Στα γρήγορα: Όγδοος στούντιο δίσκος για τον West (GOOD / Def Jam) και δεύτερος δίσκος που βάζει το χέρι του φέτος μετά το DAYTONA του Pusha T.
Την ακούσαμε: Δεν είναι τυχαίο ότι το εξώφυλλο γράφει “I hate being bipolar, it’s awesome”. Εδώ η κραυγαλέα δημόσια περσόνα του Kanye (με εξέχουσα στιγμή το ρηχό “All Mine”) αντιπαρατίθεται με τους πιο σκοτεινούς του δαίμονες, στην πιο απογυμνωμένη ηχητικά στιγμή του. Ye, δηλαδή Kan-ye αλλά και “you” σύμφωνα με τη Βίβλο, γιατί παρά τον καθαρά προσωπικό προσανατολισμό του δίσκου -ακόμη και οι συμμετοχές στα κομμάτια παίζουν το ρόλο των μικρών φωνών μέσα στο κεφάλι του Kanye- δημιουργεί μια κάποια ενσυναίσθηση. Μπορεί να του καταλογίσετε ότι κι αυτό λειτουργεί ως ένας άλλος τρόπος ενίσχυσης του ναρκισσισμού του. Ψάξτε όμως τη ντομπροσύνη μέσα σε αυτό μιας και δεν είναι λίγη.
Τρέξε μακριά: Εάν το μόνο διπολικό πράγμα που μπορεί να σου έρθει στο μυαλό είναι η μπαταρία.
Τ’ είπες τώρα; «Πιο εστιασμένο από τον προκάτοχό του, περικλείει πολλά σε 23 λεπτά. Είναι τολμηρό, επικίνδυνο, εξοργιστικό, επιθετικό και λίγο εξαντλητικό: μια ζωντανή αντανάκλαση του συγγραφέα του.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 67/100 –Metacritic