι τους. Κοινωνικό δράμα σε σκηνοθεσία και σενάριο Ira Sachs, με τους Greg Kinnear, Jennifer Ehle, Paulina García κ.ά., διάρκειας 85 λεπτών, σε διανομή της Neo Films.
Les Innocentes (Agnus Dei) / Η Ενοχή των Αθώων
Νοσηλεύτρια του Ερυθρού Σταυρού στον Β’ Παγκόσμιο δοκιμάζει τα όριά της όταν καλείται προς βοήθεια από κοντινό μοναστήρι, γεμάτο μοναχές εγκυμονούσες τους καρπούς των βιασμών τους από Σοβιετικούς στρατιώτες. Δράμα εποχής υποψήφιο για Cesar Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Φωτογραφίας, σε σκηνοθεσία Anne Fontaine και σενάριο Sabrina B. Karine, Pascal Bonitzer, Anne Fontaine και Alice Vial, με τις Lou de Laâge, Agata Kulesza και Agata Buzek, διάρκειας 115 λεπτών, σε διανομή της Feelgood Entertainment.
Le Petit Locataire (A Bun in the Oven) / Μαμά Ξανά
Γυναίκα στα πρόθυρα της εμμηνόπαυσης βρίσκεται εγκυμονούσα, ανατροπή που, εκτός απ’ τις ορμόνες της, αποσυντονίζει κι όλη την υπόλοιπη πολυάσχολη ζωή της, που μετατρέπεται σε συρραφή από αμφίβολης αισθητικής χλιαρά αστεία. Κομεντί σε σκηνοθεσία Nadège Loiseau και σενάριο Fanny Burdino, Nadège Loiseau και Mazarine Pingeot, με τους Karin Viard, Philippe Rebbot, Hélène Vincent, διάρκειας 100 λεπτών, σε διανομή της Odeon.
Norm of the North / Ο Πολικός Αρκούδος και οι Ανίκητοι
Όταν μια εταιρεία ακινήτων εισβάλει στο φυσικό του περιβάλλον, ο Πολικός Αρκούδος και οι Ανίκητοι φίλοι του καταστρώνουν διαβολικό σχέδιο να καταστρέψουν των αντίπαλο εκ των έσω, πιάνοντας πόστο ως μασκότ του. Κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία Trevor Wall και σενάριο Daniel & Steven Altiere και Malcolm T. Goldman, με τις φωνές των Rob Schneider, Heather Graham, Ken Jeong κ.ά., διάρκειας 90 λεπτών, σε διανομή της Tanweer.