Μοιάζουν (και είναι) εκ διαμέτρου αντίθετοι. Δηλαδή, αλληλοσυμπληρούμενοι. Το yin και το yang της σκηνής που πραγματικά μετράει στην Αθήνα, γιατί έχει αναδειχθεί από τα κάτω και μπορεί να ισχυρίζεται ότι ακόμα και χωρίς να το επιδιώκει συνειδητά εκφράζει τους Αθηναίους millenials, ενώ ετοιμαζόμαστε να μπούμε στο 2018. Οι ATH Kids και ο ΝΤΜ57 δεν αναδείχθηκαν από κάποια υπερβολή των media, ούτε προέκυψαν από κάποια λίστα με «τα νέα ονόματα που πρέπει να τσεκάρεις». Μπήκαν σε τέτοιες λίστες και προκάλεσαν το εμπορικό ενδιαφέρον των brands, μόλις όλοι εκεί έξω καταλάβαμε ότι είναι μια «φάση» που δημιουργήθηκε από το μηδέν. Με τον παραδοσιακό τρόπο, ενισχυμένο από τα σύγχρονα κανάλια επικοινωνίας. Μέσα από τα live και στο «δρόμο», αλλά κι από τις υγιείς κοινότητες που αξιοποιούν ως πυρηνικό όπλο τα social media, δημιουργώντας αφοσιωμένους fans που είναι κάτι περισσότερο από «το κοινό τους». Είναι οι συνομήλικοί τους που δεν είναι εκεί μόνο για να γεμίσουν τις συναυλίες, αλλά αισθάνονται κι αυτοί μέρος μιας «φάσης» που έχει κουμπώσει στη ζωή και την καθημερινότητά τους.
Είναι ένα σχετικά έρημο βράδυ καθημερινής στο κέντρο της Αθήνας που μάλλον έχει κρυώσει κι έχει κλειστεί στα σπίτια της ανάβοντας για πρώτη φορά φέτος τη θέρμανση. Απέναντι από τη Βαρβάκειο αγορά, σε ένα, ας πούμε, κακόφημο σημείο της πόλης, μερικούς ορόφους πάνω από τα καταστήματα που φαίνονται περιέργα έτσι άδεια και σκοτεινά (χωρίς να μπαινοβγαίνει κόσμος που κάνει τα ψώνια για να γεμίσει το τραπέζι του), έχω απέναντί μου τον Kareem και τον Kevin. Σε ένα δωμάτιο δίπλα από το στούντιο που ηχογραφούν για πρώτη φορά μαζί. Στo SuBass studio o Masla G, παραγωγός της επερχόμενης συνεργασίας τους, είναι μπροστά σε μια οθόνη και τσεκάρει διαρκώς βίντεο στο you Tube, σε μια άλλη οθόνη κόβει samples και στοιχίζει μπάρες – κάθε φορά που βάζει κάτι καλό, κάθε συζήτηση διακόπτεται στο δωμάτιο κι ακούγονται φωνές σαν να βλέπαμε αγώνα και να μπήκε γκολ. Η συνθήκη είναι ακριβώς αυτό που θα έφερνε κανείς στο μυαλό του βάζοντας τον όρο “urban” σε αθηναϊκό πλαίσιο.
«Είμαστε σαν τους μποξέρ που μπαίνουν στο ρινγκ, αλλά έχουν δώσει τα χέρια πριν. Και θα τα δώσουν και μετά…»
O Kareem και o Kevin, σημαιοφόροι μιας σκηνής που «έχει μεγαλώσει πολύ από το 2015 και μετά, ακολουθώντας και το εξωτερικό που έτσι κι αλλιώς το hip hop κυριαρχεί» έχουν ιστορία πίσω τους. Πήγαιναν μαζί στο ίδιο σχολείο, στο Δημοτικό Σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Τους ρωτάω αν θυμούνται ο ένας τον άλλον από τότε. Ο Kareem βάζει τα γέλια και ως μικρότερος λέει «εγώ ναι, ήταν φασαριόζος κι έπαιζε όλη την ώρα μπάλα, ήταν πολύ καλός» – ο Kevin σηκώνει τα χέρια ψηλά και παίρνει την επιτηδευμένη πόζα του ανήξερου.
Μετά ακολούθησαν (τελικά όχι και τόσο) διαφορετικές πορείες κι έρχονται τώρα, με την πρωτοβουλία της Red Bull Music Academy («είναι σημαντικό σε μια τέτοια εποχή να μας στηρίζουν χωρίς να παρεμβαίνουν δημιουργικά σε αυτό που κάνουμε»), να ξανασυναντηθούν στο στούντιο και πάνω στην σκηνή. «Για πρώτη φορά», επαναλαμβάνουν συνέχεια και φέρνουν παραδείγματα από μεγάλα hip hop ονόματα που συνεργάστηκαν στο παρελθόν. Τα 3 κομμάτια, 2 σε παραγωγή του Masla G κι 1 του L. Professor αντίστοιχα, που θα βγάλουν και η σύμπραξή τους στο showcase του «Φρέσκου Ήχου της Αθήνας» την 21ης Δεκεμβρίου στο Six D.O.G.S. (παρέα με τους Black Athena και τους απόφοιτους της Ακαδημίας, Larry Gus και Giganta), θεωρούν ότι, τηρουμένων των αναλογιών, θα έχει ιστορική σημασία. Ενώνει την «σκηνή», δείχνει τη δυνάμη της, είναι το «χριστουγεννιάτικο δώρο» για τους fans. Μην ψάχνετε το viral της 22.12, θα είναι η στιγμή που τα αγγλικά του Kareem θα μπλέκονται με τα ελληνικά του Kevin στο δίγλωσσο track…
Είναι παιδιά της ψηφιακής γενιάς με το μεγεθυμένο σύνδρομο διάσπασης προσοχής, είναι παιδιά που πήραν τα smartphones και τα social media ως δεδομένα της ζωής τους κι όχι εξέλιξή της. Κι αυτό τους κάνει πιο πρακτικούς. Το δικό τους DIY επιβάλλει μόλις το κομμάτι είναι έτοιμο να βγει. «Ωραίο το άλμπουμ, αλλά ποιος ακούει πια ολόκληρα LPs, εγώ πάντως όχι», λέει ο Kareem. «Όμως πρέπει να βγει σωστά, πρεπει να δώσεις μια πλήρη καλλιτεχνική ιδέα στον κόσμο. Τα βίντεο να είναι καλογυρισμένα, τα γραφιστικά μας προσεγμένα, τα visuals στα live επίσης. Πρέπει να τους δώσεις να καταλάβουν και να αγκαλιάσουν το κόνσεπτ, κι όχι απλά να δώσουν ένα view σε ένα κομμάτι», συνεχίζει συμπληρώνοντας αυτό που είναι μάλλον το μυστικό της επιτυχίας τους. Η επικοινωνία μια πολύ καλά, ίσως κι ασυνείδητα, καθορισμένης αισθητικής. Πάντως, προς έκπληξή μου, το πρόσωπό τους φωτίζεται όταν τους ρωτάω αν θα ήθελαν η μουσική τους να γίνει και φυσικό προϊόν, «φυσικά και ναι – εντάξει, είναι άλλο πράγμα το βινύλιο, να φτιάξεις και το booklet, να δώσεις παραπάνω πράγματα».
Το λόγο παίρνει ο NTM. «Το κόνσεπτ μας, αυτό που βρίσκεται στο κέντρο, είναι η Αθήνα» – μια πόλη που «γίνονται πολλά σκηνικά», όπως λέει κι ένας στίχος του στο δεύτερο μέρος του «Μπέσα». «Θελουμε να περιγράψουμε ποιο είναι το αθηναϊκό lifestyle του σήμερα, πώς είναι να ζεις εδώ. Και, παρά τα προβλήματά της, είναι ωραία πόλη. Έχεις μεγαλύτερη ελευθερία απ’ ότι αλλού, μην το ξεχνάμε αυτό», λέει ο Kevin. «Μπορείς να μπλέξεις πανεύκολα, πρέπει να μάθεις να φυλάγεσαι κι όπου πρέπει να είσαι ουδέτερος», συμπληρώνει κόβοντας με μια γκριμάτσα την κουβέντα αν έχουν συναντήσει προβλήματα λόγω του χρώματός τους.
Όσο για τις ρίζες τους, θα ήθελαν να τις εξερευνήσουν. Ο Kareem δεν έχει επισκεφθεί ακόμα τη «Μαμά Αφρική», ο Kevin μόνο μια φορά. Και για τους δύο δεν μοιάζει λιγότερο εξωτική, απ’ ότι για τον οποιοδήποτε μέσο Αθηναίο. Γιατί αυτό είναι, δυό μοντέρνοι Αθηναίοι που εκφράζουν το πιο σύγχρονο πρόσωπο μιας πόλης που, κόντρα στην αντιδραστικότητα και το μίσος, η ζωή την έκανε πολύχρωμη και πολυσυλλεκτική. Και πολύ πιο αυθεντικά hip hop σε σχέση με το παρελθόν, από παιδιά που έχουν βιώματα γραμμένα στο DNA τους και δεν προσπαθούν να παπαγαλίσουν ότι γίνεται έξω.
Ανταγωνισμό έχουν άραγε μεταξύ τους, το battle είναι δομικό στοιχείο της rap κουλτούρας άλλωστε. «Σίγουρα, όταν βλέπουμε ότι κάνει ο άλλος κάτι καλό, ζηλεύουμε με την καλή έννοια. Και θέλουμε να φτιάξουμε αμέσως κάτι ανάλογο. Είμαστε σαν τους μποξέρ που μπαίνουν στο ρινγκ, αλλά έχουν δώσει τα χέρια πριν. Και θα τα δώσουν και μετά…».
* το κείμενο είναι αναδημοσίευση από την ελληνική ιστοσελίδα της Red Bull