Μετά από δέκα λεπτά συλλογικού διαλογισμού μαζί με τον David Lynch, ο μαέστρος Angelo Badalamenti έδωσε το σήμα στην ορχήστρα για το θέμα του Twin Peaks. Ακολούθησαν η Chrysta Bell ντυμένη γοργόνα, η Lykke Li, ο Moby να προστάζει το κοινό να χορέψουν με το “Go” (του οποίου τη μελωδία παραδέχτηκε ότι έκλεψε από το Twin Peaks OST), οι Flaming Lips και για το γκραν φινάλε οι Duran Duran με το “The Chauffeur” το οποίο τυχαίνει να είναι το αγαπημένο μου κομμάτι τους. Kι απ’ ό,τι μου αποκάλυψε και ο ίδιος ο Simon Le Bon αργότερα…τυχαίνει να είναι και το δικό του.
Την ίδια βραδιά διάλεξε ο Lynch να κάνει πρεμιέρα και το καινούριο μου βίντεο/short film “Mysteries Of Love” (, κομμάτι το οποίο έχει γράψει ο ίδιος με τον Badalamenti. Η προσμονή και η χαρά μου, εννοείται, μεγάλη. (Το ότι έτυχε να κάθομαι σχεδόν δίπλα στο Lynch την ώρα που γινόταν η προβολή της ταινίας μας, έκανε μια- ήδη μαγική- βραδιά ακόμα πιο σουρεαλιστική.)
η Kid Moxie δίπλα στον μεγάλο David Lynch
... κι εδώ παρέα με τον Simon Le Bon των Duran Duran
ο μαέστρος των κινηματογραφικών σάουντρακ Angelo Badalamenti
… κι ο “little idiot” Moby επί σκηνής
Αφού τέλειωσε το σόου, εκτυλίχθηκε μια άκρως “Lynchian” σκηνή γύρω στις 2 το πρωί δίπλα σ’ ένα taco truck που είχε παρκάρει μπροστά από το χώρο της εκδήλωσης. Μαζί με το γάλλο σκηνοθέτη, τον συμπρωταγωνιστή μου και τον Simon Le Bon (που αποφάσισε να μας ακολουθήσει για tacos) βρεθήκαμε να τραγουδάμε μαζί με έναν ταλαντούχο (πλην άστεγο) περαστικό με φωνή που έμοιαζε σαν αυτή του Freddie Mercury, καθώς ένας Μεξικάνος με λαμπερά μάτια και σαρδόνιο χαμόγελο ήρθε και μας ψιθύρισε τρεις φορές “Silencio”.
Ο κύκλος είχε κλείσει.
